Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.08.1935, Blaðsíða 8

76
Ljós og Sannleikur
ekki voru allir fúsir að fylgja þeim mönnum, sem
kenndu hina rangsnúnu lærdóma, og þær óeirðir,
sem urðu út af þessu, leiddu jafnvel stundum til
blóðsúthellinga.
3. Innsigli. Telja má að hið annað tímabil nái til
daga Konstantínusar (ársins 323), þá er þriðja inn-
siglið opnað, og í þetta sinn sér Jóhannes svartan
hest, sá, sem á honum situr, hefur vog í hendi sér, á
liana vegur hann korn um leið og hann lýsir því yfir,
að fæðan sé mjög dýr í þá daga. Hér er á vel til fall-
inn liátt lýst tímabilinu frá 323 til 538, þegar vill-
an verður æ meiri og hættulegri, myrkrið svartara
og svartara, ríki og kirkja sameinast, kirkjan verð-
ur veraldleg kirkja, í hverri hið sanna Guðs orð
— hin rétta fæða fyrir Guðs börn — verður mjög
dýrt og sjaldgæft, samtímis því að villukenningum
heiðinna lieimspekinga er meiri og meiri gaumur
gefinn. Kenningin um ódauðleika sálarinnar og
sunnudagslielgihald ryður sér lil rúms á þessum
tíma.
4. Innsigli. Enn ægilegri verður þó sýnin, þegar
fjórða innsiglinu er lokið upp. Þá kemur fram á
sjónarsviðið „hleikur hestur; og sá er á honum
sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum“.
Op. 6, 7. 8. Bleiki liturinn er litur dauðans, og það
voru einnig tímar dauðans þær aldir miðaldanna,
þegar páfavaldið æddi fram með ofsóknum gegn
hinum svokölluðu villutrúarmönnum. Miljónum
manna var slátrað á hinu stóra altari páfakirkjunn-
ar, og ægilegt ranglæti var framið. Þarna fór í sann-