Ægir - 01.04.1934, Blaðsíða 7

ÆGIR
93
Friðrik Ólafsson
fyrverandi skipstjóri 60 ára.
Það er gamall og góður siður að minn-
ast þeirra manna, er með atorku og dugn-
aði hafa unnið að heill og framför þjóð-
arinnar og meðal þeirra manna má telja
Friðrik ólafsson fyrv. skipstjóra.
Friðrik er fæddur á Kjalarnesi 5. jan.
1874, og ólst hann upp hjá föður sínum,
ólafi bónda Eyjólfssyni að Hofi á Kjal-
arnesi.
Árið 1888, þá 14 ára gamall, fór Frið-
rik að hugsa til sjóferða á þilskipum.
Réðist hann þá sem matsveinn til Jóns
Jónssonar,hinns alkunna dugnaðarmanns
í Melshúsum, en hann var þá skipstjóri
og eigandi hinns happasæla skips »Njall«
er hann hafði þá nýlega keypt í Dan-
mörku. (Njáll er enn við líði á Bíldu-
dal). Var hann síðar háseti á því skipi
til 1893, er hann réðist til Jóhannesar
Hjartarsonar skipstjóra, er þá var með
»Kómet« og síðar var hann með honum
á þilskipínu »Kristófer«, er aflaði ágæt-
lega eða með aílahæztu skipum á þeim
tima. Árið 1899 lauk Friðrik stýrimanns-
prófi og var næstu 3 árin stýrimaður
með Jóhannesi, á kútter Kristófer.
Mun hann á þessum árum hafa feng-
ið góða þekkingu og reynzlu hjá þess-
um ágætismönnum, er seinna varð hon-
um að góðum notum, eftir að hann tók
við skipstjórn.
Hann varð fyrst skipstjóri á kútter Ró-
bert 1902 og siðan nokkur ár með kútt-
er »Svan« og kútter »Haffara« fyrir Sig-
urð Jónsson i Görðunum og aflaði prýð-
is vel.
Árið 1907 réðist hann sem skipstjóri
bjá 0. Olafsen (H. P. Duus), er hér hafði
þá mesta útgerð á Suðurlandi og var
hann skipstjóri á skipum hans nær 20
ára tíma og lengst af með þilskipið »Ásu«,
er var mikið happaskip.
Pað bar strax á því að Friðrik var
heppinn fiskimaður, því oftast var hann
viss með að fá fisk, þó mjög væri lítið
um drátt hjá öðrum mönnum, og eftir
að hann varð háseti var hann lengstum
langhæztur í drætti á skipinu og hið
Friðrik Ólafsson.
sama kom einnig i Ijós eftir aðhanntók
við skipstjórn; var hann um langt skeið
hæztur með afla af öllum þilskipum hér
Suðurlandi.
Dugnaður hans og þrautseigja við fisk-
veiðarnar var með afbrigðum, og sóttust
menn eftir að komast í skiprúm hjá
honum, þar sem honum brást eigi afli.
Það lætur að líkindum, að með jafn-
mikilli sjósókn, hafi Friðrik stundum
komist í krappan dans við Ægi; er til
þess tekið, að eitt sinn, er hannvarmeð
Ásu, lenti hann i ofviðri og stóráföllum
fyrir sunnan land og tók hann þá tví-
vegis út af skipinu, en komst sjálfur upp