Alþýðublaðið - 14.05.1923, Side 3

ALlpy&UBLAÐia
J)£mið 5jöl[arum t^sðin
Skakan lítar þairnig út:
Eanpendur biaðsins, sem hafa
bústaðaskiíti, tiikynni afgreiðsl-
unni. Einnig þeir, sem verða
fyrir vanskilum.
Laukur
í heildsðlu
©g smásölu
hjá
Kaupfélaginu.
Hjáiparstöð Hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. h.
Þriðjudaga ... — 5—6 e. --
Miðvikudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga ... — 5—6 e. --
Laugardaga . . — 3—4 e. —
Munið,
að Mjólkurféiag Reykjavíkur sendir
yður daglega heim mjólk, rjóma,
skyr og smjör, ýður að kostnað-
arlausu. — Pantið í síma ]387
Brýsisla* Hefill & Sög Njáls-
götu 3 bvýnir öll skeranói verkfæri.
Nýkomið:
Rúsínur 3 teg., •
sveskjur,
þurkuð. epli,
þurkaðar apricots,
þurkuð bláber,
þurknð kirsiber.
Kanpfélagið.
Ód ýr t!
Strausykui*
Molasykur
Karfibætir
Hveltl
Kakó
1 Sókkulaði
Mals-mlöl
Bygg
Kanpféiagið.
Edgar Rice Burrongha: Dýr Tarzans.
VI. KAFLI.
Hræðileg skipshöfn.
Herbáturinn seig hægt út að brotunum við rifið,
en í gegn um þnu varð hann að fara ti) þess að
komast út á hafið. Tarzari, Mugambi og Akút
lóru, því ströndin tók vindinn úr seglinu.
Shíta lá í skutnum við fætur apamannsins, því
hann hugði bezt að hafa hana ætíð sem næst sér
vegna grimdar hennar. líún gat hve nær sem var
stokkið á al!a nema Taizan, sem hún leit líklega
á sem yfirboðara sinn.
Mugambi var í stafni og Akút næstur honum,
en milli hans og Tarzans voru þeir tó)f loðnu apar.
Sátu þeir á hækjum sínum og veliu vöngum eða
litu til strandarinnar girndaraugum.
Alt gekk vel út fyrir skerin. Þá fylti vindurinn
seglir, og báturinn byltist á öldunum, sem stækk-
uðu því meir, sem lengra dró frá ströudinni.
Aparnir fældust ruggið í bátnum. Fyrst hreyíðu
þeir sig órólega, og síðan tóku þeir að muldra og
skrækja. Akút hélt þeim naumlega í stilli um '
stund, en þegar alda skall á bátnum, jafnfrarnt
því að vindhviða haltaði honum, komst alt í upp
nám; aparnir stukku á fætur* og höfðu því nær
hvolft bátaum, áður en Akút og Tarzan gátu stilt
þá. Loksius koinust þeir í jafnvægi og vöndust
smám saman hreyfingum bátsins, svo ekki vaið
frekar órói m'eöal þeina,
Ekkert skeði söguiegt; vindurinn hé)zt, og eftir
tíu stunda siglingu sá apamaðurinn til strandar-
innar fyrir stafni. Svo dimt var orðíð, að ekki var
hægt að greina, hvort þeir voru rétt við mynni
Ugambi-árinnar eða annars staðar, svo Tarzan hélt
að landi við næsta odda til þess að biða dögunar.
mmmmmmmmmmmmmmmm
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
A
Að eins •
nokkur eiotök
eru nú eftir at blað-
inu, síðan »Dýr Tarzans<
byrjaði að koma, og verður
því enn tekið við nýjum
áskrifendum, sem tá
það í kaupbæti.
Fljótir nú!