Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.02.1935, Qupperneq 4

12
LJÖS OG SANNLEIKUR
EINS OG DAGAR LOTS OG NÓA.
(Les Lúk. 17, 26—33.) Degar Frelsarinn lýsir því,
hvernig aldarhátturinn muni vera, pegar hann kemur aft-
ur, segir hann, að ástandið meðal mannanna muni vera
eins og pað var á dögum Lots og Nóa. Og þannig er
pað einmitt nú á vorum tímum. Nú eins og pá lifa menn
Íífi sinu f nautnum, eta og drekka, ferðast og svalla,
dansa og skemta sér og láta eftir fýsnum sínum á allan
hátt. Mikið var siðleysið pá, og sama er að segja nú;
og eins og allar hugsanir mannanna, á peim tíma, snér-
ust um petta veraldlega, kaup, sölu byggingar o. s. frv.,
pannig er pað og nú; menn gefa sér ekki tíma til að hugsa
um pað, sem heyrir Guðs riki til. „Minnist konu Lots!“
SPÁR PÁLS UM SÍÐUSTU DAGA.
(Les 2. Tím. 3, 1—5. 13.) Svo ömurleg sem pessi
mynd er, sem hér er dregin upp, pá er hún pó rétt lýs-
ing á hinu andlega ástandi vorra tíma: Mennirnir eru
„fégjarnir" (óheiðarlegt gróðabrall, svik, falsanir); „and-
varalausir", (lit á nútíma-bókmentirnar, ástarsögurnar,
myndirnar, tizkuna og margt fleira); „elskandi munaðar-
lífið“, (vaxandi lauslæti og hjónaskilnaðir, „frjálsar ástir“,
„reynzlu-hjónabönd", alveg ný skoðun á siðferðinu, sjón-
leikunum, kvikmyndasýningunum og öðrum skemtunum
o. s. frv.) Drátt fyrir alt petta hefur kristnin pó á sér
„yfirskin guðhræðslunnar"; menn reisa fagrar kirkjur og
gefa mikið fé til hjálpar bágstöddum; menn treysta á
barnalærdóm sinn og barnaskírn sér til sáluhjálpar;
hálfvelgja er auðkenni jafnvel á alvarlega hugsandi krist-
indóms-játendum (Op. 3, 14 — 22); falskenningar ryðja
sér meir og meir til rúms (1. Tím. 4, 1), en hinn sanna
kraft vantar, hið sanna og innilega trúarlíf er horfið.
Vér erum komnir að „hinum siðustu dögum“!