Muninn - 01.12.1951, Blaðsíða 11

MUNINN
17
mina“, „Bibbidi babbidi boo“ ogönn-
nr slík. Dægurlagahljómsveit sú. sem
nú ber mest á, er hljómsveit Victors
Silvester, sem kunn er gegnum B.B.C.
Mjög greinir á um, hvort telja skuli
dægurlögin jazz eða ekki. Enginn dónt-
ur skal á það lagður, bt ort er rétt, en
þau eru að minnsta kosti mikið skyld
hon um.
Enn ein tegund, sem mikið ber á, er
svo nefnd „swingmusic". Þar ber mest
á litlum hljómsveitum með fjórum
til sex mönnum. Einna frægastur á því
sviði er hinn gamli, góði Benny Good-
man, sem flestir kannast \ ið. Góðar
plötur af þessari tegund eru t. d. „Out
of Nowhere“, sem Coleman Hawkins
leikur.
Á síðari árum (eftir 1942) kemur
svo enn fram ný tegund, en það er svo-
kallað „be-bop". Þessi tegund er mjög
frábrugðin þeim, er að framan grein-
ir, og má svo heita, að hún sé gerbreyt-
ing. Samanbörið \ ið annan jazz mætti
einna helzt líkja henni við „abstract"-
stefnur þær, sem nú vaða rnjög uppi
í listaheiminum. I ,,be-boþ“ eru t. d.
áherzlur gerbreyttar frá því, sem áður
var, auk þess sem hljómakerfið er allt
miklu flóknara. Hér eru einkum not-
aðar litlar Idjómsveitir (tæplega stærri
en með átta mönnum), og algengastar
eru Ijögurra til sex manna hljómsveit-
ir. Framúrskarandi á þessu sviði er
George Shearing, sem nú er orðinn
þekktur hér á landi af plötum. I
hljómsveit hans er ekkert blásturs-
hljóðfæri, og er það eitt mjög mikil
breyting frá því, sem áður var. Þekkt-
ar plötur með honum eru t. d.: „Sep-
tember in the Rain“ og „As long as
there is Music". Bæði þessi lög leikur
M.A.-hljómsveitin, og má heyra þau
hjá henni.
Að lokum kemur svo tillaga til
þeirra, sem áhuga hafa á jazzi. Gætum
við ekki stofnað til samtaka, sem yrðu
okkur bæði til skemmtunar og auk
þess fræðandi. í fyrra og hitteðfyrra
voru slík samtök hér í skólanum um
klassiska tónlist, og gætu Jressi samtök,
sem hér er getið, verið hliðstæð þeim.
Við gætum fengið útvarpsgrammofón
skólans að láni, og plötur mætti ýmist
fá að láni, eða hver og einn kæmi með
j)að, sem hann hefir yfir að ráða, því
að búast má við, að flestir jazzunnend-
ur eigi nokkuð af plötum. tfox.
»
Um skíðamennt1
Sú var tíðin, og Jrað fyrir ekki mörg-
um árum, að hér í skólanum ríkti mik-
i 11 áhugi á skíðaíþróttinni. Þá eignuð-
umst \ ið okkar eigin skíðaskála, Út-
garð. Þetta átak var leyst fyrir sérstak-
an áhuga nemenda, og skíðaíþrótliiv
fékk byr undir báða vængi. Virðist
mér mesta blómaskeiðið hennar hafa
staðið kringum árið 1940 og næstu ár
á eftir. Hafði Jxí skólinn mörgum
snjöllum skíðamönnum á að skipa.
Skólamót voru háð í fjórum höfuð-
greinum íþróttarinnar með ágætri
þátttöku. Nemendur M. A. tóku þátt
í Stórhríðar- og Akureyrarmótum með
góðum árangri. Og síðast en ekki sízt,
fimustu skíðamennirnir voru sendir á
landsmót skíðamanna, og þar juku
J^eir hróður skólans með vaskri
frammistöðu.
Nú finnst mér sem ský hafi clregið
fyrir sólu. Síðustu árin hala skólamót
ekki verið háð nema í göngu. Að vísu
var gangan í fyrra fjölmenn, en nem-
endur komu gjörsamlega óæfðir í
hana, nema sigurvegarinn, annars-
bekkinour, sem með áhuga og dugn-
aði skaut efribekkingum ref fyrir rass
og krækti sér í fyrsta sæti.
Það eru of mörg dæmi Jtess, að nem-
endur komi ekki á skíði, nema Jtegar
farnar eru hópferðir upp í Útgarð.
Handknattleikur og blak lilir góðu
lífi innan skólans, en skíðaíþróttinni
er minni gaumur gefinn.
Gildi skíðaíþróttarinnar er óyggj-
andi. Hún stendur innanhússæfingum
framar að því leyti, að hún er stund-
uð úti í ferskum svala vetrarloftsins.
Hún veitir snerpu, en jafnframt mýkt
og eykur viðbragðsflýti og snarræði.
Skólanemendur! Verjum helgum
og öðrum hentugum tómstundum í
vetur til að fara á skíði. Sýnum, að við
séurn Jress megnug að lyfta Jressari göf-
ugu líkamsmennt í þann virðulega
sess, sem hún áður skipaði. Að vísu
getum \ið ekki búizt við miklum
árangri fyrst í stað, en framfarirnar
koma fljótt í ljós, og hálfnað er verk
]rá hafið er. Eff.
Hvíldin hæfir vinnunni, eins og
augnalokin augunum.
IMUNINN |
öskar öllum lesendum sinum, S
nœr og fjær, gleðilegra jóla og g
farsæls komandi árs. X
GETRAUN
V N L M D
Ö R F
A N U F R U
N N R A F
RFU M GÖ
R Ö N N F M 1. U
f ])essu margföldunardæmi á að
linna út, hvaða tölustaf á að setja í
staðinn fyrir hvern bókstaf, sVo að
margföldunin sé rétt. Síðan á að raða
bókstöfunum eftir tölugildi Jreirra frá
0—9 og ])á á að koma út orð, sem á
vel við ]:>etta dæmi. Ef stafurinn D er
gefinn jafn og 7, [)á er auðvelt að finna
lausn getraunarinnar. Hvert er orðið?
Það var i stjörnufræðitima.
Kennarinn hafði fengið nemanda
einn sér til aðstoðar við að reikna
dæmi. Eftir miklar vangaveltur olt til-
O O
færingar komust Jreir félagar að þeirri
niðurstöðu, að 28.5° hlytu að vera
minni en óþekkta stæiðin, li.
,Arið skulum sjá, hvað er ]>á li?"
Nemandinn hélt uppteknum hætti
og sagði sem minnst. Meira að segja
kennarinn hljóðnaði, hann klóraði sér
í höfðinu og virtist þurfa ósköpin öll
að hugsa.
Eftir langa og vandi'æðalega þögn
birti yfir ásjónu hans, og á andlitinu
ljómaði barnslegt sigurbros,. Hann
leit ánægjuaugum út í bekkinn (og a.
m. k. mér fannst hann segja sig sjálfan
sig: „Takk fyrir, það er gott“), en við
okkur sagði liann:
„Þið sjáið það, eða er ekki svo? Fi
er náttúrlega stærra en 28.5°.“.
Eastaðu ekki matinn, j)ótt lystina
vanti.
Það, sem Jrú ert, sér Jjú ekki; það,
sem Jrú sér, er ])inn eigin skuggi.
— R. Tagore.