Kennarinn - 01.11.1897, Blaðsíða 9

SKÝRINGAR.
07. v. Sakarí tx bað um teikn. (18v.) Hann var gjörður mállaus þar til Jóhannes var
umskorinn. F'ylltist helgwm anda. Talaði ekki sínar eigin hugsanir, heldur^eins og
andinn bljes lionum í brjóst.
08. v. Lofaðvr veri dr. gnrí fsraelsmanna. Þegar Sakarías hefur aptur fengið málið,
byrjar liann tal sitt með lofsöng. Þegar tunguhaft mansins er leyst fyrir trúna, get-
ur hann ekki látið vera að lofa guð. Þessi lofsöngur (Benedictus) hefur verið við-
liafður í guðsþjónustu kirkjunnar síðan á sjöttu öld. Það er hinn síðasti lofsöngur
gamla sáttmálans og hinn fyrsti liins nýja. Vítjaði ■ ■ . frelsaði. Leit með velþóknun
til síns iýös og hyrjar að uppfylla loforð sín, eins og spáð er lijáEsaj. 40:8-5 og Mal-
akías 4:5.
09. v. Ifj&lparhom. Freísið fyrir Jesúm Krist. JEtt Davíðs. Ivristur er af Davíðs
ætt að móðurkyni og sem sonur Jósejis, sem gekk honum í i'öður staö, á liann lika
ætt sina að rekja til Davíðs.
70. v. 1 tíndverðu. Þegareptir syndafallið hjetguð mönuunum frelsaranum. I Mós.
8, 15. Helgu spdmenn. Guð talar gegnum menn, og þeir, sem virkilega tala í hans
umboði, tala það eitt, sem guðs andi segir )>eiin. Þeir eru túnga guðs.
71. v. Frelsa ossfrd óvinum vorum. Heiöingjurnir, óvinir Israelsmanna, fyrirmynda
liina iilu óvini, sem ávallt umkringja kristnina. En fyrir Krist erum vjer frelsaðir
frá óvinumvorum, frá syndinni, dauðauum og glötuninni.
72. v. Auðsýna . . . Miskun. Það er af náð og miskunsemi að guð'man til vor.
Sáltmdla. Þess er hann gjörði við Abraham, ísak og Jakob. III Mós. 24:42. Skírnar-
sáttmáli vor er komiun í stað hins gamla sáttmála. Þeim sáttmála gleymir guð aldrei,
73. v. Eið . . . vann . . . Ahraham.. I Mós. 22; 16-18. Abraham er faðir liinna rjett-
látu Hinir sönnu synir Abrahams eru játendur Jesú Krists. Jóh. 8; 89, 56.
74. v. Frelsuðum. Sá sem eltki finnur til eymdar þrældómsins, getur ekki metið )>á
frelsun. Þjóna sjer óttal/u/st. Syndin fyllir mann ótta. Frelsaður maður þjónar guði
ekki með þrældóms ótta, heldur með sonarlegum ('itta. Trúaður maður ér frjáls þó
liaiin sje þræll.
75. v. Með heilayleika oy rjettlæti. Með helgun gjörvalls eðlisins fyrir gu,ðs anda
og með rjettlátri breytni samkvænt guðs orði. Alla afi vora. Að þjóna guði er að
hlýða honum ætið, en ekki stund og stund. Það .or ekki nóg að þjóna gúði á helg
um dögum, þjóni maður lieiminum virku dagana.
70. v. Spámaður Mns hœzta. Guð er lcallaður liinn hæzt.i þvrliann einn er drottinn
himins og jarðar. Sem lians spámaður kom Jóliannes, 30 ára gamall, og bemti á
“það guðs lamb, sem ber heimsins synd.” Jóli.l; 29-80. Svo liáieit var köllun
Jóliannesar. -Og þú getur líka ýorið fyrirrennari Krists og greitt honum veg til
mans-sálnanna.
77. v. Oefaþekkinr/ sáluhjdlparinnar. Með prjedikun sinni og iðrunar-skírn. Fyr-
iryefninc/ syndrmna. Kristur einn getur fyrirgefið syndirnar og fyrirgefningin fæst
strax og maðurinn snýr sjer frá myrkrinú og syudinni og kemur til Jesú í iðrun og
trú.
78. v. Iljarti/rómi misknn r/uðs. í Kristi þekkist hjarta’guðs'á "sama hátt og hjörtu
mannana þelckjast af verkum þeirra. Guðs náð ein bætirneyð mansins. I.jós afhœðum.
Hin eilífa sól, Jesús Kristur.
79. v. Lf/sa o. s.frv. Án Krists hefur maður ekkert ljós og'enga von. Ljósogllf
lialdast í liendur. Opnið dyr og glugga sálarinnar og látið ljósið inn! ] A friQiuin*
ven. Guðs orð leiðir þangað. Gnðs barn er barn friðarins, friðarins,sem vfirgengur
allan skilning.