Ægir - 01.07.1930, Blaðsíða 19

ÆGIR
165
Hornafirði voru 7 yfir 12 tonn, cn hinir
voru frá 7 til 10 tonn.
Djúpavogur og Berufjörður: Þar var
lítil útgerð, aðeins 2 vélbátar voru gerðir
])ar út í marzmánuði, og var annar þeirra
af Seyðisfirði en hinn heimilisfastur þar.
Þeir öfluðu lítið, sem stafaði bæði af ó-
gæftum og beituleysi.
Stöðvarfjörður: Þar var gerður út yfir
inarzmánuð einn vélbátur, og aflaði lítið.
Fáskrúðsf jörður: Þar voru gerðir út yf-
ir marzmánuð 13 vélbátar, sem aJlir eiga
þar heima. Einn af þeim bátum var smíð-
aður þar i vetur, og er um 10—11 tonn
að stærð. Af þessum bátum eru 5 yfir 12
toim að stærð (frá 12—23 tonn). hinir
frá 8 til 12 tonn að stærð (flestir 10—12
tonn). Bátar þessir eru flestir nýir eða
nýuppgerðir, með nýjum vélum, og prýði-
lega útbúnir að öllu levti, og óefað er
hvergi liér á fjörðunum eins góð og vel
samræmd öll útgerð eins og á Fáskrúðs-
firði.
Afli var með ailra minnsta móti á Fá-
skrúðsfirði vfir marzmánuð, enda ])ótt vél-
bátar væru 3 fleiri en i fvrra (10 bátar í
fyrra, en 13 í ár). Aflinn á þessa l)á ta var
nii rúm 630 skpd. á móti 1500 skpd. í fyrra
á sama tíma. Afli á opna vélbáta frá þess-
nm þrem síðast töldu veiðistöðvum, var
alls enginn í þessum mánuði.
A fjörðunum i'yrir norðan Fáskrúðs-
íjörð aflaðist ekkert, enda þótt re\nt væri
fvrir fisk, nema lítilsháttar á Norðfirði.
Síld byrjaði að veiðast í net snemma í
feljrúar i vetur, á Seyðisfirði, Norðfirði og
Fáskrúðsfirði, og veiddist dálítið við og'
við eftir það. Síld þessi var yfirleitt stór
°g sæmilega feit, sérstaklega framan af,
°g veiddist aðallega inn við fjarðarbotn-
ana. Mikið af henni var með hrognum, og
alitu menn að liún mundi gjóta hér í
fjörðunum.
á erð á fiski er ekki að tala um á þessum
tíma árs, því úfgerðarmenn hér selja
sjaldan eða aldrei aflann fyrri en annað-
hvort úr salti eða þá fullverkaðan Lítils-
háttar mun þó hafa verið selt af fiski úr
salti á Hornafirði, en það varð ekki fyrr
en síðar.
Sevðisfirði 26. júlí 1930.
Herm. Þorsteinssson.
Fiskigöngur.
Fyrsta sönnun fyrir að þorskur gangi af
Grænlandsmiðum að ströndum íslands.
Árið 1924 byrjaði „Fiski- og Hafrann-
sóknarnefndin danska“ að merkja þorslc
við Vestur-Grænland og siðan hefir árlega
verið merkt töluvert af þorski á þeiin
slóðum, eitt árið einnig lítilsháttar við
Angmagsalik við Austur-Grænland. Af
þorski þeim, sem merktur var við Austur-
Grænland, hefur enginn veiðst aftur, en af
fiskum þeim, sem merktir voru við Yest-
ur-Grænland, liafa veiðst ár frá ári nokkr-
ir fiskar, sem til þessa dags teljast vera 62
þorskar af þeim 1978, sem merktir liafa
verið þar.
Merkingar þessar sýndu ekkert óvænt
fyrstu árin; fiskurinn veiddist aftur á
söniu slóðum þar sem honum var sleppt,
en nú liafa fyrir skömmu veiðst merktir
fiskar, sem vekja mikla eftirtekt. Fins og'
sést af meðfylgjandi skrá, liafa 6 fiskar
farið frá Vestur-Grænlandi til íslands-
stranda og liafa veiðst þar, aðallega út af
norðvesturströndinni. Það er einkum at-
hyglisvert, að þótt fiskar liafi verið merkt-
ir við Veslur-Grænland árlega írá 1924—
1929, þá virðist svo, að það sé fyrst nú,
að lireyfing sé komin á fiskgöngur frá
Grænlandi til Islands, því af þeim 6 fisk-
um, sem þar hafa veiðst, veiddust 5 síð-