Nýjar kvöldvökur - 01.12.1928, Blaðsíða 7

NÝJAR KVÖLDVÖKUR
181
innanum synd og dauða, til þess að gefa
mönnunum kost hins eilífa lífs. Hugsið
ykkur hann sem Ijós og sói mannanna, sem
með fæðingu sinni hefir áorkað því, að
mennirnir þurfa ekki lengur að ganga í
myrkii, heldur eiga Ijós hans að ganga
við.
Ef við reynum þannig sjálf í einlægni
hjartans, að kafa það djúp kærleiks og náð-
ar, sem jólln eru, þá ná þau tilgangi sínum
meðal okkar, að verða friðar- og fagnaðar-
gjafi lífsins, — eilífur morgun í myrkrum
jarðar.
Amen.
NOKKUR ORÐ UM JÓLASIÐI í SVÍÞJÓÐ.
EFTIR ESTRID FALBERG-BREKKAN.
Það er að líkindum engin þjóð, sem
hefir jafn »!öng jól« og vér Svíar. Reyndar
ná jólin og páskarni'r ekki saman eins og
börnin syngja í jólavísunni:
»Nú er hér jól á ný,
og nú er hér jól á ný,
og jólahelgin nær til páska!«
í mestum hluta landsins byrjar fólk þó
að »halda jól« á Lúzíumessu, þ. 13. des-
ember, og kallast það »litlu jólin« — og
síðasta dag jóla telja menn ekki þrettánd-
ann, þótt hann sé stórhátíð, en 20. dag
jóla, eða 12. jan,, sem hjá oss kallast
»Knútsdagur«.
Lúzíumessa var »ljósamessa« í kaþólskum
sið, og þrátt fyrir að fólk yFirleitt nú fyrir
langa löngu er búið að gleyma hinum
gamla sið, er þó altaf talsvert um dýrðir
þennan dag, og á flestum heimilum er hann
haldinn hátíðlegur á einhvern hátt. Kl. 3
að morgni er æskulýðurinn þegar á fótum
og úti á götum og stígum með glaum og
gleði. Eru það >Lúzíur« og »bakarar«,
sem eru á leið til vjna og skyldmenna til
þess að vekja upp og færa þeim kaffi og
kökur í rúmið.
Bráðlega vakna þeir, sem inni eru, við að
barið er að dyrum, eða dyrabjöllunni hringt
— sumir hafa líka fyrir sið, að læsa ekki
dyrum sínum þessa nótt — annars fer ein-
hver skjálfandi upp úr rúminu og fram í
vetrarkuldann til þess að ljúka upp, stund-
um hefir sá hinn sami gleymt, hvaða dag-
ur það er og er þá heldur úrillur. En fýlu-
svipurinn breytist á augabragði í ánægju-
bros, þegar hann sér hverjir gestirnir eru
og »Lúzíu« sjálfa í skínandi hvítum klæð-
um með kórónu á höfði alsetta logandi
kertaljósum og með glitrandi stjörnu á
miðju enninu. Fylgdarlið »Lúzíu«, »bakar-
arnir«, eru einnig í hvítum klæðum, með
rauðmálaðar kinnar og kolsvört yfirskegg.
»Lúzía« hefir rjúkandi kaffikönnu og boila-
pör meðferðis, en »bakararnir« bera fram
»Lúzíuköttinn« á bakka. — »Kötturinn« er
þó ekki annað en fínt og gott hveitibrauð,
alsett rúsínum og möndlum bæði innan og
utan. Finst oss Svíum að það líkjast