Ægir - 01.01.1906, Qupperneq 4

ÆGIR.
68
hverjum skilyrðum vélaliðið skuli fullnægja að pvi, er
snertir tölu og kunnáttu gæzlumanna.
Nú verður sú breyting gerð síðar á vjel skipsins eða
kötlum þess, að hestaflið eykst að mun, og skal útgerð-
armaður þess þá skyldur til að útvega nýja reglugerð
16. gr. Nú verður maður að lagadómi sekur um eitt-
hvert það verk, .sem svívirðilegt er að almenningsáliti,
og hefur hann þá fyrirgert skírteini sínu sem skipstjóri.
Nú verður maður dæmdur í hegningarvinnu fyrir eitt-
hvert það verk, sem svívirðilegt er að almenningsáliti,
og heflr hann þá fyrirgert skirteini sínu sem stýrimaður.
16. gr. Brot gegn lögum þessum varða sektum, alt
að 200 krónum; sé brotið ítrekað, geta sektirnar
stigið alt að 400 krónum. Sektirnar renna i landssjóð.
Brot þessi sæta opinberri rannsókn og skal fara með
málin sem almenn lögreglumál.
18. gr. Skilyrði fyrir því, að mega vera skipstjóri
eða stýrimaður á skipi í innanlandssiglingum, ná þó eigi
til þeirra, er stundað hafa atvinnu þessa áður en lög
þessi öðlast gildi.
19. gr. Lög nr. 29, 26. okt. 1893 um atvinnu við
siglingar eru úr gildi numin.
20. gr. Lög þessi öðlast gildi I. janúar 1906.
Eftir þessu eiga allir hlutaðeigendur sér að hegða.
L.ög’boðnar skyldur .
skipshafna á fiskikútterum meðan
þeim var haldið úti frá Englandi.
Meðan kútterarnir gengu frá Englandi,
var skipshöfnin það er nú greinir: Venju-
lega 6 drengir og 4 fullorðnir menn; voru
drengir þessir kallaðir lærlingar (apprenti-
ces) og skyldur þeirra og liinna fullorðnu
manna þessar:
1. Káetu-drengur. Hann á að halda
káetunni hreinni og öllu því sem í henni
er, gæta allra verkfæra skipsins (sem oft-
ast eru geymd í káetunni) og halda þeim
hreinum og til taks, hann á að hjálpa
til á þilfarinu eftir megni og skyldur er
hann að stju-a skipinu meðan veiðarfærin
eru dregin, livort lieldur lóðir eða botn-
vörpur og lilýða öllum lögmætum skip-
unum.
2. Matsveinn. t’að er skýlda hans.
að elda allan mat vel og hreinlega, halda
hásetaklefanum hreinum ásamt öllum mat-
arílátum; liann á að læra að beita lóð,
ljá hönd á þilfari, þegar þess þarf, ogyfir-
leitt hlýða öllum lögmætum skipunum.
3. Lærlingar þeir eða drengir, sem
búnir eru að Ijúka af þessum áðurnefndu
stöðum, verða að kunna svo mikið, að
þeir séu nú orðnir það sem Englendingar
kalIa»ordinaryseaman«,semsvarar til »Let-
matros« á dönsku, þ. e. þeir verða að
þekkja kompásinn og geta stýrt eftir lion-
um, gert hið lielzta, sem íyrir kemur á
skipi og kunna að stanga saman köðlum;
þeir eiga að kunna að beita lóð, festa
bátum og gera að fiski. Enn fremur eiga
þeir að læra að liöndla opinn bát á rúm-
sjó.
Hinn elzti lærlingur hefir umsjón með
öllum drengjunum og gætir þess, að hver
einstakur þeirra framkvæmi skylduverlc
sin, svo skipstjóra líki.
H i n i r f u 11 o r ð n u m e n n eiga eigi
að eins að vera (það sem Englendingar
kalla ahler-seamen, Danir fuldbefaren
Matros og ísl. liáseta) fullkomnir hásetar,
heldur einnig útfarnir fiskimenn. Þeir
íletja fiskinn, sem á að salla, sjá um að
lestin sé hrein; þeir draga lóðirnar, eða
veiðarfærin og auk alls þess er að veiði
lýtur, eiga þeir einnig að kunna að búa
til ýmsa linúta, selja saman kaðla á marg-
VÍslegan liátt, setja upp veglínur og gera
við alt er að reiðanum lýtur — og bæta
net og vörpur; enn fremur eiga þeir að
kunna að stika dýpið og kunna sigl-
ingarreglurnar — og hlýða öllum fyrir-
skipunum.
Stýrimaðurinn á að vera útfarinn
sjómaður og fiskimaður og þar afleiðandi
kunna alt, sem þeir eiga að kunna, sem
hann er settur yfir, og á hann að sjá um,
að sérhvert starf sé leyst af liendi á rétl-
an hátt, Hann er skyldur að salta eða