Hjálpræðisorð - 01.02.1893, Blaðsíða 8

16
eilíft líf. — Sá sem hefir sonÍDn, hefir lífið! Jóh.
3, 16. 1. Jóh. 4, 9,—10.
(N. L. Nr. 92.).
Vinur syndarans.
1. Syndtigur maður\ petta stutta orð er til þín
talað, þjer til vonar, huggunar, friðar og gleði.
Trú þú því, að Guð er fús á að fyrirgefa
þjer sjerhverja synd; bið þú hann innilega misk-
unnar, og treystu því, að hann vill fyrirgefa þjer,
(já! jafn vel þjer), sakir síns elskulega sonar.
Minnstu þess — »Drottinn bíður, til þess að
vera náðugur«. — Varastu þess vegna freistingar
djöfulsins, sem reynir að vekja í þjer van-
traust og efa um miskunsemi Guðs, og leiða
þig að þeirri skoðun, að syndir þínar sjeu of stór-
ar til þess, að þær fyrirgefnar verði. jbetta er ó-
mögulegt, og orsökin er: Móð Erists hreinsar oss
af allri syndn.
í dag er dýrmæt tíð, í dag er náð að fá,
vor Guð en liknar lýð, ef löatum víkur Irá,
kom ! aðgæt aumur þú, þitt ásigkomulag
og Krists i nafni nú, tak nýja stefnu i dag.
Auðmjúkri sannfæring um að hafa verðskuldað
fyrirdæmingu, — sundurkramið og iðrandi hjarta;
alvarlegri þrá og bæn um misknnsemi, mun náð-
ugur og miskunsamur guð aldrei frá sjer hrinda.
__________________________________(Framh.).
TJtgeöð af 0. V. Gíslasyni
með stuðningi frá The Religious Tract Socety, London.
Prentað i ísafoldarprentsmiðju.