Kennarinn - 01.10.1898, Side 6

—182—
einstuka stiið meðiil vor sjíilfra. I>uð
er að viðlmfii í lok skólans í livert
skipti yfirlit (review) yíir lexíu
dagsins með öllum skólanum til sam-
ans. Formaður skólans safnar iillum
“klössunuui” í einn hóp og spyr
svo yngri og eldri um aðalatriði lex-
íunnar. Fetta gjörir Jjað að verkum,
að samræmi verður í kennslunni og
er um leið hin sterkasta hvöt fyrir
hvern kennara iið sjá svo um kennsl-
una í sínum “klassa”, að þau börn
komi fram tilsóma við yfirlitið, [jegar
allur skólinn hlustar á. í>etta al-
menna yíirlit er ef til vill dálítið
iirðugt ]>iir sem skólinn ermjög stór,
en [>ar ætti skólanum, hvort sem er,
að vera skipt í að minnsta kosti tvær
deildir,og væru yngri börnin í annari
og fyrir lienni sjerstakur formaður
og sjerstakt yfirlit.
LUTHER LEÁGUE.
Af .öllum hreyfingum, seinátt liafa
sjerstað á framfaraleið kristindóms-
ins á nítjándu öldinni, er kannske
engin jafn almenn og pyðingiirmiki 1
eins og viðleitni allra kirkjuflokk-
anna að mynda samtök meðal ung-
mennanna og gjöra æskulyðinn starf-
andi fyrir málefni Krists. Engum
geturdulist að ]>að siior hefur liina
mestu pyðingu fyrir fitbreiðslu
kristindómsins í heiminum, því það
eru unginenni hverrar þjóðiir, sem
liafa framtíð hennar í höndum s jer,og
afleiðingin verður annað livort Krists
ríki til eflingar eða til mótspvrnu
eptir því hvernig kirkjan liefur hag-
nytt sjer það sterka iifl tll útbreiðslu
guðs ríkis.
Að kirkjan liafi vaknað til meðvit-
undar um þennan sannleika sjest
ljósast á því, hvernig margir trú-
flokkar hafa stofnað alsherjar-fjelög
ungra manna viðsvegar um löndin.
Meþódista-kirkjan liefur stofnað
fjelag,sem kallast Epworth Lcayue,
biskupa-kirkjan St. Andrav bræðra-
fjelagið, kaþólska-kirkjan hefur hjer
í landi mjijg iiflugt alsherjar ung-
mennafjelair, og fjelögin sem kallast
Christian Endeavor og Yovikj
Men's Christian Association eru
óháð sjerstökum kirkjullokkum, i‘ii
mjög útbreidd meðal allra kirkju-
deilda mótmælenda.
Lúterska kirkjan hefur sjerstök
tækifæri til að ná liinum ungu inn !
ríki frelsarans og varðveita þá þar.
Sunnndagsskóla-fyrirkomulag hen-n-
ar, fermingar-undirbúningurinn og
sjálf fermingin greiða götuna svo
]>ægiloga fyrir starfandi fjelagsskap
meðal æskulyðsins. Lví iniður hef-
urkirkja vor allt fram að síðustu tíö
ekki fært sjer fyllilega ínyt tækifæri
sín í þessu atriði. Það er ekki fyrr
en á liinum seinasta áratug að húu
fyrir alvöru fer að sinna ])“ssu verki,
en þá með þeirri alvöru og atorku,
sem á fám árum hefur koinið nærri
óhugsanlegum lilutum til leiðar.
Lengi liijfðu að sönnu verið til
unolinga-fiélög' i liiniim einstöku
söfnuðunuen engin samvinna vur nuð
þeim og engin fjelagsheild til að
tengja þau öll sainan, þar til árið