Kennarinn - 01.01.1903, Blaðsíða 6

r,
KKNNARINN
lex., erþaö, að Jesús er í henni — liaun, sem guð gaf til þess að vera fórn á
krossinum fyrir syndir allra—ykkar þá líka. Horfið á Jesúm, sem. fórnaði sér
á krossinum vegna syncla ykkar, segir guð, og trúið því, að hann hafi gert það
fyrir ykkur; þá frelsist þið frá synciinni: því eg fyrirgef ykkur þá syndirnar og
geri ykkur að börnum mínum og alla menn, sem vilja trúa á Jesúm. — Þetta
segir lex. ykkur. Og það er dýrölegt, börn. Og guð hjálpi ykkur til að ná í
þetta gull, sem betra eröllu gulli. Af því getið þið lifað sera guðs börn.
,, Kg opna hlið míns hjarta þér, að fái hjálpar hönd þín sterk
ó, herra Jesú, tni hjá mér, þar heilagt unnið náðarverk. “
Amian sd. eftir Jirettánda.—18. Jan.
Ilvaða sunnud. er í dag? Hvert er guðspjall dagsins? Brúðkaupið í
Kana. Hvar stendur það? Jóh. 2, f—11.
Hvað segja Fræðin ura orðið ,,Amen“? Iíg sk.ul vera viss um, að slíkar
bænir sé föðurnum á himnum þóknanlegar og verði bænheyrðar. — Því liann
heflr sjálfur boðið oss þannig að biðja og oss bænheyrslu heitið. Amen, amen,
það þýðir: Já, já, svo skal verða.
Hver voru efni og minnistextar lex. þrjá síðustu sunnud.? Hvarstendur
lex. á sunnud. var? 1. Hvað segir ritningin um syndsemi mannanna? 2. Hvað
segir hún að guð hafi gert, til þess að allir menn gætu orðið réttlátir? 3 Hverjir
verða réttlátir? — Hver er lex. í dag? Hvar stendur hún? Lesum hana á víxl.
Les npp minnjstextann.
<;t l) lllilMTAH, A« VII, (il'.RllM SKYI.Dl' OKKAR.
Róm. 12. 6—15. — Minnist. y. v.
6. En þar eö vér höfum margvíslegar náöargjahr, éftir
þeirri náö, sem oss er gefin. 7. (Þá verjum þeim vel), hvert
heldur þaö er spádómur, eftir reglu trúarinnar, eöa embætti, í
embættinu, eða kennandi, í kenningunni. 8., Eöa áminn-
andi í áminningunni; sá útbýtandi, í hreinskilni; forstööumaö-
urian, í kostgæfni; sá líknandi, með glööu bragði. 9. Elskan
sé flæröarlaus; hatiö hiö vonda, en haldiö fast viö hiö góöa.
10. Veriö í bróöurlegum kærleika ástúölegir innbyröis <>g
verið hver öörum fyrri til aö veita hinum viröingu. 11. í iön-
inni ólatir, í andanum brennandi, drottni þjónandi. 12. í
voninni glaöir, í þjáningunni þolinmóöir, í bæninni staöfastir.
13. Takiö þátt í nanðsynjum heilagra, stundiö gestrisnina.
14. Blessið þá, er ofsækju yöur, blessið, en bölviö<ekk. 15.
Fagnið meö fagnendum og grátið með grátendum.
Guð gerir kröfur til kristins manns. En gefur fyrst. Heimtar af sólunni,
að hún lýsi, — af trénu, að það beri ávexti, af því hann hefir gefið þeim jiá
náttúru. Kins heimtar guð, að kristnir raenn geri skyldur sínar. Eru limir á
líkama Krisls (kirkju Krists) og hver um sig annars limur (5). Hver kristinn
maður (sem 1 i m u r af j,ví hann er limur, ekki einstaklingur út af fyrir sig) hefir
fengið náðargjafir (gáfur) raismunandi eftir því, hvar á ..líkamanum" hann er
,,limur“—hvaða verk hann hefir fengið að vinna (6). Þessar gáfur heimtar
guð að hann brúki samkvæmt vilja guðs og tilganginum með þær — hinar sér-
stöku, sem tiltöluléga fjtir efgnast (embættis- eða jtjönustu-gáf 11 rnar), kirlcju