Páskakveðja frá K.F.U.M. - 01.01.1916, Blaðsíða 8

8
PÁSKAKVEÐJA. FRÁ K. F. U. M
jólanna, þegar þau eru í nánd og þú syngur með
gleði »í Betlehem er barn oss fætt« og »Heims
um ból«. Sunnudagaskólabörnin geta sungið þá
sálma og fjölda aðra sálma með svo hreinni,
óflekkaðri gleði, að loftið titrar af fögnuðinum.
Lífið, sem Jesús byrjaði að lifa fyrir þig, er
hann fæddist á jólanótt, var á enda og sigurinn
unninn, hjálpræðið fengið, er Jesús reis upp frá
dauðum á páskadagsmorgun. IJá var fengið föð-
urland á himnum fyrir alla syndara, þig og mig.
Nú getur þú sungið með gleði: »Jeg gleðst af því
jeg Guðs son á« og »Enginn þarf að óttastsiður«,
o. s. frv., liina fögru sálma um kærleika Guðs og
hjálpræði í Jesú Kristi og föðurlandið á himnum.
En heíir þú, kæra harn, fengið nokkurn skiln-
ing á páskagleðinni? Hefir hjarta þitt nokkurn
tima bærst af fögnuði yfir þvi, að Jesús er upp-
risinn frá dauðum, yfir þvi að frelsarinn þinn
lifir? Heíirðu glaðst yfir þvi, að þú ált föðurland
á himnum? Mætti páskasólin, er nú rennur upp
að nýju, senda geisla sína inn i hjarla þilt og
gera þig glaðan.
Börnin í musterinu lofuðu Drottin, og síðan
haía á öllum öldum börnin sungið lolsöngva,
Jesú Kristi til dýrðar. Enn í ár hljómar dj'rðar-
söngurinn af vörum og frá hjörtum fjölda barna.
Hjer í Beykjavík eru mörg hundruð börn, sem
koma saman í sunnudagaskóla á páskunum til
að syngja sameiginlegan lofsöng til dýrðar hezta
vininum, Jesú Kristi, sem dó á krossinum, en
lifir nú á himnum. Kæra barn! ætlar þú að láta
standa á þjer? Jesús hefir unun af að heyra loí-
söng þinn. Jesús vill gera þig glaðan, og ham-
ingjusaman.
Hann sjálfur, konungur lifsins gefi oss öllum
sanna páskagleði.
Af barnanna munni þú bjóst pjer hrós
og búið pjer lofgjörð hefur,
pú Drottinn, er skaptir lif og Ijós
og likn pína oss öllum gefur,
pú græddir oss marga gleðirós
og geislum oss björtum vefur.
O skyldum vjer börnin pegja pá
og pakka ekki dásemd slíka,
hve blessar pú vel pín börnin smá
og blómin á jörðu líka?
Þvi skulum vjer Iirós og heiður Ijá
um hjartað pitt elskuríka.
Kn. Z.
Fermingin.
Jeg hcyrði einu sinni mann, er mjer þykir mjög vænt
um, tala til hinna nýfermdu ungmenna á pessa leið:
»Sjá, jeg sá dómkirkju, það var mjög liátt undir hvelf-
ingu; og á kirkjugólfinu var til beggja liliða hópur i
hvitum hátíðaklæðum; pað voru ekki beint lítil börn,
en pað voru samt ekki fullorðnir menn. Nú sá jeg
einhvern koma fram i kórdyrnar, hann var klæddur
skínandi búningi og ásjóna hans var svo friðsæl og
undursamlega fögur, vjer sáum allir að petta var Jesús.
Og hann gekk fram eftir kirkjugólfinu, fram hjá ung-
mennunum og horfði á sjerhvert þeirra með kærleika
og alvöru; og sjerhverju þeirra var gelið tendrað ljós.
Pá Ijet gamla orgelið til sín lieyra með miklum krafti>
kirkjudyrnar opnuðust, og öll hvitklæddu ungmennin,
með hin tendruðu Ijós, gengu nú hægt og hátiðlega út
úr dómkirkjunni, og voru pau mjög alvarleg.
En hvinandi og ýlandi vindar putu um sljcttuna miklu
fyrir utan. Pá sá jeg, að nokkur ungmennin köstuðu
þegar i stað Ijósinu frá sjer og putu hlæjandi út um
sljettuna til pess að leika sjer og fara í kapphlaup við
hvassviðrið. Og svo voru það aftur önnur, sem settust
huglaus niður á jörðina og grjetu yfir hinum sloknuðu
ljósum. En svo sá jeg cinnig, að nokkur þeirra gengu mjög
gætilega og brugðu hendi fyrir ljósið og pað logaði á
kertinu peirra, pegar þau komu heim«.
Mjer pykir vænt um þessi orð, og mjer þykir vænl
um pig, kæra fcrmingarbarn, þessvegna sendi jeg pjer
pessi orð ásamt kveðju minnl og innilegri bæn uin
blessunarríka fraintíð. í suinarbyrjun eru tendruð mörg
ljós, jeg á við öll fermingarbörnin, sem ásamt ástvinum
sínum nema staðar í helgidómi Drottins á heilögum
stundum. Jeg sje tendrað ljós yfir hverju barni, og jeg
hefi beðið pess á þessum updirbúningstíma, að hvert
fermingarbarn vildi með pakklátri gleði taka á móti þvi
ljósi, sem frelsarinn tendrar.
En hvað svo? Freistingar reyna að slökkva Ijósið og
peim hefir oft tekist pað. Pessvegna gráta nú margir,
sem voru barnslega glaðir á fermingaraldri. En hvað
ætlar pú að gera? Ilugsaðu um slorminn og liafðu nán-
ar gælur á ljósinu þinu.
Láttu hönd Drottins leiða þig og pá bregður hann
liinni hendinni fyrir ljósið pitt. Pá parftu ekki að hræð-
ast, pú liefir valið þjer hina rjettu samfylgd, pú ert á
hinni rjetlu leið, pú ert á heimleið.
Vertu trúr alt til dauða, pá öðlast pú kórónu lífsins.
Blessun Guðs fylgi öllum fermingarbörnum.
Bj. J.
K. F. TJ. M.
óskar pess og biður, að hið nýl»yrja.dit guinar
flytji livcrju heimili sanna gleði og farsæld.
Grleöileg’t sumar!
Gutenberg — 1916.
•íNMfHT