Muninn - 25.10.1971, Qupperneq 6
FYRIR SKÖMMU var í kjallara
Möðruvalla haldinn skólafund-
ur. Þar var meðal annars til
meðferðar svokallað kaffi-sölu-
mál. Mál þetta hefur oft sinnis
áður verið til umræðu, en ýmsar
aðstæður hafa hamlað fram-
kvæmdum. í fyrra var það
stundaskráin, sem stóð í vegin-
um. Voru þá oft próf eða
kennsla í tímunum fyrir og eftir
löngufrímínútur. Þess var farið
á leit við skólameistara, að gerð
stundaskrár fyrir veturinn í vet-
ur yrði með því sniði, að kleift
yrði að koma á laggirnar kaffi-
sölu þessari. A framangreindum
fundi, hrá svo kynlega við, að
nokkrir fimmtubekkingar settu
upp hundslhaus og stóðu þvers-
um gegn allri kaffi- og brauð-
söluþjónustu í skólanum. Vildu
þessir annars óheimsku menn,
sporna gegn eðlilegri næringar-
öflun skólasyskina sinna. Töldu
þeir óhæfu að gefa mönnum
kost á öðru eins góssi og sælgæti
í frímínútum, og töldu að með
því mundi kók-þamh og stauna-
át, dragast mjög saman. Yrði
þá gróði fimmta bekkjar minni
en áður. Fjárplógar fimmta
bekkjar vöruðu nemendur í
þriðja og fjórða hekk við að
glepjast á kaffisölunni, og
kvöttu menn til að kæfa málið
á stundinni. Þau einu rök, sem
ræðumenn fimmta hekkjar
höfðu fram að færa, og mark
var á takandi, voru þau, að
sjoppu rekstur mundi leggjast
niður í Gamla skóla. Bágt á ég
með að trúa því, að ekki sé ger-
legt að fá leyfi fyrir sjoppu-
haldi á báðum stöðum, allavega
er það sjálfsagður 'hlutur að at-
huga það, en ekki rétt aðferð að
drepa málið niður fyrirhyggju-
laust.
Hér á eftir fara brot úr ræð-
um hafta- og peninga-postulanna
á fundinum. Ræður þessar út-
skýra sig annars sjálfar, og sýna
glöggt, 'hversu ómetanlegur mál-
staður fimmtubekkinga er í
þessu máli. (Tekið er orðrétt
upp úr ræðunum):
Gunnar Jónsson: „Já, hér
mun vera áreiðanlega um mikið
hagsmunamál að ræða, sérstak-
lega fyrir okkur fimmtu-bekk-
inga. Ef til kaffisölu kæmi, þá
væntanlega mundi það draga
mjög mikið úr sölu í sjoppunni,
eða sjoppunni sérstaklega niður
í Skóla, og útúr henni höfum
við fengið mjög mikið. Það er
mikil álagning á sælgæti. Það
yrði aldrei eins mikill ágóði af
þessari kaffisölu, eins og, eins
og, sem mundi hafa upp á móti
tapinu á sjoppunni. Ég vil ein-
dregið mælast til þess, að það
verði fellt, að það verði nokkur
kaffisala.“ (Klappliðið tók til
starfa).
Knútur Oskarsson: „Og þegar
að Sigurgeir Þorgeirsson, fyrir
hönd fyrrverandi fimmtuhekk-
inga, er að tala um það gróða-
spursmál okkar núverandi
ÞAK K IR
HÉR MEÐ tilkynnist sú gleðifregn, að skólablaðið er nú búið að
fó framtíðar húsnæði fyrir starfsemi sína. Er það stofa no. 8 (í
suður-kjallara), sem varð endanlega fyrir valinu. Mun öll starf-
semi blaðsins fara þar fram.
Ég vil leyfa mér, fyrir hönd aðstandenda skólablaðsins, að færa
skólameistara og aðstoðarmeistara þakkir fyrir þann skilning sem
þeir auðsýndu okkur, með því að veita okkur þó húsnæðisaðstöðu,
sem við svo nauðsynlega þurftum ó að halda. Kærar þakkir.
Haukur Hallsson.
fimmtubekkinga, er skemmst að
mnnast dimmision frá því í
fyrra. Dansleikinn þá.“ (Rök
gegn kaffisölu?)
Karl Guðmundsson: (Byrjað í
mðri ræðu). „Töldum það samt
draga mjög úr sjoppu-sölu, og
þar af leiðandi gætum við ekki
lagt, gætum við sem sagt ekki
lagt það mikið á kaffi- og 'brauS-
sölu, eins og við höfum áður
haft af sjoppu-sölunni.“
Svo mörg voru þau orð. Ég
vona að þau séu öllum næg á-
stæða til þess að leggjast gegn
eiginhagsmunaseggjunum í 5.
hekk í þessu máli.
Nonni.
Sín ögrnin
aflivurju
SKÓLASYSTKIN! — Fylgið fordæmi hins míkla
leiðtoga okkar Maós og takið þótt í sundmótinu á
morgun.
FRÁ RITNEFND
Á RITNEFNDARFUNDI hin-
um meiri (þar áttu sæti 12—14
manns) var m. a. rætt um hlut-
verk ljósmynda í blaðinu.
