Ný kristileg smárit - 01.04.1894, Page 9

49
Höfundurinn, sjera Jóhann Tómasson, síðast prestur
í Hestþingum, dáinn 1865, skrifar frásögu þessa 14 dög-
um eptir atbutðinn, og er engin minnsta ástæða að ef-
aBt um það, að hann segi rjett frá öllu.
Sýslumaðurinn, sem um er talað, er hinn alkunni
höfðingi Björn Auðunnarson Blöndal í Hvammi. Jón
stúdent Jónsson á Leysingjastöðum rarð síðar prestur i
fingeyraldaustri og prófastur í Húnaþingi. Sjera Gisli
Gíslasoa, faðir sjera Skúla prófa9ts á Breiðabólsstað, var
þá prestur á Vesturhópshólum, og sjera Magnús Arna-
son í þingeyraklaustri.
Handritið er eign frú Ingunnar Jónsdóttir á Stórólls-
hvoliogheiir sonur hennar, dr.B. M.Ólsen,leyftaðprenta.
Sálarspegillinn.
Margir, sem þetta lesa, hafa sjeð mynd af stofu-
un kvöldmáltíðarinnar, ef eigi í bókum, þá á göml-
um altaristöflum. Kristur situr í miðju og læri-
sveinarnir út í frá til beggja handa við langt borð.
Flestar slíkar myndir munu vera stældar eptir
hinu heimsfræga málverki, sem Leonardo da Vinci
málaði fyrir 4 öldum síðan á þveran vegg í mat-
sal munkanna í MaríuklauBtri í Mílanóborg á ít-
alíu. Meistarinn vann að því listaverki í mörg ár,
og gjórðist þá þessi saea, sem hjer segir:
f>egar Leonardo hafði heitið ábóta að skreyta
salinn, var hann sjer viti um menn til að mála
myndirnar eptir, eins og máluruin er títt, til að
uá sem eðlilegustum Bvip og burðum. J>að var
mestur vandinn, að fá fyrirmynd til að mála sjálf-
au frelsarann eptir, og fyrst eptir langa leit þótt-
ist hann hafa fundið hana svo ásjálega, að við