Ægir - 01.11.1913, Síða 1

Nr. II.
ÆGIR
MÁNAÐARRIT FISKIFJELAGS ÍSLANDS
. ]j Reykjavík. Nóvember 1913.
6. árg
Fiskifjelag-ið.
1 næst siðasta blaði var minst á verk-
efni það, sem Fiskifjelagið á með
höndum að vinna á komandi tímum,
jafnframt því sem nokkrum alvöru og
hvatningar orðum var heint að öllum
þeim sem láta sjer anl um vöxt og við-
gang fiskiveiðanna, að hefjast nú handa
og heita kröftum sinum til þess að styðja
Fiskifjelagið í starfi sinu.
Það var tekið fram, að meðfram allri
strandlengju þessa lands ættu allir, ungir
sem eldri, að styrkja starfsemi fjelagsins,
þrátt fyrir það þótl ekki sjáist slrax
sýnilegur árangur af starfi þess, þegar
litið er lil J)ess hve mikið er verkefnið,
og fjelagið er á hernskuskeiði ennþá.
Þess hefir ennfremur verið getið, hæði
í siðasta töluhlaði og öðrum blöðum,
hvað fjelagið ætlaði að vinna, enda ræki-
legg, skýrt í lögum Fiskifjelagsins og á-
skorunum, sem stjórn þess heflr sent út
um landið um deildastofnanir o. II.
En nú hefir alþingi síðast með því að
veita fjelaginu umbeóinn styrk, lilið þeim
augum á tiigang fjelagsins, að það bæri
að styðja að því, að það fengi þau tök
til að starfa sem unt væri. Og þingið
gjörði meira. Það veitti meiri upphæð
en þá sem um var heðið, einmitt til fram-
kvæmda á hugsjónum fjelagsins, þar sem
það veitti 4000 kr. til verslunarerindreka
til leiðbeininga á sölu íslenskra afurða
erlendis, — þó með þvi skilyrði, að jafn-
mikið fje íengist annarstaðar frá; og 1500
kr. til manns til að kynna sjer hest fyrir-
komulag á þurkhúsum til fiskþurkunar,
sem hvorttveggja styður að eilingu þessa
atvinnuvegar.
Með væntanlegri hluttöku allra þeirra
manna, sem þennan atvinnuveg stunda,
bæði heinlínis og óbeinlinis, og allra ann-
ara, sem láta sjer anl um að hann vaxi
og dafni, og með þegár fengnum stuðn-
ing og fylgi fjárveitingar- og löggjafarvalds-
ins, vonum vjer það verði til þjóðþrifa, og
viljum vjer fara nokkuð nánara orðum
um fyrirhugaða starfsemi þeirra manna,
er eflirleiðis verða i þjónustu fjelagsins.
I.
Erindrelii erlendis.
Það þyl iir hcst við eigandi að minn-
ast fyrst á erindrekann, er á hafa með
höndum sölu og útbreiðslu á íslenskum
afurðum á erlendum mörkuðum.
Þetta nýmæli, sem þingið hefur kom-
ið með, virðist mjög svo tímahært.
þar sem hæði vaxandi verslunarmagn og
auknar kröfur þjóðarinnar, samfara
keppni á öllu sviði viðskifta með öðrum
þjóðum, gerir slíkt lífsnauðsyn. Þess var
getið í Ægir 9. thl. i ávarpi því sem stjórn
Fiskifjelagsins sendi Alþingi, þegar þetla
mál var þar til umræðu, hve nytsamt
þetta væri fvrir Jojóðfjelagið að fá slíkan
mann, sem stæði vel i stöðu sinni, og
með vakandi auga veitti öllu því athygli