Kennarinn - 01.08.1899, Blaðsíða 1

Mdnaðarrit til notkunar við uppfrœðsln barna í sunnudagsskólum
og heimahúsum.
2 árg. MINNEOTA, MINN., ÁGÚST 1899. Nr.K).
MÓÐURMÁLIÐ.
Iiverjum einusta manni, liverju einasta barni, er ómbgulegt annað en að
elska móður.níilið sitt. I>að er eins náttúrlejjt eins os að elska rnóður
sína. Það barn, sem ekki elskar móður sfna, er ancllegur vanskapningur,
Sá inaður, sem ekki elskar móðurtnálið sitt, er líka á einhvern hátt van-
skapaður í hugsunarhætti sínum.
t>að er ósegjanlega mikið gleðiefni að eiga fagurt móðurmál. Og við
íslenzku börnin getum glaðst yfir pví að eiga eitthvert hið fegursta móður-
mál, sem nokkur tunga talar. t>að öfunda okkur margir af hinu fagra
máli. Við skulum pá ekki glata pessum móðurarfi vorum, hinu milda
móðurmáli, pó við séum komin í nytt land og pó okkur fari kannske sum-
um bráðum að verða tamara að tala á máli fóstrunnar okkar góðu, sem
hefur tekið okkur að sór. t>að er líka svo miklu meira varið í pað að
kunna tvö mál en eitt.
Ó, hvað pað væri gleðilegt að geta látið evangelíið drottins vors Jesú
Krists liljóma f liinum hreinu, skæru, blíðu, pungu tónum hinnar falenzku
tungu sem hæðst og sem lengst í landinu pessu, sem drottinn leiddi oss
til, Við skulum oft syngja;
“Gef pú að móðurmdlið mitt,
minn Jesú, pess ég beiði,
frá allri villu klárt og kvitt
krossins orð pitt útbreiði.”