Ægir - 01.06.1932, Síða 9

ÆGI R
143
semi í ýmsum myndum. Talinn var hann
sjómaður góður.
Jón var félagsmaður góður og tók
mikinn þátt i ýmiskonar félagsskap, eink-
um er að sjávarmálum laut, og hafði
einnig afskifti af bæjarmálum. Hann var
fyr á árum um tima í bæjarsljórn ísa-
fjarðar, og mörg ár í niðurjöfnunarnefnd.
Hann var lengi formaður vélbátaáb.fél.
ísflrðinga, formaður fiskideildar ísafjarð-
ar og oftast fulltrúi á fjórðungsþingum.
1 sjódómi átti hann lengi sæti, og hafði
á hendi skipaskoðun. Yfirleitt var hann
mjög áhugasamur um almenn mál og
liðvirkur félagsmaður, enda greindur vel,
vinsæll og glaðlyndur.
Jón var kvæntur Guðrúnu Pétursdólt-
ur, sem lifir mann sinn. Fjögur börn
þeirra eru á lífi. Pau eru : Málfríður kona
Árna trésmiðs ólafssonar, Iíamilla ekkja
Bjarna ólafssonar stýrimanns, Brynjólf-
ui' og Albert.
Sonur þeirra Jón, var nýorðinn skip-
stjóri er hann fórst með vélbátnum
»Leif« haustið 1924.
Með Jóni Brynjólfssyni er látinn nýtur
félagsmaður úr hópi vestfirskra sjó-
ruanna. Kr. J.
Mannalát. Laugardagskveld fyrir páska
26. marz s. 1., andaðist prófastur Árni
Björnsson, að heimili sínu i Hafnarfirði,
mikilsvirtur maður. Hann var rúmra 68
úra, fæddur 1. ágúst 1863.
Laugardagskveldið 21. maí s. 1., and-
aðist að heimili sínu hér í bæ, ræðis-
tnaður ítala og aðalafgreiðslumaður Sam-
einuðu gufuskipanna, Christen Zimsen,
t'úmlega fimmtugur.
Hann var einn af mætustu borgurum
þessa bæjar og afar vel látinn af öllum
Þeim er kynntust honum. Hann var bor-
inn til moldar hinn 27. s. m.
Ryö.
Sjá XXI. árg. Ægis, 10. tbl. 1928.
Það virðist ekki lýsa mikilli andagiít
hjá ritstjóra einhvers blaðs eða timarits,
að fylla það með áður birtum greinum
i sama blaði eða tímariti, en þó geta þær
verið þess eðlis, að ekki veiti af aðprenta
þær árlega, eigi þær að vekja eftirtekt,
einkum þegar þær, þótt fornar séu, eiga
við tímabil það, sem þær rísa úr gleymsk-
unnar djúpi og birtast á ný.
Slíkt er ritað i byrjun til þess, að al-
mennt sé eftir því tekið og bætt úr ó-
Iagi, sé eitthvað, en þegar árin líða og
ritstjóri sá, sem skrifað hefur einhverja
slika grein, eða tekið á móti henni frá
öðrum, eða beðið einhvern að skrifa
hana fyrir sig, verður þess var, að hún
er að öllu gleymd, þá má fyrirgefa end-
urtekningu, þegar hann annaðhvort sjálf-
ur skilur það, að hún eigi enn við, þótt
gömul sé, eða fær sér fróðari menn til
þess að athuga, hvort hún sé oflangt á
eftir tímanum til þess, að hún sé birt á
ný eða framfarir á öllum sviðnm orðn-
ar það miklar, að hún gangi næst því
að vera móðgun.
Pessi grein, sem hér er endurtekin, er
tæpra fjögra ára gömul og getur því tal-
ist til vorra tíma, en hún er grafin í svo-
nefndum gömlum árgöngum Ægis, eins
og margt fleira, sem lítill gaumur hefur
verið gefinn, en hún á ávallt við, hvar
sem er og hversu oft sem hún eða efni
hennar er endurtekið, meðan efni skipa
er stál eða járn. % 1932.
Járn- og stálskipum hefur fjölgað
mjög hér á landi hin síðustu tuttugu
árin og ávalt bætist við. Þykja norsku
línubátarnir einkar hentir til línuveiða