Heimilisblaðið - 01.10.1918, Qupperneq 1

fumarkveSja.
Bjarni landlæknir Pálsson.
^u kveður oss sumarsins sólrika tið
01 e<^ sölbliðar nœiur og daga.
kvöldroða’, er gullskreytti grundir og hlið,
°9 glitblómin angandi i haga,
^eð náttdögg, sem vökvaði vaxandi blöm,
°9 veitti þui nœrandi svala.
^eð tö/randi fuglanna fagnaðaróm
Vlð firði og lengst upp til dala.
^9 himininn brosti svo heiður og blár
°9 hafið var bjart eins og mjöllin.
^nd iðgrœnum bökkunum blikuðu ár
°9 blánióðan vafðist um fjöllin.
®9 nndblœrinn kvað þá sin Ijúfusiu tjóð
°9 iék sér í runnunum friðum.
_ straumhörpu fossbúinn framknúði óð
1 feiðsœlum, vorbúnum hliðum.
^9 kveð þig n;í, sumar og sólbliða vor\
'neð söknuði beiskum i hjarta.
9 blessa þin guðlegu, gleðjandi spor
9eislamgnd þína svo bjarta.
U Vor9yðjan Ijúfa og Ijósanna dis
^neð Igðanna dgrmœtu gœði;
'neðan að sólin úr sædjúpi ris
syngja þér fagnaðarkvœði.
Ilallgrímur Egilsson.
(Dáinn á Lauganesspítala 1914).
»Þennan við mætan eigum arf:
minningu fræga, fegurst dæmi,
svo niðjum hraustra í huga kæmi
að örfa hug og efla starf".
Stgr. Th.
Bjarni landlæknir Pálsson var einn af hin-
um þrautseigu og ósérplægnu köppum í fóst-
bræðraliðinu íslenzka á seinni hluta 18. aldar.
Bjarni var fæddur á Upsum á Upsaströnd
(í Eyjafirði) 12. mai 1719. Foreldrar hans
voru Páll Bjarnason, fyrst prestur að Hvann-
eyri í Siglufirði og síðan að Upsum (f 1731)
og Sigríður Ásmundsdótlir bónda á Sjávar-
borg í Skagafirði (f 1754). Bjarni naut föður
síns eigi lengur en til þess er hann var á
12. ári. Tók þá föðurbróðir hans, Guðmund-
ur prestur Bjarnason á Stað í Hrútafirði
Bjarna til fósturs og kendi honum undir
skóla og kom honum í Hólaskóla haustið
1734. En er hann hafði verið tvo vetur
í skóla, fór hann aftur alfari til móður sinn-
ar, er þá bjó búi sínu á Karlsá á Upsaströnd;
varð hann þá fyrirvinna hjá móður sinni,
unni hún honum mjög, því að hann var
mjög að hennar skapi um allar framkvæmdir
og með búsaðdrætti. Hann var mesti fjör-
kálfur og ótrauður til allrar iðju á sjó og
landi; var hann formaður fyrir fiskibát móð-
ur sinnar, er gekk til hákarlaveiða og fiski-
dráttar, því að gott var til útróðra á Karlsá.
Hann fór marga ferðina bæði á sjó og landi
og reyndist jafnan hinn úrræðabezti og ötul-
asti drengur.
Bjarni var bráðþroska og heilsuhraustur,
fjörmikill og framgjarn; hann vildi gjarnan
vera fremstur og frægastur i hverjum leik og
tókst það lika að öllurn jafnaði. Sund vildi