Framtíðin - 01.12.1909, Qupperneq 27

F E A M T í Ð I N.
15?
Hvernig verður kona sú að vera,
sem með réttu má nefna „Lady“.
Enskt kvenblaö nokkurt hefur skoraö á
lesendur sína aö lýsa þeirn eiginlegleikum,
sem þeir álíti a?5 eigi að einkenna kven
mann, er í santileika sé lady.. Margir ltafa
svarað og skal hér tilfæra sumt af því.
Tigin kona ein skrifar þannig: “AS vera
lady, cr að vera göfugur kvenmaður, sent
í orðum og verkunt sýnir blíðu og dreng-
skap ásamt þýðlegu viðmóti. Lady er sú
kona, er hefir hreina og trygga lund; sýn-
ir viðkvæmni þeim, sem bágt eiga; og hlut-
tekning þeint, scm raunamæddir eru; og er
ætíð boðin og búin til að veita öðrttm hjálp
þá, sent kostar hana sjálfa fyrirhöín og
sjálfsafneitun. Kona, sent er lady, álítur
enga vinnu óvirðing fyrir sig, og engan
niann of lítilmótlegan til þess, að honum
sé sýnd kurteisi og vinsentd. Hún sýnir t
öllunt smáatriðum Iífsins að hún er góö-
semin sjálf og hreinskilnin; sannur vinur
og hjálparhella bæði í sorg og sjúkdónt-
ttm.’'
Onnur kona segir: “Jeg tel þá kontt
lady, sem af góðleik hjarta síns forðast
bæði í orði og verki og viðmóti að særa til-
finningar annara. Hún er kurteis.hlut-
tekningarsöm, sönn og einlæg. Hún gerir
sér far uni, og hefur lag á, að hjálpa öðr-
ttm til þess að konta sem best fram. Hið
þýða viðmót hennar við þá, er lítilmótleg-
ir eru, hughreystir þá svo að þeir finna til
[tess að þeir geta orðið til gagns í
heiminum.”
Einnig hafa karlmenn svarað þessari
spurning, oghefur einn gjört það á þessa
leið: "Sú kona er 1 ady, sem fyrst og
fremst, hvernig sem á stendur, hugsar urn
hagsæld annara. Lipurð hennar og velvild
sléttir úr örðugleikum þeirra, er hún urn-
gengst. Hún ber alt mótlæti með hugprýði
og þögn, og þolinmæðij. Sómatilfinning
ltennar er jafnnæm í smáu sem stóru. Lof-
orð hennar eru órjúfanleg, og trúmenska
hennar bregst aldrei.”
Einn heldur því fram, að sú kona, sem
orðið lady eigi við, verði að vera svo kven-
leg og franikoma ltennar öll þannig, að
aðrir hljóti að virða hana. Hún verður að
geta stjórnað sjálfri sér, og hafa vit á þvi,
hvað sé tilhlýðilegt. Hún er of góðsöm tif
jtess að hún vilji gera nokkrum manni ilt f
skapi, og of gætin til þess að lilaupa á sig.”'
Entt einn segir að viðmót konu þeirrar,
sem nteð sönnu ntegi kalla lady, sé eins við
alla, bæði æðri og lægri.
Hún hefur ætíð vit á að segja og gera
það, sem við á í hvert sinn. Hún þýtur
ekki upp, þó að hún reiðist, en talar með
kurteisi og nærgætni, Þvaðttrsögur hlust-
ar hún ekki á. Hún kann að meta hverja
góðsemi, sent henni er látin í té, þótt í
smáu sé. Og í stuttu máli er hún til bless-
unar fyrir mannfélagið.
Flestir þeirra, sem á mál þetta minnast,
taka það fram, að til þess að verðskulda
nafnið lady, þurfi kona fyrst og fremst að
Itafa gott vit á því, hvernig eigi að haga
sér í það og það skiítið, eftir því hvernig á
stendur. Þar næst að hún hafi þá gáfu ti!
að bera, að geta látið öðrttnt, jafnvel ó-
kunnugum, líða vel t návist sinni. Og
margir leggja einna niesta áherslu á það.
að kona sú, sem sé sönn iady, hafi í insta
hjarta sínu skömnt á öllu, sent heitir þvað-
ttr. Og verða víst flestir, bæði konur og
karlar, því áliti santdóma.
Úr Masi.
Alþjóða trúboðaþing á að halda t Editt-
borg á Skotlandi næsta ár. Búist er við að
unt n hundruð erindsrekar sæki þingið,
og af þeim verði nær 5 hundrttð frá Cana-
ada og Bandarikjunum.
Á heljarþröminni.
Engum líður vel á heljarþrötninni nema
þeim sem veit, að betra tekur við. Blaðið
“Framtíðin” er á heljarþröminni; en af
því framtíð þess öll er fólgin í því að lifa
hér og gera sem mest gagn, þá líður þvt
illa. Ef Framt. vissi að hún hefði ekki
neitt verk að vinna og væri meinlaus rola,
er santa stæði á urn, hvort hímdi eða hengd-
Í6t, þá vildi hún sem fyrst fá að deyja, og