Framtíðin - 01.06.1909, Blaðsíða 14
62
P R A M T í Ð I N
Hinir frábæru hæfileikar hans konru í ljós
undir eins hjá honum barninu. Átta ára
gamall spilaö hann á piano erfiöa músík
eftir tónskáldiö og söngfræöinginn mikla
Sebastian Back. Þetta, að hann spilaöi
svona ungur músik eftir Back, bendir lika
á, a'ð rnóöir hans hafi undir eins látiö
hann kynnast músik þessa rnikla og góöa
manns, sem frægur er fyrir sína óviðjafn-
legu kirkjumúsík, og kalla mætti kirkju-
f'óSur að því er snertir kirkjumúsík. Hún
MENDELSSOHN-BARTOI.DY.
hefur viljaö að sonur sinn kæmist snemma
undir hin sterku áhrif hans. I'nda tók
Mendelssohn-Bartoldy tnemiva ástfóstri
við Back, leit ávalt upp t 1 hans sem meist-
ar síns og kendi heiminum aö gera slíkt
hiö sarna. Áður höföu rnenn ekki fengiö
augun á sér opin fyrir því. hví'íkur andans
risi í sönglegu tilliti Back var. Nú fóru
þeir aö sjá það, og siðan hefur Back veriö
meistarmw.
Ellefu ára byrjaði M.-B. aö semja söng-
lög og nrúsík fyrir hljóðfæri. Þá sarndi
hann á einu ári 60 sönglög, auk þess sem
hann sarndi ýms lög fyrir hljóöfæri. Átján
ára gamall samdi hann hiö fræga inn-
gangs-spil (overture) aö Draum miSsum-
ar-nœturinnar, sem enn þá er dáöst aö
vegna fegurðar og snildar. Segja söng-
fræðingar aö hann hafi aldrei komist
lengra aö sumu leyti en hann konrst þar.
Frægastur mun hann þó vera fyrir biblíu-
söngleikana (oratorios) Paulus og Elias.
Kemur þar í ljós hvað sterkur kristin-
dóms-andi bjó nreð honum , og andlegi
skyldleiki hans viö Back.
Hann var íhaldssamur í sönglistinni að
sögn söngfróöra manna, og glaptist af
engri nýtísku. Þó er hann ekki talinn
neinn steingerfingur, og skipar sæti meðal
hinna mestu nreistara íyrirmyndar-nrúsik-
ar, senr engir viröast ætla aö konrast fram
úr, þrátt fyrir alla frarnþróunar kenningu.
Mendelssohn-Bartoldy feröaöist nrikiö,
bæöi nreöan hann var unglingur og eins
eftir aö hann var oröinn fullorðinn. AIIs-
staöar var honunr fagnað og hann haföur
í mestu hávegunr. En engin lofdýrö
manna trylti lrann og geröi stærilátan.
Hann var ávalt hinn yfirlætislausi nraður,
senr lært lraföi að gefa guöi dýrðina. Enda
voru einkunnar-orð hans hin sönru og
Backs: “Soli Deo Gloria” — guði einunr
heyrir dýröin til.
Hann dó árið 1847, að eins 38 ára gatn-
all, og var jaröaöur r Berlín. Leiöi hans
er nrerkt nreð steinkrossi. Ungur dó hann;
en eftir hann liggur þó rnikið. En nrest er
í áhrifin variö, senr hann hefur haft og
hefur. Unr lrann nrá nreð sanni segja, aö
heimurinn varð betri fyrir ]raö, aö hann
lifði í honum.
4
SannaÖu ]raÖ.
Eista-maöur var á ferö í fjöllununt í
Sviss. Einn dag konru nokkrir umsjónar-
nrenn til hans og heimtuðu að fá að sjá
vegabréfiö lians. “Jeg lref þaö ekki hjá
nrér,” svaraði hann. “En nafn mitt er
Dore.”
“Sannið þaö !” sögðu umsjónarmennirn-
ir, senr þektu vel nafn hins fræga franska