Alþýðublað Hafnarfjarðar - 19.12.1955, Qupperneq 7

ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
7
Risar á alfaraleidum
(Framhald af bls. 6)
þeim dulmögnuðu töfrum, ork-
mmi, fegurðinni tröllssvipnum.
Þnð þýðir ekkert að segja: Hann
er eins og þetta og þetta. Hann
er eLki eins og neitt annað, sem
eg þekki. Hann er stórfenglegri,
en "Ht, sem ég hef séð. Tröllhett-
an í Gautelfi er smásmíði hjá
honum — þó hann fái óheftur að
velta öllum sínum strengjaflaum-
tnn niður gilið.
Flestir fossar Noregs og Finn
lands eru eins og drengir við
l'lið risa, þegar Dettifoss er til
■samanburðar. Um alla Norður-
álfu hygg ég, að naumast finnist
kans jafningi.
Sé komið að fossinum að vest-
an, blasir hann við i fullri breidd
■og nýtur sín þaðan betur en af
austur brúninni að öðru leyti en
því, sem hin rjúkandi úðagos eru
■oftast milli fallsins og áhorfand-
ans og byrgja nokkuð af fossin-
um neðan verðum.
Að austan eru tveir staðir bezt-
ir til að sjá hann frá. Annar er
Gæsahöfði á gljúfrabarminum,
uokkuð neðan við fossinn. Það-
an sést hann vel, að vísu nokk-
uð á hlið, en þó er heildar svip-
urinn skýr. Straumbreiða árinn-
ar ofan við gljúfrin blasir við;
og gilbotninn með sjóðandi iðu-
köstunum liggur opinn sýpum
langt niður eftir. Gljúfrin sjálf
með hinum stórfenglegu hamra-
klettum og freyðandi strengja-
röstum, gefa fossinum enn meiri
hrikasvip.
Hinn staðurinn er inni við
sjálfa fossbrúnina, frammi á dá-
litlum klapparhaus, þaðan sér
beint niður í rjúkandi iðuna.
hegar vöxtur er í ánni, er vatns-
breiðan samfelld af allri brún-
'nni, svo hvergi sér á bergnibbu.
Inn með vestur barminum geng-
ur mjó gjá, er brýtur brúnalín-
una, sem annars er bein. Ofan í
hana steypist vatnsflaumurinn,
bæði um botn hennar og eystri
hlíð. En niðri í henni rúmast vatn
ið ekki, heldur spýtist á ská upp á
við og fram í sjálft meginfallið
með geysilegum mætti. Reginhá-
ir löðurstrókar þeytast hátt í loft
í æsilegum trölladansi og hrynja
\
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
í hvítfyssandi löðri ofan um all-
an vesturvegg hamranna.
Ef til vill er áhrifamest að
horfa í sjálfa fossbreiðuna, þetta
hrapandi flughraða jötunfall,
sem hrynur niður í mórauðum
strengjaflygsum. Rjúkandi æði-
trylltr.ar hamhleypur svarra á
bergnýpum gilbotnsins, þeyta á
þær hvítum, freyðandi hrönn-
um. Niðurinn er drynjandi, yfir-
gnæfandi. Það er ekki skáldskap-
ur einn, að bergið riði við. Allt
nötrar, verður smátt í návist
þessa gljúfra trölls.
Enginn slíkan ægimátt
á í strengjum sínum.
Þrumumálið himin hátt
hæfir krafti þínum.
ia
Einu sinni í hallæri gekk margt
fólk til grasa fram á Heljardal
fram af Þistilfirði. Allir dóu úr
hungri á leiðinni nema ung
stúlka, sem Guð.rún hét. Hún
komst lífs ofan í Hvannn. Hún
kvað þar á glugga vísu þessa:
Margt kann Gunna vel að vinna:
á vökrum hesti dóla,
lyppa, spinna, tæja, tvinna,
tína grös og róla.
Bóndinn var inni og tók að sér
stúlkuna. Hann var ókvæntur og
giftist henni.
Horfðu, gestur, í fossbreiðuna
nokkra stund, en gættu þín samt.
