Heimilisblaðið - 01.10.1925, Side 6

134
HEIMILISBLAÐIÐ
„Sabbath" fyrst fyrir í biblíunni og það er
nærfelt 2500 árum eftir sköpun mannsins.
17. Hér er þess fyrst getið, að menn hafi
hvílst á þeim degi. 2. Mós. 16, 20. Hvað get-
ur nú augljósara.
18. Hér er dagurinn gefinn Gyðingum ein-
um. þessvegna er sabbat-dagurinn gyðing-
legur dagur, hvíldardagur Gyðinga einna.
19. þessi skipun er hvergi gefin heiðingj-
um, hvorki fyr né síðar. Ef svo er, þá tilfær-
ið ritningarstað fyrir því.
20. Hvergi er heiðingjum ámælt fyrir það
í biblíunni, þó að þeir héldu ekki hvíldardag
Gyðinga. Hvernig stóð á því?
21. „Minstu þess, að halda hvíldardaginn
heilagan" (2. Mós. 20, 8) bendir til 2. Mós.
16, þar sem Drottinn skipar að halda dag-
inn heilagan, sem hann hafi gefið.
22. „því á sex dögum skapaði Guð himin-
inn og jörðina“ o. s. frv. (2. Mós. 20, 11.)
tilfærir ástæðuna fyrir því, að Guð valdi sjö-
unda daginn; en hér er ekkert minst á, hve-
nær hann hafi verið helgaður. En í 2. Mós.
16, 22—30. er oss sagt, hvenær það gerðist.
23. 1 5. Mós. 5, 15. er oss gefin önnur'
ástæða fyrir því, að Guð skipaði að halda
Sabbat-daginn heilagan. það var sökum þess,
að hann frelsaði lýð sinn úr ánauðinni í
Egiptalandi. Lesið þennan ritningarstað!
24. 1 Nehem. 9, 11—14. er sagt, að Guð
hafi gefið ísraelsmönnum sabbat-daginn eft-
ir það er þeir komu úr Egiptalandi.
25. 1 Ezekiel 20, 10—12. er sagt, að Guð
hafi leitt ísraelsmenn út úr Egiptalandi og
þar og í það skifti gefið þeim sabbat-dag-
inn. Af þessu vitum vér þá, að þeim var gef-
inn sá dagur eftir það er þeir komu úr
Egiptalandi.
26. þar er berum orðum sagt, að hann hafi
Gyðingum einum gefinn verið.
27. þeim var ekki leyft að baka og sjóða
á hvíldardeginum (2. Mós. 16, 23.).
28. Húsdýr þeirra máttu ekkert erfiða þá
(2. Mós. 20, 10.).
29. Tveimur lömbum skyldi fórna á hverj-
um sabbat-degi (4. Mós. 28, 10.).
30. Grýta skyldi hvern þann til bana, sem
verk ynni á sabbat-degi (2. Mós. 31, 13—15.;
4. Mós. 15, 32—36).
31. Öll þessi fyrirmæli, sem snerta sabbat-
daginn, sýna, að hann var staðbundinn, þjóð-
legur helgidagur, miðaður við Gyðinga eina
og heita loftslagið, sem þeir áttu við að búa.
32. Aðventumenn, halda ekki sabbat-dag-
inn samkvæmt fyrirmælum lögmálsins, því
að þeir kveikja upp eld og sjóða mat og aka
með eykjum sínum á þeim degi. Ekki grýta
þeir heldur í hel þá trúbræður sína, sem
brjóta hvíldardags-lögmálið.
33. Sabbat-daginn átti að halda frá sólar-
lagi til sólarlags (3. Mós. 23, 32.). Aðventu-
menn eru að reyna að fylgja þessum fyrir-
mælum, en á nyrztu löndum, sem bygð eru,
þá er samfeld nótt í þrjá mánuði. Á því tíma-
bili er þar ekkert sólarlag.
34. í sömu löndum sezt aldrei sól svo mán-
uðum skiftir á sumrum. þar er því ekkert
sólarlag um það skeið. þar gætu þeir því ekki
fylgt framangreindum fyrirmælum.
35. Legðu þeir af stað í hrngferð um jörð-
ina, aðrir í austur, en hinir í vestur, þá ynnu
þeir upp einn dag aðra leiðina, en týndu öðr-
um hina leiðina. Ekki gætu þeir þá heldur
fylgt þessum fyrirmælum og þeir gera það
ekk: heldur.
36. Hafi Guð hvílst 24 stunda dag, þá
yrðum vér að halda nákvæmlega jafnlangan
dag og hann. En hvernig gætum vér vitað
um byrjunarmark þess dags? Hví hefii'
hann ekki látið oss vita það? Aðventumenn
verða að haga sér eftir þeim dagsmörkum,
sem þeim hafa sett verið fyrir eitthvað 100
árum, án nokkurrar biblíuheimildar. þeii'
giska á og vona, að þessi dagsmörk séu rétt,
en þeir vita ekki neitt.
37. það er engin sönnun fyrir því, að sab-
öat-lögmálið sé siðferðilegt lögmál, þó að það
sé felt inn í lögmálið, sem gefið var á Sínaí,
því að oft er það í biblíunni talið með helgi-
siðalögmáli Gyðinga. Sbr. 3. Mós. 23, 1—8.;
4. Mós. 28, 1—11.; 1. Kron. 23, 29—31.; 2.
Kron. 2, 4. 1 Hósea 2, 11. segir spámaðui'-