Heimilisblaðið - 01.07.1951, Síða 26

110
hann, reyndi að flýja burtu nieð'
iáii8fenginn, en var hamftekinn. Að
vísu hafffi hann evtt einliver.iu aí
peningunum, en d’lvre fékk allliáa
fjáifiæiV, svo ad honuin var liorgið.
SJÚKDÓMUR d’Ivres liafiVi niikil
áhrif á Elísabetu, en þó var
hún enuþá áhyggjufyllri vegna
Johns. Iiann umgekkst hana
næstum því eins og hún væri hon-
uni ókunnug. Þannig liafiVi þaiV veriiV
síiVan hann koin frá New Orleans,
er hann fór til aiV sinna peningamál-
um sínum. Allan þennan tíma hafði
liann ekki kysst hana, ekki gefiiV
lienni minnstu sönnun fyrir ást
sinni, er hún alltaf hafiVi taliiV eins
og livern annan sjálfsagðan lilut.
Stöku sinnum leit hann til henn-
ar augnaráði, sem hún skildi ekki.
Það var hvort tveggja í senn, rann-
sakandi og hvikult.
Aftur á móti var hann alltaf eðli-
legur og frjálsmannlegur í fram-
koniu gagnvart Rafaelu, og hún
reyndi líka á allan mögulegan hátt
að vinna hylli hans.
Elísahetu var ljóst, að það var
langt síðan hana hafði grunað, að
Jolm væri ástfanginn af Rafaelu!
Nú þurfti hún ekki lengur vitnanna
við. Henni var það lítil huggun,
þótt hún segði við sjálfa sig, að
flestir menn lirytu af sér i þess-
um efnum einhverntíma á ævinni.
Hún hafði undanfarnar vikur
þjgðst af höfuðverk, er ásamt sál-
arkvölum hennar jók á vanlíðan
hennar. Þegar hún sá út um glugg-
ann John koma ríðandi heini, reis
liún á fætur og hraðaði sér fram.
Hún hafði heyrt Noru gráta og
liafði það sem afsökun fyrir að
vera ekki í stofunni, þegar John
kæmi inn.
Þegar hún kom upp í hurnaher-
liergið, varð hún þess vör, að Rafa-
ela hafði einnig heyrt grát liarns-
ins. Hún stóð ábogin yfir litla rúm-
inu. Nora var þögnuð og skrikti af
ánægju.
Rafaela varð klumsa, þegar Elísa-
liet ýtti henni frá barninu og sló
liana því næst kinnliest.
— Láttu Noru vera! sagði hún
æst. Og láttu manninn minn líka
í friði! Ég skal sjá um, að þú
verðir send niður í kofana til þræl-
anna, og ef þú heldur þig ekki á
mottunni, verðurðu seld!
Það líktist ekki Elísalietu, að við-
hafa slíkt orðbragð, og það var
heldur ekki laust við, að hún væri
undrandi sjálf. Hana svimaði, hún
varð að styðja sig við rúmið til
þess að detta ekki um koll. Eins
og í fjarska heyrði hún John spyrja,
hvað væri að, og Rafaela sagði:
— Maddaman er ekki Iiress —
sjúkleiki föður hennar — maddam-
an er ekki eins og hún á að sér
að vera .. .
Elísabet leit upp.
— Ég vil fá að vera í friði!
Farið — hæði tvö!
— Rafaelu, láttu okkur vera ein,
sagði Jolin rólega.
Elísahct heyrði að hurðimii var
lokað með liægð, en áður en John
tókst að segju nokkuð, sagði hún
napurlega:
— Fögur orð gagna ekki hér!
Reyndu ekki að láta líta svo út sem
ég væri hreinræktaður heimsk-
ingi .. .
Hún þagnuði og heit sig í vörina.
Svo hélt hún áfram máli sinu:
— Ef þú hefur afskipti af henni,
er öllu lokið okkar á milli!
— Hvað ertu að segja? mælti
John. Þú heldur þó ekki .. .
— Held .. . ! Ég held það ekki,
ég veit þuð með vissu! Heldurðu
heimilisblað^
virkilega, að ég liafi ekki veitt 1'
athygli, hversu kuldaleg fraink01"
þín hefur verið við mig siðllsl
r . A C?
þrjár vikurnar? Og heldurðu t*0 !
sjái ekki, að hún er vitlaus í
Hún skoppar í kringum þig, ^1"
veit ekki, hvernig hún á að
við þig, og þú lætur það gott helt
0, það er dónalegt, en inig,
una þína, vanrækir þú ...
— Viltu þegja, þrumaði John-
hef verið lireyttur þrjár síðustu '
umar, eða frá því að faðir f’11'
veiktist. Einmitt daginn áður 1,11
glapf11'
ng
vímu framið stærsta
skotið í lífi niínu, en það er ekÞ
í samhandi við ást mína til þ111' ^
hélt, að þú hefðir komizt á -[l" ,
um það, og ég hélt, að það '
ástæðan . . .
Elísabet reyndi að mæta 8"^
ráði hans, en liann liorfði ul
gluggann í hálfrökkrinu. Hlj0"1 j.
inn í rödd hans var sannf®"1"1
Hann sagði henni sannleikann
U"
— Hvað — hvuð skeði þá
þit""
dag? spurði Elísubet lirædd. Op s
vissi hún allt i einu sannle114'. .
— 0, Simone de Tourneau . • • • 1
segðu, að það sé ekki satt! ^
Jolin sneri sér allt í einu að l"1 .
b»fJ'
Jú, það er satt! Hún
liú"
keypt mörg skuldahréf mín
hafði eignarrétt hæði á Gleng1"1^
og Mary J. Hún hafði lagt ^1" ■]
liann á skipið, en hún hauðs1
I
\
Verzlunin BRYNJA
Laugavegi 29, Reykjavík
Leitið fyrst til okkar, ef yður vanhagar urn:
Handverkfæri, alls konar
Rafknúin verkfæri
Jjárnvörur til húsa og húsgagna
Veggfóður o. fl.
Glerslípun og speglagerð okkar selur:
Rúðugler, allar þykktir
Gróðurliúsagler
Spegla o. fl.
Sendum gegn póstkröfu út um allt