Kirkjuritið - 01.10.1945, Blaðsíða 9

Kirkjuritið.
Sálmabókin.
255
kirkju eða heimahúsum. — Hún hefir kosið sér þann
hlut um val nýrra sálma til bókarinnar, — livort héldur
ræða var um nútima eða eldri kynslóða — að fremur
j7rðu eftir og utan sálmabókarinnar sálmar, sem þó ef
til vill ættu þar lieima, heldur en liitt að inn kæmu þar
sálmar, sem ekki ættu þar a. m. k. nokkurt stundar er-
indi. — En hér kemur margt til athugunar, og um þess-
ar greinar deilist smekkur manna og skoðanir óendan-
lega. — Öllum getur skjátlazt, líka þeim, sem hefði í
liverri grein, er að þessu lýtur, meira til brunns að bera
en nefndarmenn. En nefndin hefir þótzt gjalda varúðar
við, og vandfúsir höfum við viljað vera vegna sálmahók-
arinnar. — Hver og einn verður fyrst og' fremst að njóta
sinnar smekkvísi og dómgreindar, — nefndin sem aðrir.
Hún hyggur sjálf, að hún hafi ekki unnið margt i þessu
máli að óatlmguðu máli. En á degi dómsins verður liún
að standa fyrir svörum og gera grein starfs síns i hverju
atriði.vOg hún er þess þá líka albúin að fagna með fagn-
endum hverju því atriði, sem fært er til réttara eða
betra horfs, þegar komið hefir í ljós við gaumgæfari at-
hugun, að nefndinni hefir mistekizt eða missýnzt.
Nefndin hefir tekið þá einu nýja sálma, sem að efni
og anda falla um höfuðfarveg eða farvegu íslenzkrar og
lúterskrar kristni. Hún hefir ekki tekið spíritistiska,
theosophiska, unítariska eða katólska sáhna, þar sem
túlkuð er sérhugð þessara greina eða hugðarmál, — og
sé þar þá ekki um að ræða samhljóm að efni og anda,
svo sem sungið hefir verið í kirkju og kristni áður og
síðan. En hún hefir engu skeytt, hverri sérgrein eða
kreddu höfundur sálmsins annars fvlgdi. T. d. hefir
nefndin hvorttveggja tekið sálma eftir Einar H. Ivvaran
og Stefán frá Hvítadal. — þó hefir nefndin brotið þessa
reglu í einu og ef til vill tveimur atriðum. Hún hefir tek-
ið upp sáhn af einkar fögru og höfundarlausu Maríu-
kvæði frá 15. eða 16. öld. Að vísu gerum við ekki ráð
fy rir, að sá sálmur verði að jafnaði sunginn í kirkjum