Tákn tímanna - 01.08.1921, Qupperneq 6

86
TÁKN tímanna
liafnað (Lúk. 16, 29, 31; 24, 25—27,
44, 45), og trúði enn fremur frásögunni
um vatnsflóðið og að Jónas hafði verið
þrjá daga og þrjár nætur í kviði hval-
liskjarins, sem þeir höfðu sagt vera að
einsgamlargoðasagnirogmunnmæli, voru
þeir neyddir lil að hafna einnig nýja tesla-
mentinu að miklu leyli og guðdómi Krists,
þvi að snúa við með ummæli sín var
of niðurlægjandi fyrir’svo mikla menn.
Því Jesú skýru orð eftirlétu þeim engan
meðalveg. Þeir segja: ^Þegar vér fund-
um, að heimurinn var meira en 6000
ára gamall og að ekkert sj’ndaflóð hafði
átt sér stað fyrir 4000 árum, og að
Adam ekki var skapaður af dufti jarð-
arinnar beinlínis né Eva af riíi úr síðu
hans, og að Babelsturn ekki var or-
sök i ruglingi tungumálanna, höfðum
vér farið of langt til að geta stansað.
Gagnrýningin varð að fullkomna skeið
silt frá fyrstu Mósebók til Opinberunar-
bókarinnar, án nokkurs ótta við kom-
andi hegningu, þá er síðasti kapítulinn
talar um. Hún gat ekki numið slaðar
við Móse og Elía, liún lilaut að taka
Matteus, Jóhannes og Pál með. Þeir
urðu allir að sigtast. Það var þegar út-
séð um að trúa orðum þeirra. Krafta-
verk Krists urðu einnig að ganga undir
próf, jafnt og Elía«. — Blaðið »Inde-
pedent« fyrir 24. júní 1909.
Kristilegt blað nokkurt, sem talar
máli þessarar nýlízku fríhyggju, segir:
»Thomas Paine, liafnaður og brenni-
merklur sem fríhyggjumaður, gengur
aflur í vorra líma hærri »kritik«. Paine
benti á mótsagnir biblíunnar og sýndi,
að ekki væri hægt að skoða biblíuna
sem óskeikula bók. Hann var á undan
tímanum. Hin nýlísku vísindalega »kri-
tik« hafði þá ekki enn séð dagsljósið.
Pað er mjög eftirtektarvert að sjá, þólt
það sé með annari aðferð og í öðrum
anda, að kennararnir i guðfræðaskólum
vorum vinna hið sama verk, sem Tho-
mas Paine vann að«. — »Christian Re-
gister«, júní 1891.
í Cosmopolilan Magazine fyrir maí
til ágúst 1909 eru niargar greinar, sem
Harold Bolee skrifaði um rannsóknir
sinar í hærri fræðslustofnunum landsins
frá Maine til California, og bendir liann
þar á liina ótlalegu frihyggju, sem æsku-
lýðnum er innrætt. Og er það í sam-
ræmi við það, sem Dr. Charles Jeffer-
son segir:
»Að loknu eins árs námi við háskól-
aun, er guðfræða nemandinn hin hug-
spiltasta manneskja á jörðinni. Fyrri
hugmjmdir hans um biblíuna eru brotn-
ar niður lil grunna, og hann er neydd-
ur til að byrja á ný og mynda sér nýj-
ar skoðanir«. — »Things Fundamental«,
bls. 120, 121.
Andstætt þessari nýtizku hærri »kri-
lik« þökkum við Guði fyrir barnslega
trú á alt Guðs orð og fáum oft að
smakka kraft þess og blessun. Sem vörn
gegn rtllri freistarans árás á biblíu vora,
beitum vér orðum Frelsarans og segj-
um með honum: »Skrifað stendur«, og
óvinurinn flýr. Hve langan tima mun
það taka fyrir kristindóminn að læra,
að biblían í heilu lagi er Guðs innblás-
ið orð, og rífi maður eitthvað burtu,
þá hrynur alt í rúslir. Lof sé Guði:
»Himinn og jörð munu undir lok líða,
en mín orð munu aldrei fyrirfarasl«,
segir Drollinn. (Malt. 24, 35; Jóh. 10,
35).
C. Edvardscn.