Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.03.1951, Blaðsíða 16

Heimilisblaðið - 01.03.1951, Blaðsíða 16
44 HEIMILISBLAÐIP K. F. U. M. Hann var einn af stofn- endum Kristniboðsfélags karla og þar sístarfandi, um eitt skeið for- maður þess og síðar, mörg ár, ritari félagsins. Bjarni var goodtemplari og starf- aði í reglunni á sínum yngri árum. Árið 1935 kom út kvæðabók eftir Bjarna, sem nú mun vera uppseld. Auk þess orti hann fjölda ljóða og sálma, sem hafa birzt í kristi- legum blöðuin og mánaðarritum. Sálinabókin geymir eftir liann þenn- an fallega páskasálni: „Nú bljómi lofsöngslag, frá lífsins liörpu í dag, því rósin lífsins ráuða, er risin upp frá dauða. Vor lofgjörð linni eigi á lífsins sigurdegi". Ég held, að enginn einn maður hafi ó þessari öld unnið ineira fyrir málefni Jesú Krists með penna sín- um en Bjarni. Bjarni samdi tvær bækur, sem ég gaf út: Ævisögu Abrahams Lincolns og „Vormenn íslands“, ævisögur okkar ágætustu manna á 18. öld. Hann þýddi flestar þær sögur, sem komið hafa í Heimilisblaðinu. Auk þess geymir Heimilisblaðið fjölda ritgerða og ljóða eftir hann. Ég hef því mikið að þakka mín- um elskulega vini og frænda, þegar ég nú kveð hann hér í blaðinu i hinzta sinn. Allar endurminningar frá sanistarfinu við liann eru bjartar og ljúfar. Guð blessi minningu bans. J. H. Menn segja, að leiðirnar að loka- takmarkinu séu niargar. Það er rétt: KrókaleiSirnar eru margar, en beina lciSin er aSeins ein. Hún liggur inn á viS — til guðdómsins, sem býr í helgidómi hjartans. Raterg. Eina von mannkynsins er skap- gerðarþroski einstaklingsins. Clianning. Verið ávallt glaðir. Páll postuli. VIÐ VERÐUM AÐ „Rússneska þjóSin hefur í sér fólgna andlega kjarnorkusprengju, sem unn- iS getur bug á efnishyggjunni“. UNGI MAÐURINN, sem var aó ræða við æskulýð frá ýmsum löndum í Caux, var Rússi. Nokkrir félaganna höfðu verið að segja frá þótttöku sinni í æskulýðsþinginu í Búdapest og fyrstu kynnum sínum af öflugri efnishyggjuheimspeki. Ungi Rússinn hafði alizt upp við hana allt fró barnæsku. Hann tal- aði af stillingu og djúpri sannfær- ingu. Við hlýddum á skerf hans til umræðnanna nokkrum dögum áður en skrifað stóð í fyrirsögnum sviss- nesku blaðanna á þýzku, frönsku og ítölsku: „Rússland hefur kjarnorku- sprengjuna“. Hann miðaði ekki orð sin við þessa frétt, þótt hann tæki svo til orða, að þjóð lians hefði „í sér fólgna kjarnorkusprengju“, lieldur voru orð hans inngangur að spurningu, sem brann í hjarta hans: „Hvernig verður unnt að leysa þessa orku úr læðingi?“ Úr ræðustóli lians sást út yfir Genfarvatnið. Hinum megin við það er Genf, þar sem Lenin og félagar bans undirbjuggu rússnesku bylting- una. „Ég held“, sagði nngi Rússinn, „að liér í Caux muni sú hugsjón eiga upptök sín, sem megnar að færa okkur frelsið — og að hún verði hvorki byggð á hatri né löng- un til að eyðileggja, lieldur á sann- færingu og þrá eftir umskiptum". Hér fer á eftir útdráttur úr ræðu hans: Æskan verSur aS berjast í þágu mikilla hugsjóna. BRAUT RÚSSLANDS hefur verið þyrnum stráð síðan 1917. Þegar ég var 18 ára, var ég mikill hug- sjónamaður, cins og æskumenn allra landa. Æskuinenn verða að eiga sér skýrar og ótvíræðar liugsjónir. Hug- sjón kommúnismans og liolsévism- ans, eins og þær stefnur liafa verið framkvæmdar síðustu 30 árin, er skýrt mótuð og sálfræðilega þaul- liugsuð. En þegar við, þegnar Sovét- VELJA---------------------------- ríkjanna, lítum yfir reynslu okkar síðastliðin 20—25 ór, verður okkur ljóst, hversu gífurlegt djúp er stað- fest milli kenninganna og hræðileg6 raunveruleikans. Þegar ég var 18 ára, var ég gagu- tekinn fögnuði yfir því að berjas1 fyrir frelsi öreigaiina um allan heiiu- Þegar ég var orðinn 21 árs gamaU' varð mér það ljóst, að milljóntf landa minna eyddu nauðugir ævinu1 í afskekktustu héruðum Síberíu. Sök lærdómsmanna í Rússlandi f)’r,r byltinguna er mikil fyrir það, að þeir reyndu að neyða upp á okkur huginyndakerfi efnishyggjunnar. Þa® er lögmál, þótt hræðilegt sé, a<' refsing fylgir óhjákvæmilega á hæla þess illa, sem gert er. Gáfuðuu' lærdómsmönnum hefur verið alger' lega útrýmt úr Rússlandi. En russ' neska þjóðin er engan veginn saiu- gróin bolsévismanum innst inni, °í við óskum ekki eftir skelfingunnu sein stöðugt gagntekur okkur. Við höfum lengi vitað, livers11 hræðileg aðstaða okkar er, en við höfum ekki átt völ á tæknilcgun1 niöguleikum til að hefja bylting11 eða gera uppreisn. Stríðið brauzt ul árið 1941, og við litum á það scu> hina mestu blessun, af því að við héldum, að við gætum aðeins broti' af okkur bolsévistiska hagkerfið 1 stríði og fyrir aðstoð annarra þjóða- En það reyndist ekki rétt ályktað- Svikapólitík þjóðernisjafnaðarstefu- unnar lagði vonir rússnesku þjóðar* innar í rústir. Ég óska þess ekk1 að berjast við Þjóðverja. Þeir vorl’ undir söinu sök seldir og við, ol" þar sem ég er Rússi, skil ég ve þúverandi aðstæður þeirra. Ég vil gjarnan fullvissa ykkur um, að þjóð mín hefur i sér fólg'18 kjariiorkusprengju, sem unnið ge,ur hug á efnishyggjunni. En hverWP á að sprengja þá sprengju? Hér b<’^ ur oft verið að því vikið, að vl lifum á hugsjónatímum. Við Rússar höfum oft hugleitt og hugleiðu111 alltaf, hvernig við getum unnið 8 frelsun okkar. Örlögin hafa leitt tO'í hingað til Caux. Hér hef ég seð>

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.