Ljósvakinn - 01.01.1925, Side 1

III. ár.
Reykjavík, jan. 1925.
1. tbl.
Guð er með oss
»Nafn hans inunu menn kalla Im-
manúel, . . . Guð er með oss«. Birlan
af »þekkingunni á dýrð Guðs« kemur
í ijós »í ásjónu Jesú Krists«. Frá eilífð
var Jesús Kristur eitl með föðurnum;
hann var »ímynd Guðs« mynd mikil-
leika hans og hálignar, »ljómi dýrðar
hans«. Hann kom í keiminn til þess
að opinbera þessa dýrð.
Hann steig niður lil þessarar jarðar,
sem er hulin syndamyrkri til þess að
hirtu legöi á oss af kærleika Guðs, —
lit þess að uppfylla það, sem nafn hans
bendir til, til þess að vera »Guð með
oss«. Þess vegna var fyrirfram sagt um
hann. »Nafn hans munu menn kalla
Immanúel«.
Með því að koma og búa meðal vor
átti Jesús að opinbera Guð bæði mönn-
um og englum. Hann var orð Guðs —
hugsanir hans opinberaðar mönnunum.
Þegar hann biður fyrir lærisveinum sin-
um, segir hann:
»Jeg hefi opinberað nafn þitt fyrir
þeim«, — miskunsamur, líknsamur, þol-
inmóður, gæskuríkur og harla trútastur,
»til þess að kærleikurinn, sem þú hefir
elskað mig meö, sje í þeim og jeg i
þeima. En það er ekki að eins vegna
íbúa þessarar jarðar, sem þessi opin-
berun var gefin. Þessi litti hnöttur, sem
vjer byggjum, er, ef svo mætti að orði
komast, læidómsbók alheimsins. Hin
undursamlega náð Guðs, er birtist í
frelsunaráforminu, er sá leyndardómur,
sem »englana fýsir að skygnast ínn í«,
og sem verða mun rannsóknarefni þeirra
um alla eilífð.
Koma Krists mun verða tilefni til lof-
söngs, tilefni til ígrundunar og rann-
sókna, bæði þeirra, sem frelsaðir verða,
og eins þeirra vera, er aldrei hafa
syndgað.
t*að mun koma í Ijós, að dýrðin sem
skín af ásjónu Jesú, er dýrð þess fórn-
fúsa kærleika, sem hann sýndi.
t birtunni, sem leggur af Golgata, mun
það sjást, að sjálfsafneitandi elska er