Voru menn nokkuð sammála
um að ljósmyndir „úr skólalíf-
inu“ (líka þeim sem voru hvað
algengastar í glens-Muninn)
ættu lítið erindi í hlaðiS, nema
þá ef þær væru þeim mun frum-
legri og sérstæðari. Hins vegar
var það álit manna að slíkar
myndir ættu 'heima í Litla-
Muninn (þ. e. fréttablaðinu), en
vegna gífurlegs aukakostnaðar
því fylgjandi, verður sennilega
ekki kleyft að birta mikið af
myndum í honum (þær myndir,
sem hafa verið í Litli-Muninn
eru fengnar að láni).
Aftur á móti var það sam-
dóma álit á umræddum fundi,
að reynt yrði að fá ljósmyndara
til að senda til blaðsins allar
þær myndir, sem frumlegar geta
talizt og/eða listrænar. Mun
slíkum verða skipaður veglegur
sess á síSum 'blaðsins (þ. e. hefð
bundna blaðinu).
Rætt var um einhverskonar
samkeppni um „listrænustu“
ljósmyndirnar. AS vísu er okk-
ur fremur illa við hvers kyns
samkeppni.
Æskilegast væri að ljósmynd-
arar komi myndum sínum til rit-
nefndar, í póstkassann, eða til
Viktors Sighvatssonar, án þess
að til þyrfti að koma nokkur
samkeppni. Viktor (Vikki) hef-
ur tekið að sér að 'hafa yfirum-
fyrir
sjón með ljósmyndum
blaðiS, eins og sl. vor.
Sem sagt, allir, sem fitla við
ljósmyndun eru hvattir til að
láta okkur 'hafa myndir til birt-
ingar.
Ritnefnd. (H).
Stórfrétt
Fundur til stofnunar starfs-
'hópa viðloðandi LÍM-þing var
haldinn að kvöldj 20. ökt. 1971.
Málaflokkar voru kynntir með
örfáum orðum. Síðan skipuðu
menn sér niður í starfshópa, og
var til þess ætlast að hver hópur
fjallaði um eitt þeirra málefna,
sem þingið kemur til með að
taka fyrir. Skipting varð sú, að
sjö fóru í starfshóp um réttar-
stöðu nemenda, sex í námsað-
stöðu, sjö í hóp um 'hlutverk
menntaskóla og tveir í skipulag
Landssambandsins. Þ. M.
Bókasalan 1972?
Bókasala var í 1. stofu 4. þ.m.
Þar seldust bækur fyrir 25 þús-
und. Þetta er ekki há upphæð,
þegar miðaS er við, að nem-
endur M. A. kaupa bækur fyrir
ca. 500 þúsund ár hvert.
í fyrra útskrifuðust úr skól-
anum rúmlega 100 nemendur.
af þeim nemendum seldu aðeins
8 bóksölunni 'bækur sínar. í 'hin-
um bekkjunum þrem, seldu ca.
30 nemendur bækur.
Ingi Vilhjálmsson.
Kassinn
PLÓGVRIM
NÚ SKAL út fy rir landssteinana
til forfrömunar eða hvað? Eftir
því sem ég bezt fæ séð er til-
gangurinn mestmegnis sá aS
sýna núverandi sex-bekkingum
fram á að þaS séu fleiri en þeir
sem plokkað geta náungann og
fleytt sér á síðasta eyri menntun-
arleitandi ungmenna um skýja-
sali og hótela.
Fjárplógsnefndin er ekki rek-
in áfram, í ofsafenginni leit
sinni að gróða, af hugsjónum
um að sj á fræga staði eða
standa við grafir manna ódauð-
legs orðstýs. Hún er ekki 'heldur
rekin áfram af ofsalegri löngun
fólks til að drekka kók og éta
staur á uppsprengdu verði. —
Nei, drifkraftur hennar er öf-
und. Hún vill ekki, sem fyrr var
sagt, vera minni en forverar
hennar — og svo vill 'hún kom-
ast lengra, láta forverana öf-
unda sig. Þetta verður að telj-
ast mjög svo sjúklegt innan ekki
stærra samfélags en skólinn er.
Því við fimmtuJbékkingar erum
í orðs þess fyllstu merkingu
þjófar. ViS leggjumst á pyngju
nánustu vina og kunningja —
og afsökunin — allir hinir 'hafa
gert þetta! En hvar væri heim-
urinn ef þetta væri hið eina lög-
mál sem gilti ? Sennilegast væri
enginn til frásagnar um það.
En mál er að linni — málæði
mínu og fjárplógsstarfsemi
békkj arfélaga minna-
Þ.M.
ÞAÐ ER póstkassi á miðgangi,
núverandi eign skólablaSsins. —
MarkmiS: að taka við efni til
blaSsins. — Tilgangur: að auð-
velda óframfæmum listamönn-
um að koma sínum andans á-
vöxtum á framfæri.
í fullri alvöru; kassinn er
bara til að auðvelda samskipti,
og ef þú vilt síður koma efni
'beint til ritnefndarmanna,
troddu því þá hiklaust í 'kassann
þann arna. Til þess er 'hann.
(Einskonar frétt frá ritnefnd