Heimilisblaðið - 01.08.1915, Blaðsíða 10

72
HEIMILISBLAÐIÐ
„ÞaS er stutt og einfalt. Vilt þú lofa mér
því að verða konan mín?“
Hún hallaði sér aftur á bak upp að kirkju-
veggnum.
„Faðir minn —“ byrjaði hún.
„Rósamunda, eg hefi leyfi hans“.
„Hvernig get eg svarað, er þú sjálfur hefir
bannað mér það?“
„Fyrst á morgun á sama tíma. En nú bið
eg þig að hlusta á mig Rósamunda. Við erum
brœðrabörn og alin upp saman, að undanskyld-
um þeim tíma er eg tók þátt í skozka stríðinu,
höfum við ætíð verið saman. Þessvegna þekkj-
um við vel hvort annað, svo vel sem nokkrar
persónur ógiftar geta þekst. Því veist þú að
eg hefi ætíð elskað þig, fyrst sem bróðir elskar
systir sína, og nú sem maður elskar konu“.
„Nei, Godvin, eg vissi það ekki. Eg hélt
að hjarta þitt, sem svo oft áður, væri annar-
staðar“.
„Annarstaðar? Hjá hverri —?“
„Ekki hjá neinni konu, heldur í draumum
þínum“.
„Draumum? Hvaða draumum?“
„Eg veit ekki. Máske um hluti sem ekki
finnast hér — hluti sem eru miklu æðri en
kvenpersóna“.
„Frænka, þú hefir að vissu leyti rétt að mæla.
Það er ekki aðeins hinn ytri kvenleiki þinn sem
eg elska heldur einnig andi þinn. Já, þú ert
mér vissulega draumur, táknmynd alls þess sem
er göfugt, háleitt og hreint. í þér og með þér
tigna eg 'og tilbið þann himin sem eg vona að
hljóta með þér“.
„Draumur? Táknmynd? Himinn? Eru
þetta ekki of dýrmætir dýrgripir til þess að setja
i samband við eina kvenmannsmynd, sem má-
ske virtist þér, þegar til kæmi, bleik og skinin
beinagrind, skreytt gulli og gimsteinum, sem þú
mundir svo fyrirlíta vegn blekkingar er þú
sjálfur ættir sök í en ekki hún. Slikt skraut
er hugarflug þitt, myndin getur aðeins samrýmst
englum og ásýnd þeirra“.
„Það getur samrýmst ásýnd þess er verða
mun engill“.
Framhald.
Það hefir oft verið tekið fram, að ódýrleiki
Heimilisblaðsins miðist við það, að blaðið sé
borgað þegar eftir móttöku fyrsta tölublaðs hvers
árgangs. Að minsta kosti dragist það ekki
lengi fram eftir árinu. Margir góðir útsölumenn
og einstakir kaupendur hafa vel munað þessa
reglu. En þó vilja sumir gleyma henni. Sér-
staklega þar sem einstökum kaupendum er sent
blaðið, og ekki eru útsölumenn, sem hafi inn-
heimtuna á hendi.
Það er ógerlegt að senda blaðið til Iengdar
mönnum, sem engin skil gera. Því þó útgef.
geri sér von um að fá blaðgjöldin borguð hjá
þeim við hentugleika, þá geta þeir skift um bú-
staði, og engin trygging fyrir, að þeir nokkurn-
tíma fái blaðið. Af hendingu hefir útgef. þann-
ig fengið upplýsingar um einstaka kaupendur.
Það er áríðandi að kaupendur láti afgreiðslu
blaðsins vita um það, ef þeir hafa bústaðaskifti.
Um næstu áramót verða því allir þeir,
scm þá kynnu að skulda fyrir árin 1913—
1914 settir á aukaskrá og þeim ekki sent
Maðið fyr en þcir liafasentMaðgjöldsín, eða
skrifað útg. um ástæðuna fyrir því, að þeir
ekki kafa horgað.
Þetta er ekki gert af tortryggni til manna,
heldur til þess, að hafa á nauðsynlega reglu
með innheimtu og útseudingu blaðsins, því
máske valda stundum vanskil á blaðinu þvi, að
borgun er ekki send, en úr þvi vill útgef. bæta.
Árnesingar og Rangvellingar horgi hlað-
ið til kaiipm. Andrésar Jónssonar á Eyr-
arhakka. Aðrir heint til útgefanda.
SKINFAXI, 16 síður á mánnuði. Flytur
myndir. Verð 2 krónur. Gefur skilvís-
um kaupendum „Þjóðfélagsfræði“, eftir
Einar Arnórsson prófessor. Ritstjóri: Jónas
Jónsson frá Hriflu.
Utgefandi og óbyrgðarmaður:
Jón Helyason prentari.
Félagsprentsmiðjan.