Ljós og sannleikur frá hinni helgu bók - 01.06.1936, Blaðsíða 6

154
Ljós og Sannleikur
opinberast, þá munuð þér ásanit honuni opinberast í dýrð“.
Kól. 3, 4. Sjá Hebr. 11, 10. 13—16. 39. 40.
Hvaðan er m'i kenning komin, að maðurinn bafi ódauðlega
sál, fyrst það er ekki frá Biblíunni, sem vér höfum fengið
hana? Því er ekki hægt að svara með fáum orðum: Þetta er
gömul heiðin kenning, sem hefur smeygt sér inn í kirkjuna
á tima fráfallsins. IJklega væri vel til fallið að gera bér
stutta grein fyrir uppruna ódauðleiknkenningarinnar og
þróun hennar. Flestar þjóðir fornaldarinnar trúðu því að
vísu, að til væri líf eftir þetta líf, en ekki að maðurinn hefði
ódauðlega sál. Þessi kenning hefur, þrátt fyrir megna mót-
stiiðu, náð slíkri fótfestu, sem hún hefur nú meðal margra
þjóðflokka.
Egyptar hafa sennilega verið þeir fyrstu, sem útbreiddu
þá skoðun, að sálin væri sjálfstæður, ódauðlegur h'.uti af
manninum. Þctta,að Egyptar snnirðu hk framliðinna manna,
sýnir, að þeir trúðu j)ví, að likaminn yrði aftur bústaður sál-
arinnar. Sálir hinna framiiðnu hugsuðu þeir sér sem skugga,
er söfnuðust til undirheima. Eftir j)ví sem timar liðu, breytt-
ist þessi hugmynd talsvert. Menn fóru að liugsa sér þann
möguleika, að sálin gæti komið aftur til jarðarinnar og dval-
ið meðal hinna lifandi. Þegar þá dreymdi að þeir sæju liina
lifandi standa frammi fyrir sér, styrktust þeir i trúnni, og
smám saman kom upp kenningin urti sálnaflakkið, sem finnst
í trúarbrögðum margra þjóðflokka.
Egyptaland var, eins og kunnugt er, menningar-miðstöð
fornaldarinnar, og þaðan barst kcnningin lil Grikklands með
heimspekingum, sem þangað ferðuðust. Phytagoras ferðaðisl
um Egyptaland á sjöttu öld f. Kr. og kom aftur heim með
ódauðleika kenninguna og innleiddi hana i skóla sinum.