Ægir - 01.09.1920, Side 4

92
ÆGIÍÍ
„Lagfarfoss".
Laugardaginn 11. september bauð
framkvæmdarstjóri E. Nilsen blaðamönn-
um bæjarins að skoða Lagarfoss, sem
kominn var frá útlöndum.
Eftir að þeim hafði verið sjuit skipið
var þeim boðið inn í reykingaldefa þess
og góðgerðir fram bornar.
Ræður voru haldnar og töluðu þessir:
Sendiherra Sveinn Björnsson, E. Nielsen
lramkvæmdastjóri, Vilh. Finsen ritstjóri
og skipherrann Ingvar Þosteinsson. Stjórn
fjelagsins var og viðstödd.
Þegar Eimskipafélagið keypti »Lagar-
foss«, var skipið nokkurra ára gamalt og að
sumu Ieyti ekki sem hentugast til sigl-
inga hér við land. En þá var ekki kost-
ur á hentugra skipi, í stað »Goðafoss«,
og var »Lagarfoss« því keyptur, þó með
það fyrir augum að selja hann aftur, ef
svo vildi verkast, og fá nýtt slcip i stað-
inn. En er að því kom, að aðalviðgerð
þurfti að gera á skipinu, vegna vátrygg-
ingar, var það ráð tekið, að halda þvi,
en láta gera á því þær breytingar. sem
nauðsynlcgt var talið til þess, að það
gæli komið að fullum nolum.
í febrúar s. 1. var skipið sent til
Kaupmannahafnar og er nú loks komið
altur að lokinni viðgerð og svo stórkost-
lega umbætt, að það er nú sem nýtt að
öllu leyti. Hvar sem galli fanst á skips-
skrokknum, var nýtt sett í staðinn, og
eins var með vjelina farið. Farþegarúm
var áður fyrir 12 manns á fyrsta farrými,
en það var stækkað svo að nú geta verið
þar 24—30. Svefnklefarnir eru á þilfari,
matar- og reyk-salir á 2. þilfari. Er þar
mjög vistlegt og vel frá öllu gengið. A 2.
larrými eru rúm fyrir 12 manns. svefn-
kletar fyrir 2 og 4 saman. Það er líka
á þilfari, og þrátt fyrir stækkun farrým-
anna, hefir lestarrúm skipsins þó ekkert
minkað. — Á stjórnpalli eru herbergi
skipstjóra og loftskeytastöð. Er loftskeyta-
stöðin sterkari, en á öðrum skipum vor-
um, og dregnr 700—800 mílur enskar.
2 loftskeytamenn gæta hennar og eru á
verði dag og nótt.
Hjer á þjóðin fyrsta ftokks skip og er
það því einu að þakka, að vel er haldið
á öllu eða búskapurinn er í besta lagi
hjá félaginu. Framkvæmdastjóri þess er
erlendur maður, en það er jeg fyllilega
sannfærður um, að enginn af landsins
sonum, hefði eins rækilega framkvæmt
þá ósk allra, sem okkur hljómaði í eyr-
um hvarvetna, daginn sem GuIIfoss kom,
15. apríl 1915, þá ósk að skipið mæfíi
fæða mörg önnur skip af sjer. Jeg tel
það vfst, að menn hafi meint þessa ósk.
þráll fyrir ýms andmæli í suinum blöð-
um hjer og skýringar á, hve fjelagsskipin
færu fyrir ofan garð á ferðum sínum
kring um landið, hefur öllu þó verið
hagað svo, að ósk íslendinga er að
uppfyllast, þar sem hvert skipið er að
læða annað af sjer, nýr »Goðafoss« er í
smíðum, gamli Lagarfoss kominn i spari-
fötin og orðin nýr aftur og vinna hans
hefur blessast svo vel undir góðri stjórn,
að hann gat borgað umbætur sínar
sjálfur. Islendingar þurfa að eignast skip
til þess sjálflr að geta ílutt sínar nauð-
synjar. Þeir verða að eignast þá yfirmenn
og siglingamenn, sem geti með fullum
rjetti siglt þeim skipum til framandi
landa. Að þessu er unnið með miklu
betri árangri en vænta mátti á þeim
tímum, þegar siglingar um höfln voru
og eru þær örðugustu sem menn vita til,
útgjöld öll langt fram úr allri sannsýni
og örðugleikar á allar hliðar og árangur
vinnu þeirrar sýna skipin og ef menn
þeir, *em raest gagnrýna gjörðir annara