Tákn tímanna - 01.08.1921, Qupperneq 11

TÁKN TÍMANNA
91
hann hélt í samkunduhúsinu í Nasaret;
það var líka frá þessum spádómi sem
hann byrjaði sitt mikla starf fyrir
hið fallna mannkyn. 42. kap. hjá
Esaiasi er einn af þeirn stóru trúboðs-
kapitölum í biblíunni. í 4. kap. hjá Lú-
kasi lesum við þau orð sem Jesús vitn-
aði í bjá Esaiasi.
»Andi Drottins er yfir mér, af því
liann hefir smurt mig til að flytja fá-
lækum gleðilegan boðskap; hann lielir
sent mig til að boða bandingjum lausn
og blindum, að þeir skuli aftur fá sjm,
lil að láta þjáða lausa, til að kunngera
liið þóknanlega orð Droltins«.
í þeim spádómi sem við lesum í 42.
kap. bjá Esíasi, íinnum við loforð um
að boðskapurinn skuli ná í »fjarlægar
Iandsálfur« og hvað er fjarlægara en
eyjarnar úti í Kyrrahaíinu. Fjórða vers-
ið hljóðar þannig:
»Hann mun ekki daprast og ekki gef-
ast upp, uns hann fær komið réttri
skipun á landið og fjarlægar landsálfur
munu eftir hans lögmáli vænta«.
Leyfið mér að segja það slrax, að
þessar Suðurhafseyjar eru hvað náttúru
viðvíkur, þær fegurstu í öllum heimin-
um, en hvað íbúunum viðkemur, þær
dýrsleguslu og ruddaleguslu, og ef ti!
vill síst eftirsóknarverðir. Taki maður
íhúa heimsins sem eina heild, mun tæp-
lega finnast nokkursslaðar annarsstaðar,
fólk svo fátækt, svo þrælbundið, svo blint,
svo lemstrað, svo sorgbitið fólk, eins
og þar. Það mun tæplega hægt að linna
þjóð, sem heíir meiri þörf á þeim gleði-
lega boðskap um frelsun frá þessum
.hlulum sem einmitt þessi.
En það er dýrðleg tilhugsun sein
veitir gleði og uppörfun, að Guð
hefir lofað að senda sinn rélta boð-
skap til þessara fjarlægu eyja. Ég er
glaður yfir því, að þessi boðskapur á
að hljóma, ekki eins og liræðilegt hvass-
viðri, sem kemur bylgjum hafsins til
að æða að ströndunnm, nei, ekki þann-
ig, en eins og bjóðandi rödd, sem vek-
ur þá upp af vonsku og fordæmir synd-
ir þeirra. Ég þakka Guði fyrir að boð-
skapurinn um vilja hans með okkur,
lians líf, á að hljóma í krafti hins nýja
sállmála, til þessara föllnu eyjabúa, skrif-
ast í hjörtu þeirra, og sýna þeim lind-
ina, sem hreinsar frá allri synd. Ég þakka
Guði einnig fyrir að í þessu versi er
eilíft loforð um að »hann mun ekki
daprast og ekki gefast upp, uns hann
fær komið réltri skipun á landið«, jafn-
vel meðal eyjabúanna þar úti í hafinu.
Heimsóku á Fiji.
Fyrir rúmu ári var ég í heimsókn á
innri hluta eyjarinnar Viti Levu i Fiji-
þyrpingunni. Við höfðum róið upp eftir
fljóti í marga daga, og loksins komumst
við að stað þar sem áin rann í bugðu
um fjallsodda. Þar mættum við »canoe«
(lítlum bát), í konum sátu 2 innlendir
menn. Þeir gáfu öðrum bál, sem við
enn þá ekki sáum, merki. Þegar við kom-
um þangað sem báturinn var, sáurn við
undarlega sjón. Nokkuð langt í burtu
sáum við bæinn, sem við ætluðum að
heimsækja. Slór hópur af innlendu fólki
stóð við lendingarslaðinn, og þegar við
komum nær, heyrðum við þá syngja:
»Sa lako mai ko Jesu« (Jesús kemur
aftur). Aðeins fáum mánuðum fyrir
heimsókn mína þangað, vissu þessar
manneskjur ekkert um þann dýrmæta
sannleika, að Jesús virkilega kemur
aftur.
Á ferðum okkar inni í landinu, kom-
um við í mörg þorp og sáum hið hræði-
lega líferni fólksins. Við heimsóttum