Afturelding - 01.06.1949, Blaðsíða 10

AFTURELDING
Vilborg Jónsdóttir.
NOKKUR KVEÐJUORÐ.
HÚN VAR FÆDD í xMjóafirði 24. febr. 1889. Ólst þar
upp í foreldrahúsum og var þar fram að fermingu. Upp
frá því fór hún að vinna fyrir sér hjá vandalausum, því
þröngt var um heima. Á þeim árum átti Vilborg ekki
alltaf við sem bezt kjör að búa, enda mótaðist hún af
því allt sitt líf.
Hún kom hingað til Vestmannaeyja og átti hér heima
frá því. Fátækt og erfiðleika í ýmsum myndum fékk hún
að reyna hér, en ekki lét hún hugast. Hún bazt heitorði
mjög ung. Með unnasta sínum eignaðist hún son, sem nú
er uppkominn. Ekki naut hún samvista lengi við unnusta
sinn, því hann drukknaði í fiskiróðri.
Nokkrum árum seinna byrjaði hún húskap með Sig-
urði Sigurðssyni, sem nú er látinn. Bjuggu þau saman til
dauðadags hans. Eignuðust þau sex börn, sem öll eru
upp komin, nema Brynjólfur, 15 ára.
Eins og áður er getið, átti Vilborg ekki alltaf rósum
að fagna á lífsleið sinni. Held ég, að fátæktin í sinni
inn: Ég hef heyrt bæn þína og séð tár þín.“ (Jes. 38,5).
Dýrð og eilífur heiður sé blessuðum Frelsaranum mín-
um Jesú Kristi, fyrir það, að ég fékk náð til að frelsast
inn í réttan söfnuð, samfélag heilagra.
Við þig, sem ekki hefur tekið afstöðu með Jesú enn,
vil ég segja þetta: Á Golgata úthellti Jesús Kristur heilögu
blóði sínu vegna þinna synda. Blóðfórn hans getur ein
afmáð syndir þínar og sá, sem veitir Jesú Kristi viðtöku
er frelsaður frá eilífum dauða. Það er eins og skrifað
stendur: „Þú kevptir menn Guði til handa með blóði
þínu, af sérhverri kynkvísl og tungu lýð og þjóð.“ (Opb.
5,9). Ég er ein af þeim, sem er keypt með blóði Frels-
ara míns. Þess vegna segi ég með skáldinu, hrærð og
klökk:
Ég vil lifa heimi hulin,
hópi smælingjanna í.
Þótt vilji Guðs mér virðist dulinn
veit hann rök að öllu því.
Drottinn ráði, Drottins náðar
dýrð ég stöðugt sé á ný.
Ingibjörg Jörundsdóltir.
ægilegu mynd hafi mætt henni meir en almennt gerisl
nú til dags. En hún starfaði með elju og dugnaði í lífs-
hlutverki sínu, að koma börnunum til manns. Fékk hún
að sjá })að takast. Gat hún nú horft með gleði ti’ fram-
tíðarinnar, því að hún hafði barizt og sigrað. — En bar-
áttan kostaði hana lífið. Er hún stóð við vinnu sína 17.
marz s.l. fann hún til þess er dró hana til dauða, tveimur
dögum síðar. Hjarta hennar hafði bilað, lífið slokknað.
— Dauðastund sinni var hún viðbúin, þvi hún átti Jesúm
sem frelsara sinn. Sæll er hver sá.
Er Sveinbjörg Jóhannsdóttir starfaði hér fyrir mörg- \
um árum, þá fann Vilborg köllun innra með sér að gef-
ast Kristi. En þá fór svo, sem því ver endurtekur sig hjá
mörgum, að hún dró sig til baka. Síðar er hún var snú-
in við, sagði hún oft með söknuði: „Ó, að ég hefði hlýðn-
ast strax, er Jesús kallaði mig.“
Veturinn 1943, kom hún á samkomu hér í Betel
og ákvað sig í að hefja göngu sína með Jesú. Hún stað-
festi það með því að taka niðurdýfingarskírn skömmu
síðar. Tæpu ári eftir þetta fékk hún að reyna það, sem
Jesús lofaði lærisveinum sínum, rætast í lífi sínu, þ. e.
skírn Ileilags Anda. Það’ var haft á orði við mig, að þessi
fátæka ekkja skyldi hafa öðlast þetla. Gat það verið?
En hér rættist Guðs orð: „Já, einnig yfir þræla mína
og yfir ambáttir mínar mun ég á þeim dögum úthella
af Anda mínum.“ Post. 2,21. Guð fer ekki í manngrein-
arálit, heldur gefur þeim gajfir sínar sem í einlægni vilja
fylgja HONUM.
Hún vildi láta líf sitt vera fyrir Krist, þá var og
dauðinn henni ávinningur. Við samgleðjumst systur okk-
ar, sem nú er laus við þetta jarðneska líf. Því það er
miklu betra að fara héðan og vera með Kristi. Bless-
uð veri minning hennar.
Einar Jóli Gíslason.
Gullkorn dagsins.
GuS heyrir hjarta þitt ávallt, enda þótt þaS tali ekki
méö orSum. En orS þín heyrir hann ekki. ef hjartaS
fylgir ekki.
★
Sérhver maSur hefur citthvaS lil síns ágœtis, sern hann
gerir betur en allir aSrir.
★
LeitaSu aS kostum náungans, en göllunum hjá sjáll-
um þér.
42