Ægir - 01.01.1935, Side 17

Æ G I R
11
veiða og starfrækti þvi að eins sína eig-
in stöð á Hesteyri. Þetta allt varð til
þess, að draga nokknð nr síldarfram-
leiðslunni í heild, og aðallega af þessuni
ástæðnm verður heildar-hræðslusíldar-
niagnið dálitið minna en síðastliðið ár.
Verðið á bræðslusild var sama og ár-
ið á undan, eða 3 kr. málið (135 kg). Þó
niun liafa verið horgað 50 auriim hærra
fyrir málið i Sólhakkaverksmiðjimni,
enda fékk sú stöð mjög litla síld, því
hæði höfðu sildarbræðslur ríkisins veiði-
samninga við fá stör skip, lil þess að
fullnægja þörf svo afskekktrar bræðslu-
stöðvar, enda var stöðin tekin svo seint
U1 notkunar, að aðal síldarþunginn var
genginn svo austur með, að erfitl var
íið draga að síld fvrir verksmiðjuna, og
fékk hún því að eins 17.000 hl. lil vinnslu,
það sem eftir var sumarsins.
Það sem sérstaklega einkendi þetta ár,
á sviði útgerðarmálanna, var sérstök trú
og hjartsýni á framlíð síldarverksmiðj-
anna, enda hafði árangurinn afstarfsemi
þeirra orðið allgóður árið áður. Var á
þessu ári hyggð lítil síldarbræðsla á Norð-
lii'ði, í samhandi við fiskimjölsverksmiðju,
sem þar var áður, útgerðamenn við Eyja-
l.jörð keyptu gamla síldarbræðslu, sem
staðið hafði ónotuð á Dagverðareyri um
nokkur ár, gerðu hana starfshæfa og end-
urnýjuðu það af vélum verksmiðjunnar,
sem með þurfti, svo að þar er nú kom-
111 fullkomin verksmiðja, sem vinnur úr
1000 málum síldar á sólarhring. Ægir í
Krossanesi lél hæta viðvélum og auka af-
kastamöguleika þeirrar verksmiðju, um
1000 mál á sólarhring. Á Siglufirði var
l'vrjað á hyggingu nýrrar verksmiðju í
viðbót við þær verksmiðjur ríkisins, sem
þar voru fyrir, og á þessi viðbót að geta
unnið úr 2300 málum síldar á sólar-
hring.
Þa hefir h. f. »Djúpavik« í Reykjavík,
kevpt síldarsöhunarstöð i Djúpuvik við
Reykjafjörð, og liyrjað á byggingu sild-
arverksmiðju þar, sem áætlað er að vinni
úr 2400 síldarmálum á sólarhring.
Tvær þær síðasttöldu, voru þó ekki full-
húnar á þessu ári, en gert ráð fyrir, að
þær geti tekið lil stai'fa fyrir næstu síld-
arvertið.
Þá keypti einnig Siglufjarðarbær á
þessu ári, verksmiðjur Goos á Siglufirði,
ásamt ýmsum öðrum eignum þess firma
þar á staðnnm, en verksmiðjur þessar
hafa ekki verið starfræktar nema að
nokkru leyti undanfarin ár.
Síðasl í júni, komu út lög í Sviþjóð,
sem hönnuðu innflulning þangað á ís-
lenzkri sild á tímaljilinu 1. júlí til 5. á-
gúst, og er þetta i samræmi við kvart-
anir sænskra síldarkaupmanna um, að nú
sé ekki ilutl þangað snemmveidd síld,
endahafa íslenzku framleiðendurnir und-
anfarandi mjög revnt að verða við þess-
um óskum þeirra, og hafa því jafnan
saltað lítið af síld fvrir þann tíma. Aftur
á móti fóru norsku veiðiskipin að koma
hingað til lands eins og vant er, snemma
í júlí, og er það alriði jafn illa upp-
lýst og verið heflr, hvað þau eru að gera
hér svo snemma sumars, efþaueruekki
að veiða og salta sild, og heldur er ekki
hægt að sjá á livern liátt sænsku síldar-
kaupmennirnir geta tryggt það, að sú
sild, sem þeir kaupa af þeim veiðiskip-
um, sem salta á hafi úti, sé ekki veidd
og söltuð fyrir ákveðinn dag, úr því ekk-
ert eftirlit er haft með þvi, nær þessi
skip byrja veiði sina, en einli og vitan-
legt er, er sild sú, sem Norðmenn veiða
og salta hér við land, okkar hættulegasti
keppinautur, bæði á sænskum og þýsk-
um márkaði, meðan það er látið við-
gangast, að sú síld sé seld á heimsmark-
aðinum sem islenzk síld.
Undanfarin ár heflr síldarverkun hjá