Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.08.1935, Blaðsíða 5

Ljós og Sannleikur
73
sem á lionum sat hafði boga, og honum var fengin
kóróna, og hann fór út sigrandi og til þess að sigra“.
Op. 6, 2. Hversu vel við eigandi lýsing á fvrstu tim-
um kristninnar! Söfnuði, sem gengur fram „sigr-
andi og til þess að sigra“; því að fagnaðarerindið
var kunngert hreint og ómengað — þess vegna er
líka hesturinn, sem reiðmaðurinn situr á, livítur.
Hvíti liturinn merkir, eins og kunnugt er, hrein-
leilca, að það, sem um er að ræða, sé laust við synd
og saurgun. Gagnstæður þessu er rauði liturinn,
sem í Biblíunni táknar synd og' ólireinleika (sjá
Jes. 1, 18). Á dögum postulanna — i næstum 100 ár
var villu og synd ekki leyft að smeygja sér inn i
kirkjuna; því að vitnisburður þjóna Drottins liljóm-
aði með miklum krafti til ögunar, áminningar og
uppfræðslu, og fagnaðarerindið barst áfram frá
landi til lands með undraverðum krafti.
2. lnnsiglið. Útlitið er öðruvísi, þegar öðru innsigl-
inu er lokið upp. Þá „út gekk annar hestur, rauð-
ur, og þeim sem á honum sat, honum var gefið vald
til að taka burt friðinn af jörðunni, svo að menn
brytjuðu hverjir aðra niður, og lionum var fengið
sverð mikið“. Op. 6, 3, 4. Rauði liturinn lilýtur að
tákna það, að synd, hættulegar kenningar og heims-
elska smeygir sér inn í kirkjuna á þessu timabili.
Og þannig var einnig ástandið á annarri og þriðju
öld. Ýmis konar heiðnar skoðanir og „rangsnúnir
lærdómar“ (Post. 20, 29. 30) ryðja sér smátt og
smátt til rúms í söfnuðinum, hreinleikurinn hverf-
ur, ófriður og siindurlyndi kemur i staðinn; því að