Nýjar kvöldvökur - 01.04.1946, Blaðsíða 47

N. Kv.
BLANDAÐUR FLUTNINGUR
93
laust á jörðu og í lofti. Það var ekkert þar
að sjá, nema sólina, járnbrautarteina og
steingráa urðina í fjallinu.
Nokkrir menn í mínum vagni þóttust
Hnna gasþef og sumum varð óglatt og öðr-
11 m leið illa, svo að við skiptum upp vind-
lingunum, sem til voru, svo allir gætu reykt.
Eftir hér unr bil tuttugu mínútur hætti
foringinn að horfa á úrið; svo horfði hann
1 vagninn gegnum gler, sem til þess hafði
verið gert, en við ekki tekið eftir fyrri. Svo
^eit hann í hinn vagninn, og að því loknu
gaf hann merki, og hávaði hreyflanna dvín-
aði unz hann varð eðlilegur og loks tóku
vagnarnir að hreyfast niður eftir þröngum
vegi og mjög ósléttum. Samstundis lyfti
allur fuglaherinn sér á flug og fylgdist með
vögnunum, unz þeir hurfu okkur sjónum.
Eftir hálftíma kornu vagnarnir aftur á sínar
fyrri stöðvar, en nú voru þeir sýnilega tóm-
lr’ °g gasreykurinn kom óhindraður út um
Hlásturstúðurnar rétt eins og á öðrum vel
sköpuðum flutningavögnum. Stafndyrnar
voru opnaðar, stigarnir reistir upp að þeim.
Varðmennirnir mynduðu kví milli járn-
brautar- 02; flutninsfabifreiðanna, og sama
sagan endurtók sig.
Hún endurtók sig það senr eftir var dags-
ins og mikinn irluta næturinnar. Gyðing-
arnir, sem þá voru enn eftir, voru farnir að
syngja nreðan þeir biðu. Þeir sungu ein-
kennilega söngva, senr vdrti Jró tregablandn-
n', en eftirlætissöngur þéirra var svipaður
lreinr, er við lreyrðum í upphafi ferðarinnar.
Vagndyrnar stóðu opnar, og við gátunr
heyrt til þeirra. Við gátunr séð hina óverk-
færu Gyðinga ganga nrilli varðmannasveit-
anna, og ljósið frá blysununr, sem hermenn-
nnir báru, lék um jrá og gerði þá kynlega
útlits. Þegar þeir náðu efsta þrepi stiga þess,
er þeir urðu að klifra eftir upp í vagnana,
véttu þeir hendur til hinrins og hrópuðu
yfir til félaga sinna, er enn sátu í járnbraut-
arvögnunum: „Hvað eigunr við að hafa til
drykkjar þegar Messías kemur?“
Og hinir svöruðu Jreim syngjandi:
„Vín frá Karmelfjalli, munum við drekka.
A ljúffengu kjöti skulum við bragða.
Móses skal lesa upp lögmálið fyrir oss.
Og við skulum hefja gleði vora þegar
Messías kenrur."
Eftir nriðnætti voru járnbrautarvagnarn-
ir, sem gömlu Gyðingarnir höfðu verið í,
auðir og tómir, enda var þá ekki framar
sungið.
Foringjarnir óku á burt í luxusbifreið-
unr sínum. Við sáunr ljósin frá þeinr kasta
geisla af kletti á klett. — Unr nóttina voru
vagnarnir, sem fluttu flakkarana, leystir úr
tengslum, og einnig þeir tveir, er fluttu
hinar ungu, tilvonandi frillur lrermann-
anna, og um nrorguninn var ég og tíu aðrir
í myrkraklefa í venjulegum farþegavagni.
Um lrádegi vorum við aftur komnir þang-
að, er við lröfðunr áður verið. Það virtist
senr um einhver mistök hefði verið að ræða
viðvíkjandi okkur. Við áttunr aldrei af lrafa
verið innan um annan blandaðan flutn-
ihg-•••?
Þegar ég var orðinn einn í nrínum gamla
fangaklefa, varð ég svo glaður að ég kyssti
slagbrandinn fyrir dyrununr.
Já, Jretta sem ég hefi sagt frá eru minn-
irigar þeirra atvika, sem gerðust í lest bland-
aðra flutninga. Þær lestir lrafa errga áætlun;
Jrær eru bara tíu til tuttugu gripavagnar
með lás og loku, dregnir af gömlum lróst-
andi og stynjandi einrreiðum, sem blása eldi
og einri upp í næturloftið.”
Nefnd er samkunda, sem vinnur Jrað á
viku, senr einn dugandi maður gæti afrekað
á klukkustund.
Sonurinn: Eg fékk þrenn verðlaun í skól-
anum í vetur. Ein voru fyrir frábært minni,
en ég er búinn að gleyma fyrir hvað hin
voru.