Mánaðarblað K.F.U.M. - 01.01.1909, Síða 4
MANAÐARBLAÐ K. F. U. M.
I. ÁRG.
alll golt mjer lil handa á þess-
um 10 árum, allar velgjörðir,
vinátlu og samvinnu.
Allir eiga fieir þakkir skilið aí'
injer: Ilinir trúu og staðt'öslu
af því, að þcir lialá reynsl hetur
en jeg i djörfustu draumum hug-
sjóna minna áræddi að vona,
og hinir líka, sem gelist liafa
upp og Ijarlægsl fjelagið og snú-
ið að því bakinu; einnig þeir
eiga þökk skilið fyrir þá áminn-
ingu og þann lærdóm, sem þeir
með því liafa geíið mjer. Við
sviða vonbrygðanna hef jeg lært
að þekkja betur mína eigin ó-
kosti. — Það er og mikils verl
að jeg er sannfærður um, að
margir af þessum, sem um stund
hafa horfið frá oss, munu seinna
meir ranka við sjer og minnast
síns fyrsta kærleika til félagsins,
og koma aptur.
Svo enda jeg þessar hugleið-
ingar út af 10 ára afmæli K. F.
U. M. með ósk um guðs bless-
un til handa öllum þeim, sem
einhvérn tíma ogáeinhvern hátt
haía á þessum árum komizt í
samband við K. F. U. M.
Fr. Friðrilcsson.
Áfram, aldrei að víkja!
— o-
Nú byrjar nýtt ár, kæru fje-
lagsbræður og vinir! Nýi tím-
inn kallar til vor og kemur með
sínar krölur lil vor. Hver og
einn af oss er skyldur lil að
leggja fram krafta sína til þess
að málefni voru megi þoka á-
fram. (íuð mun hlessa viðleitni
vora og gefa góðan árangur af
starlinu, ef vjer erum einlægir
og neytum þeirra krafta, sem
guð hefur gefið oss. Vjer trúum
á málefni vort, að það eigi mikla
framlíð lýrir höndum, að það
sje nauðsynjamál fyrir kirkju og
kristindóm, fyrir land og lýð.
Margt vill hindra, en guð er
með oss. í’ess vegna: Áfram,
aldrei að víkja.
Nýársgjöf.
—o—
Sem nýársgjöfkemuv þetta hlað
út. Það er nýársgjöf l'rá þeim,
sem hal'a lágl í'je lil að það
gæti komið út; það er nýársgjöf
fjelagsins lil hinna einstöku fje-
lagsmanna. Pað eru margir, sem
lengi hal'a þráð slíkt hlað.
Enginn mun sá vera, sem eigi
skilji, hve mikla þörf vjer höf-
um á fjelagsblaði, er llult geti
lesendum sínum fregnir af því,
sem gjörist og gjörast á i fje-
laginu hjer og annarslaðar.
Enginn mun heldur ætla, að
hlað þetta ætli sjer að keppa
við kristilegu eða kirkjulegu blöð-
in, sem þegar eru týrir; það er
ekki hlutverk jiess. Heldur ekki
ætlar jiað sjer að spilla f’yrir