Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1920, Blaðsíða 56

36
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON
NÝI TÍMINN.
Hinn nákvaemi “tími”, sem járnbrautarlestirnar
ganga eftir, imá kallast vísindalega endurbætt afsprengi
gamla “tímans”, sem er eldri en fjöllin, en hafSi iþann
leiða galla aS vera mjög ónákvæmur. ÞaS má segja
aS þessi "nýi tími" hafi ifæSst fyrir 36 árum, eSa 18.
nóvember 1883; og fæSingarstaSur hans var Banda-
ríkin og Canada, en síSan hafa flest önnur menningar.
lönd fariS aS þeirra dæmi og komiS á hjá sér “nýjum
tíma".
Enginn veit neitt um aldur tímans, en allir vita aS
hann er gamall; sannast aS segja getur enginn hugsaS
sér neitt eldra en tímann. Fram á síSari hluta nítjándu
aldar var hann reikull í ráSi og ilt aS reiSa sig á hann,
en þrátt fyrir þaS gátu menn vel komist a'f me<5 hann
eins og hann var, þangaS til menn þutfftu aS fara aS
eiga viS aS ná í járribrautarlestir. Þar sem nú flestir
þurfa einhverntíma aS fást viS þaS, komust menn aS
raun um aS óhjákvæmilegt væri aS setja réttan “tíma”,
svo aS þeir, sem þurftu aS ferSast, gætu veriS
vissir um aS klukkunum sínum bæri nokkurn-
veginn saman viS klukkur ilestarstjóranna.
Fram aS 1883 voru um eSa yfir 100 mismunandi
“tímar” í Bandaríkjunum og Canada. Þannig máttu
menn til dæmis aS feera úr sín þrisvar, er þeir fóru meS
einni járnbrautarlestinni milli New York og Boston^ ef
þeir vildu hafa þau rétt samkvæmt klukkum járribraut-
arinnar. Jafnvel í sama bæ héldu ekki allir sama tíma,
suimir fóru 'eftir klukkum járribrautanna, sumir höfSu
þaS sem þeir nefndu bæjartíma, og enn aSrir fóru eftir
sólinni. Ókunnugur maSur gat ekki fariS eftir úrinu
sínu, hvaS rétt sem þaS gekk, þar sem svona stóS á, ef