Ægir - 01.02.1926, Blaðsíða 7

ÆGIR
27
þrátt fyrir, að ýmislegt hefir verið gert
til að vekja þá og á þeim 12 árum hafa
um 800 menn farið í sjóinn (það er
vænl þorp út á landi) og bendir sú tala
á, að tími er fyrir löngu kominn lil að
hefjast handa, en það hefir dregist, en
nú hefir Fiskiþingið sýnt fylgi sitt i orði
og verki. Rað hefir farið góðum og upp-
örtandi orðum um skýrsluna, sem fram-
lögð var og veilt riflegt fje til þess, að
framkvæmdir geli orðið og allir aðstand-
endur sjómanna munu þakka þeirri
samkornu, sem hefir sýnt, að hún viil
láta vinna að, að sem fæstir fari í sjó-
inn og draga úr tölu ekkna og munað-
arleysingja, sem ávalt verða við sjóslys.
Nefndarálitið er of langt mál til þess það
verði birt í Ægi, en það er prentað aft-
an við skýrslu Fiskiþingsins, sem bráð-
lega kemur út og verður send Fiskideild-
um eins og venjan er.
Föstudaginn 19. mars kom nýtt sjó-
mannablað hér út í fyrsta sinni. Eftir
því sem ritstjóri blaðsins hefir sagt mér,
verða þar rædd ýms mál sjómanna og
björgunarmálið ekki sísl og má því vænta
að ýmislegt verði þar tekið fyrir og al-
menningr birt, er um glannaskap sjó-
manna ræðir, þar sem það kemur út
vikulega og viðburðir gleymist ekki eins
fljótt og þegar verið er að geyrna þá
í heilan mánuð, því þá hefir oft annað
horið við, sem meira þykir um vert að
hirta. Blaðið heitir »Aldan« og eru út-
gefendur nokkrir sjómenn, en ritstjóri
Jónas Jónasson frá Flatey cand. phil.
Form blaðsins er hið myndarlegasta.
Einnig er vonandi að stefna þess verði
sú að berjast fyrir þvi, að heiðursmerki
verði þeim veitt, sem bjarga mönnum
úr sjávarháska og slík verk verði melin
að verðugleikum. Útlendingar senda
hingað gjafir og heiðursmerki þegar við
hjálpum þeirra mönnum, en hið íslenska
ríki lætur slanda á sér. Um það mál hefi
eg skrifað í Ægir og önnur blöð, en þar
sem nýir vendir sópa best, gæti svo farið,
að þetta mál fengi áheyrn.
Ægir óskar liinu ngslofnaða fgrsia
sjómannablaði góðs gengis.
Ritstjóra og útgefendum vil eg gefa
gott ráð, sem vel getur heppnast, þótt
örðugt sé í því landi, þar sem alt er
nefnt pólitík; það er pólitík að kaupa
matvæli í einhverri sérstakri búð, pólitík
að riða út með einhverjum sérstökum
manni, pólitík að reykja sérstaka tegund
tóbaks og yfir höfuð alt er pólitík, en
það er hægt að rita svo í blöð, að eng-
inn keimur af pólitík sje i skrifum;
fylgið þið þeirri braut, þá verður blað
ykkar vinsælt.
Að lokum vik eg orðum mínum lil
Ríkisskipaskoðunar og spyr framkvæmda-
menn hennar: Er ekki auðið að láta
smiða slár til þess að leggja yfir lúkur
á mótorbátum sem haldi þeim föstum
þótt sjór ríði yfir bát og til þess ekki
sé hægt að afsaka sig með, að þær týn-
ist, er þá ekki auðið að festa járnlykkjur
framan á mótorhúsið þannig lagaðar, að
slinga mætti gegnum þær slánum og
þær þar geymdar, þurfi ekki að nota
þær?
Er ekki kominn tími til að hætta að
negla þær þegar hvessir, eða að grobba
af að hafa lausar lúkur í stormi, á
hafi úti.
Háseta vil eg minna á, að þeir eru
meiri menn þegar þeir gefa upp nafn
þess skipstjóra, sem lætur sig muna um
að strengja linur milli vanta og fram að
stefni þegar menn eru að vinna á þilfari,
til þess að gefa hásetum og öðrum færi
á að grípa i eitthvað þegar bátur tekur
sjó. Nöfn slíkra yfirmanna!! á að skrá-
seta öðrum að varnaði og yfirleitt nöfn
allra þeirra sem leyfa sér að stofna í