Ný evangelisk smárit - 01.01.1900, Blaðsíða 2

2
Já, — segir þú, — en ég hefi ekki tekið réttilega
sinnaskiftum. Þú lifir með öðrum orðum án guðs
— í syndinni. Þú kannast við það' og þér er það
fyllilega ljóst, að þú lifir án guðs — í syndinDÍ. Þú
lifir með fullri meðvitund — í syndinni. Og þú vilt
ekki kverfa aftur af þeim vegi? Með fullri meðvitund
og frjálsum vilja kýstu að halda áfram að lifa án guðs
— í syndinni ? Þetta er hágt, vinur minn. Það er
hræðilega hágt, að þér er það fyllilega ljóst, að þú
lifir lífi þínu án guðs, og vilt þó ekki hverfa aftur til
guðs. Gerðu ekki þetta, vinur! Þú, sem veizt, að
þú lifir án guðs, hættu að lifa þannig; snúðu þér,
hverf aftur til guðs; leitaðu guðs; og — gakk tilguðs
borðs.
Nei, — segir þú,— ég lifi ekld án guðs; ég leita guðs;
en þetta er eDn í svo miklum veikleika ; ég er enn
ekki orðiun eins ég á að vera; þess vegna þori ég
ekki að ganga til guðs borðs. — Þetta mun vera al-
mennasta viðbáran. Flestum mun vera svo farið, að
minsta kosti flestum þeirra, er annars sækja kirkjur.
I munni margra er þetta án efa lítið annað en orðin
tóm. Þeir segjast leita guðs; en í raun og veru leita
þeir hans alls ekki. I raun og veru lifa þeir án guðs.
Þeir finna og til þess, þegar þeir gá vel að; að eins
vilja þeir ekki við það kannast fyrir sjálfum sér, að
liag þeirra sé svo háglega komið. Pyrir hveru mun
— vertu hreinskilinn. Seg ekki, að þú leitir guðs,
þar sem þú ekki leitar hans. Játaðu fyrir sjálfum
þér, að þú leitir eigi guðs og lifir áu guðs. Kann-
astu lireinskilnislega við það með sjálfum þér, úr því
að það er svo. En láttu það þá líka fá svo á þig,