Trú - 01.03.1904, Qupperneq 8

8
T R Ú.
]>ig strax nú. Megi Drottinn vor Jesús Kristur gefa þér náð
þar til fyrir sitt heilaga nafn. Þess óska eg af öllu minu
lijarta.
Helena Háldorsen.
Svertingimi.
[Frásaf;a frá þoim tíma. sem þrælasalan átti sór stað i Norður-Ameriku].
Kaupmaður nokkur, sem nefndur er hr. B. og var frá
Baltimove, og var alþektnr fyrir sma mikln kornverzlun.
Einn morgnn gekk hann ofan að bryggjutn nokkrum, er skip
lágu við og voru að taka á móti varningi, sem átti að fara til
ýrnsra staða með fram ströndinni. Hann fór um borð i eitt
skipið, og er hann kont út á skipið, tók hann eftir svertingja
einunt er sat framarlega á skipinu og leit út fyrir að vera
nvjög sorgbitinn. Hann kallaði til svertingjans og sagði:
„Hvað gengur að þér vinur minn ?“. Svertinginn svaraði:
„0, herra eg er í ntiklum vandrœðum“. ,.0g hvaða vand-
rœði eru það?“ spurði hr. B. „Eg á nú að seljast“, svaraði
svertinginn. „Hvað hefir þú gert; Itversvegna á að selja
þig. Hefir þú strokið, eða hefir þú stolið?“ „Nei, nei, herra
minn, en vegna þess, að eg var óhlýðinn húsbónda minum“.
„I hverju varstu óhlýðinn?“. „Húsbóndi minn var mjög
vandlátur maður, og ef nokkur óhlýðnast honurn þá selur
hann þrœla sína strax. En eg óhlýðnaðist honum;eg gleymdi
sjálfum mér ]>vi eg var svo glaður“. „Nú svo 'þú varst
drukkinn?". „Nei, nei, — eg drekk ekki brennivín", svaraði
Móses — ]>að var nafn svertingjans. „Þú ert sá undrunar-
verðasti svei-tingi, sem eg hef nokkuru sinni fundið, og ef
þú ekki undir eins segir mér hversvegna þú átt að seljast,
]>á kasta'eg ]>ér í sjóinn“. „Kastaðu ekki mér, aumingja/
svertingja i sjóinn“. „Segðu mér þá, hvers vegna þú átt að
seljast“. „Vegna þess að eg baðst fyrir“. „Nú, — fyrir ]>á
S(">k, að þú ert að biðjast fyrir, það er merkilegt. Leyíir ekki
húsbóndi þinn þér að biðjast fyrir eða tilbiðja Guð“. „Ó-jii,
hann leyfir mér að gera það, cn honum finnst, að eg biðji
óþarflega hátt“. „En hvers vegna biður þú þá svo hátt?“.