Ægir - 01.10.1936, Side 5

Æ G I R
231
Eins og önnur viðskipti, hefur fisk-
verzlun ítala tekið miklum breytingum,
sumpart vegna ófriðarins og refsiákvæð-
anna, sumpart vegna breyttrar verzlun-
arstefnu yfirleitt.
Að því er hinum almenna innflutn-
ingi er að okkur sn}rr, viðkemur, er það
ákveðið af facista-ráðinu, að á árinu
1936, megi kaupa og iunilytja sallíisk og
harðfisk fyrir 50 milljónir lira. Þar af
saltfisk fyrir 40, en harðfisk fyrir aðeins
10 millj.
Er heildarupphæðin eigi langt frá því
niagni, sem undanfarið hefur verið inn-
ílutt, en hlutföllin á milli saltfisks og
liarðíisks, mikið færð úr skorðum og
harðfisks innílutningurinn minnkaður
stórlega, og er það svar til Norðmanna,
sem nær einir hafa setið að þessum inn-
Ontningi, við refsiaðgerða þátttöku þeirra.
Siðan þetta er skrifað hefur innflutn-
'ngurinn þó verið rýmkaður mikið.
Þessum innflutningi er aftur skipt á
nnfii þriggja »corporationa«, sem sé hinna
ahnennu innllytjenda, framleiðendanna
°g samvinnufélaganna, en þessir aðiljar
hafa myndað með sér á facistiska vísu,
edt allsherjar innkaupafélag. Formaður
þessa félagsskapar er háttv. Montovani,
þingmaður og meðlimur facistaráðsins,
°g er hann algerlega óháður fiskverzl-
aninni.
Kaup á verkuðum fiski fara nú mjög
þverrandi í Ítalíu, en aðaláherzlan lögð
a saltfiskkaup, og í því skyni verið reist-
ai' víðsvegar um landið, allumfangsmikl-
ai' fiskverkunar- og fiskþvottastöðvar.
Er þelta orðin talsvert áberandi at-
Vlnnugrein í landinu, og sem mun eiga
eEir að aukast mikið. Er það álit sumra,
sem skyn bera á, að innan fárra ára
ninni innflutningur á verkuðum fiski
nær hverfa i ítaliu. Mestur partur fisks-
lns» seni verkaður er á þessum stöðv-
um, keniur frá Frakklandi og St. Pierre
de Miquelin, sem er upplagsstaður Frakka
við New-Fouudlands miðin. Einnig nokk-
uð frá New-Foundlandi, Færeyjum og
íslandi.
Eru margar af þessum stöðvum hinar
fullkomnustu og eina skoðaði ég nú. í
þessari ferð, og lieii ég ekki aðra full-
komnari séð, hvorki hér á landi né ann-
arsstaðar. Var hún úthúin með kæli-
geymslu fvrir 1000 smál., þurkhúsrúmi,
þurkreitum úti, þvottahúsi o. s. frv., en
járnhrautin við útgöngudyrnar.
Italir auka nú óðum fiskveiðar sínar,
og fyrir rúmu ári síðan vai þar stofn-
að slórt fiskveiðafélag, sem nefnist Com-
pagnici Generale Italiana Della Grande
Pesca, en í styttu máli almennt er nefnl
»Genepesca«.
Upprunalegur tilgangur félagsins var
að lála byggja og starfrækja nýtízku tog-
ara, eins og þá, sem nú eru stærstir og
beztir, lil saltfiskveiða v-ið ísland, Græn-
land, New-Foundland, Bjarnarey etc.,
eða á líkán liátt og hin stóru frönsku
og spánsku togaraútgerðarfélög.
Akveðið hafði verið, að byggja þegar
tvo slíka togara í Danmörku, en vegna
ófriðarins og gjaldeyrisvandræða fórst
þelta fyrir. Félagið, sem var stofnað með
6 millj. líra hlutafé, hvar af strax greill
1 millj., vildi þó eigi sitja auðum hönd-
um, á meðan bíða þyrfti eftir hinum er-
lendis smíðuðu skipum, og var því afráð-
ið, að gera lilraun með smíði minni
togara i Ítalíu, lil þess að fá skorið úr
hvort eigi mætti einnig takast, að
smíða hin stærri skip heima, og voru
nú smiðaðir til reynzlu 2 togarar. Eru
þeir um 160 feta langir með dieselvél-
um, og að öllu útliti hin prýðilegustu
skip. Þótlu þau þó of lílil lil saltfisks-
veiða og voru nú innréttuð með fryst-
ingu á fiskinum fyrir augum og í þá