Þú stendur frammi fyrir rannn-
ari seið en þú hefur hugmund
um. Fallið togar í þig. Það breyt-
ist, tekur á sig ýmiss konar kynja-
myndir, sýnist eins og þjótandi
rokstrengir, sem liggi jafnvel upp
á við eða eins og æðandi eldtung-
ur í háu, blaktandi grasi. Þú get-
ur ekki haft augun af þessum
sjónhverfingum. Þær leika fyrir
augum þínum, ginnandi, tryll-
andi. Það er eins og fossinn komi
nær þér, togi þig til sín. Þér finnst
jafnvel sem þú gætir gengið í
hann.
Hann hefur törfrað þig.
En hvernig heldur þú, vegfar-
andi, að Dettifoss sé álitum á
vorin, þegar áin er að brjótast
úr klakaviðjum vetrarins og
jakahrannirnar sigla hvítum
seglum ofan svellandi straum-
kargann og steypast fram ah
liinni 60 m. háu bergbrún ofan
í gljúfrinu. Þá stendur hverjum,
sem nærstaddur er, ógn af hamra
tröllinu og hamförum þess.
Þótt ekkert annað fagurt né
merkilegt væri að skoða á allri
Norðurlandsleiðinni en Detti-
foss, væri ferðin þess eins verð
að sjá hann. Honum gleymir eng-
inn, sem séð hefur. Hann og
Lómagnúpur eru risar á alfara-
leiðum, stærri og voldugri en
flest önnur sambærileg náttúru-
fyrirbæri, sem finnast á landinu.
Séra Uainalíel
var prestur í Mýrdal. Hann var
úti á Arnarstakksheiði í frosti og
snjó og fannst undir steini einum.
Hafði hann klappað með brodd-
staf vísu þessa á steininn:
Ljósin og kertin
Kertaljósin eru fögur en þau geta
einnig verið hættuleg.
Foreldrar! Leiðbeinið börnum yðar um meðferð
á óbirgðu ljósi.
Um leið og vér beinum þessum tilmælum til
yðar, óskum vér yður öllum
Qleðilegra jóla.
BRUNABÓTAFÉLAG ÍSLANDS
Ein er kindin úti í vindinum,
illa fer;
standa vindir stafir blindir
á steini hér;
gæti þess hjðir: gert hefur smíði
Gamalíel.
$ HELLISGERÐI sendir öllum bæjarbúum og öðrum \
velunnurum sínum beztu
ióla- og mjársóskir §
&
með innilegu þakklæti ftjrir samstarfið v
á líðandi ári. X
Hellisgerði.
Ásiarraumr
Einum unna óg manninwn,
— á meðan það var —,
i míns föður ranninum
— og það fór þar,
þá hlaut ég minn harm að bera
lí leyndum stað.
Bhmi fyrir kiim
í liag’íi
Þessa bæn skyldi lesa með
uppréttum höndum, en gera síð-
an kross á eftir út í loftið með
hægri hendi:
Hott, hott í haga
kýrnar vilja naga;
farið þið hvorki í mitt tún
né annarra manna tún!
farið þið hvorki í mínar engjar
né annarra manna engjar!
Sankti Jóhannes vísi tjkkur
veginn þangað sem grasið er.
Sæl María, Guðs móðir,
seztu nú á stein
og gáðu vel að kúnum mínwn,
meðan ég fer heim.
GLEÐILEG JÓL!
Rafgeymar h.f.
GLEÐILEG JOL!
Steinull h.f.
GLEÐILEG JOL!
Verzlun Þorvaldar Bjarnasonar.
GLEÐILEG JOL!
S. Árnason & Co.
GLEÐILEG JÓL!
Málning h.f.
Óskwn öllu okkar starfsfólk og viðskiptavinum \
gleðilegra jóla |
og góðs komandi árs og þökkum ánægjulega samvinnu á \
árinu, sem er að líða.
Myndin er af Sundlaug Hafnarfjarðar og næsta umhverfi, tekin á vígsludegi hennar,
29. ágxist 1943.
Skipasmíðastöðin Dröfn h.f.
Byggingafélagið Þór h.f.