Jólablaðið - 24.12.1929, Side 17

1929
JOLABLAÐIÐ
17
Reynslan hefir sýnt
að þeir, sem kaupa í UER5LUHIHH1 UÍ51R, fá bestar uörur
Komið og kaupið!
5ími 555. UER5LUNIN UÍ5IR.
Laugaueg 1
500000<K>00000<XKXXXX><XX)000
ininmi oii Fiuiiði
(HoFdalstshis)
hefir ávalt fyrirliggjandi BESTA
DILKAKJOTIÐ í bænum. Sömuleiðis:
Hakkað kjöt, Rúllupylsur, .
Kjullinga, Andir.
Sími 7.
Sími 7.
oooooooooooooooooooooooooc’1
Bcsta stcinolía til að nota
á lamjDa dg suðuvjclar er
SÖLHRLJÓS.
Notið þessvcgna sólarljós-
olíuna um jólin og þú
munuð þið vcrða dnœgð.
Athugið, að þeir kaupmenn,
scm sclja þcssa tegund af
stcinolíu, sýna í búðum sín-
um bldtt skilti mcð hvítum
og rauðum bókstöfum.
BENSlNDEILD
VERSLUN JES ZIMSEN.
NÝJA HAnGREIÐSLUSTOFAN - AUSTURSTRÆTI 5.
FJölbreytt úrval af smekkleguin Jólagjöftim.
NÝJA HÁRGREIÐSLUSTOFAN — AUSTURSTRÆTI 5.
oooooooooooooooooooooooooooo
„Það var jeg!“
Saga frá Rússlandi.
>00000000 >00000000
Rússneskan, gnðhræddan bónda dreymdi einu sinni, að
Frelsarinn kæmi til hans og tilkynti honum, að daginn eftir
ætlaði hann að gista fátæklegan bústað hans.
pann dag var nístandi kuldi með mildum stormi og
bleytuhríð. Bóndinn sópaði gólfið sitt, -sem best liann gat
og þurkaði af öllu í herbergiskytrunni sinni. Hann h.jó við
og kveikti upp í eldstónni, hengdi matarpottinn yfir og eld-
aði — samkvæmt siðum lands síns — kálsúpu. Súpa, ásamt
brauðsneið og dálitlum mjólkurdropa, var aðalfæða bónd-
ans. En fátæktin angraði liann ekki. Honum fanst auðlegð
sín vera mikil, þegar hann hugsaði til þess, a‘S einmitt í dag
fengi hannvaS taka á móti Frelsara sínum og bjóða hann vel-
kominn á heimili sitt.
pegar öllum viðbúnaSi var lokið, staðnæmdist hann við
gluggann; þar stóð hann marga klukkutíma og beið. Nokkrir
fóru um þjóðveginn, en Frelsarann sá hann hvergi. Alt í
einu rak hann augun í roskinn mann, sem vanur var að
ferðast á milli bæjanna og selja smádót. Hann leit út fyrir
aS vera sárþreyttur og aðframkominn af kulda, og hann
skjögraði undir byrðinni. þar sem hann barðist við of-
viðrið.
Bóndinn sá, að maðurinn var alveg að gefast upp.
Iíann flýtti sjer að ganga til hans og kom einmitt mátulega,
til aS verja gamla farandsalann falli. Iiann studdi hann inn
að eldstónni og gaf honum heita súpu að borða. pegar ó-
kunni maðurinn var búinn aS jafna sig, orSinn vel heitur
og saddur, fylgdi bóndinn honum kippkom áleiSis.
Sá, sem næst vakti meðaumkun bóndans, var f átæk kona,
skinhoruð og veikluleg útlits. Ilann bauð henni einnig inn
til sín, ljet hana orna sjer vi'S eldinn, gaf henni að borða og
þurkaði tötra hennar. pegar hún var ferðbúin, sveipaði hann
yfirhöfn sinni utan um hana. Síðan lagði hún af stað, hress
og endurhærS.
I)egi tók að halla. Rökkrið var að síga sem óðast
yfir. pá sá hann lítið, ósjálfbjarga bam liggja á grúfu á
veginum. Stormurinn hafði velt því um koll. Bóndinn þaut
út og tók bamið upp. pað var meðvitundarlaust og gegnkalt.
Hann vafði þa'ð í jakkann sinn og bar heim. paS var langrar
stundar verk, að fú líf í þennan a’ðþrengda vesaling. Loks
tókst það. Iíann mataSi bamið á heitri mjólk og gaf því
þaS, sem eftir var af kálsúpnnni. Loks sofnaði litli hnokk-
inn, brosandi og únægSur á arinhellunni.
„En, æ“, andvarpaSi bóndinn og horfði enn . þá einu
sinni út nm gluggann og út á mannlausan veginn: „Meistar-
inn! hann sagðist ætla að koma, og nú er bráðuim komið
kvöld“.
Hann settist á bekkinn við arinhelluna og liorfði lengi
á hið sofandi bam; vellíðan skein út úr svip þcss. Áður en
hann vissi af, var hann sjálfur sofnaSur. Skyndilega fanst
honum herhergið fyllast dýrlegum ljóma, og sjer til undr-
unar fann hann, að hann og bamiS vora ekki lengur ein í
stofunni. Hinn lieilagi Meistari var kominn þar einnig,
skrýddur björtum klæSum. Með mildu brosi leit hann á
bóndann.
.,Ó, Meistari!“ stamaði bóndinn með t.itrandi vörum,
„blessaði Meistari, jeg hefi beðið og skygnst eftir þjer í
allan dag, en þú komst ekki, og nú er komið rauða kvöld“.
Pý,ur og innilegur svaraSi Meistarinn: „Jeg hefi sótt
þig heim þrisvar í dag: Veslings gamli farandsalinn, sem
þú veittir hjálp, ldýju og mat -— það var jeg. Hún, sem
þú gafst yfirhöfnina þína — þaS var jeg. Og þetta barn,
sem þú bjargaöir úr greipum dauðans — þaS var jeg, því að
„það, sem þjer hafiS gert einum af mínum minstu bræðr-
um, það hefið þjer mjer gert“.
Vitrunin varð ekki lengri, og bóndinn vaknaSi. Hann
sat eins og áður á bekknum við arinhelluna, við hlið liins
sofandi baras. Pað brosti í gegnum svefninn. En nú var
bóndannm fyllilcga ljóst, aS Krislur hafði í raun 0g sann-
leika gist litla, fátæka heimiliS hans.
Hefir þú, kæri lesari, á þessum jólum reynt að þjóna
Kristi með því aS breyta vel við lítilmagnann 1

Kol! Koks!
Best South Yorkshire Hard Steam-
kol ávalt fyrirliggjandi. — Fljót
Munið að hringja
— í síma 1514. —
Kolasalan s.f.
(Skrifstofa: Eimskipafjelagshús nr. 21).
Jðla
Allir, ungir og gamlir, óska að
fá SKÓ I JÓLAGJÖF. Vjer höf-
um skó við allra hœfi, bæði
hvað lag, útlit og verð snertir.
Sleppum öllum upptalningi, en
leyfum oss að bjóða heiðruðum
almenningi að koma og velja úr
hinum mörg hundruð tegundum,
— sem fyrirliggjandi eru. —
- KAUPIÐ JÓLASKÓNA HJÁ -
Lárus G. Lúðvígsson.
Skóverslun.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Góö vísa er alðrei of oft kveðin.
Kola- og koks-
kaupin frá okkur verða
ætíð notadrýgst.
H.f. Kol & Salt.
VERSLUN 1E S ZIMSEN
hefír feestar og ódýrastar vörur tíí jóíanna.
Alíír ættu því að kaupa nauðsynjar smar þar.
Gleðílegra jóía óskar htín öllum!