Ægir - 01.04.1951, Síða 28

104
Æ G I R
lagi um Noreg. Er á brautarstöðina kom, var
þar fvrir Gunnar Aase, sem beið okkar,
svo sem ráðgerl var. Hafði lestinni seink-
að um P/2 tíma, víst vegna snjóa.
Fréttum við þá, að allt hafði gengið eftir
því sem ætlað var fyrir Karvel að kom-
ast sinna ferða með flugvélinni daginn áður.
Fengum við svo aftur gistingu á hinu
sama gistihúsi, sem við komum á fyrst,
Hótel Ritz. Þangað var ekið og gengið frá
sér á herbergjunum. Svo hittust allir á
skrifstofu Kvinge kl. 12. Þá var gerður upp
ferðakostnaðurinn. Reyndust öll fargjöld-
in á ferðalaginu frá Bergen suður til Hauga-
sunds, þaðan norður til Svolvær og þaðan
til Oslo með skipum og járnbrautum yfir
Dofra, verða alls kr. 462.40 norskar.
Þessu næst bauð fararstjórinn öllum
ferðafélögunum til miðdegisverðar í sal-
arkynnum konunglega norska bílaklúbbs-
ins, var það nokkurs konar skilnaðar-
hóf okkar við fylgdarmennina tvo, Gunn-
ar og Kvinge. Sátum við þar æði stund,
rifjuðum upp ferðalagið og ræddum um,
hvernig við skyldum nú halda kunning-
skap áfram og þannig reyna að láta ekki það
samband, sem af ferðinni leiddi, rofna.
Kvöddum við svo þessa ágætu ferðafélaga,
sem höfðu greitt götu okkar með ágætum
alla ferðina og frætt okkur uin hvað eina,
sem við kemur útgerðarháttum Norðmanna,
eftir því sem við vildum og tilefni gafst
til á hverjum stað. Teljum við, sem tókum
þátt í þessari kynnisför, að það muni vera
til góðs, að gera sér far um að sjá með
eigin augum tilhögun alla hjá öðrurn fiski-
veiðaþjóðum, ekki sízt þeim, sem hafa svo
mjög sameiginlegra hagsmuna að gæta um
fiskveiðarnar, eins og íslendingar og Norð-
menn hafa.
Væntum við, að hægt verði að efna til
fleiri kynnisferða í framtíðinni i þessu
augnamiði. Með því að nú var í raun og
veru ekki annað eftir en að komast heim
aftur, tel ég ekki ástæðu til að hafa þetta
lengra að sinni.
Var svo flogið heim með flugvél ainer-
íska flugfélagsins, eins og ráð var fyru’
gert, á skírdag 22. marz. Komið var til
Keflavíkurflugvallar uin kvöldið eftir a
stunda flug frá Gardermoenflugvelli við
Oslo. Gekk það ferðalag ágætlega. Norðan
rok var, er við lentum, og urðum við að
gista aftur á Keflavíkurflugvelli næstu nótt
upp á gamlan kunningsskap. Þótti okkur
þetta ekki sem bezt heimkoma. Allt okkar
ferðalag hafði gengið eftir áætlun, eftir að
við lögðum af stað með Gullfaxa og Þar
til við höfðum aftur okkar kæra föðui'-
land undir fótum. Þjónustufólkið á flug-
afgreiðslunni þarna á vellinum taldi, að við
værum meiri illviðra karlarnir, það vsei'i
ófært veður, ef við sæjumst þarna á fei'ð,
það hefði alltaf verið gott á meðan við
vorum úti. Allt var þetta* í gamni sagh
Þarna vorum við komnir lieilu og höldnu
eftir ánægjulega ferð að öðru leyti en þess-
ari töf þarna á Keflavíkurflugvelli.
23. marz, föstudagurinn langi.
Við fórum snemma á fætur og var þa
bjartviðri, en norðan stonnur og nokkur
skafrenningur. Var nú farið að ráðgast uni,
hvernig komizt yrði til Reykjavíkur. Reynd-
ust á því miklir örðugleikar, var allt athug-
að, sem til mála gat komið. Landleiðin vai'
ófær bifreiðum, loftleiðin ekki ófær, en
eigi að siður tókst ekki að komast þannig-
Varð niðurstaðan sú, eftir miklar eftii'-
grennslanir, að fara sjóleiðina frá Kefla-
vík. Fararstjórinn snéri sér til forstjóra
Skipaútgerðar ríkisins, spurðist fyrir uni
möguleika á því að gæzluskip flytti okkui'
inn eftir. Forstjórinn gaf greið svör og ráð-
stafaði þessu eftir skamma stund. Kl. 14
mættum við svo allir við höfnina í Kefla-
vík. Kom þar þá björgunarskipið Sæbjörg
og flutti okkur til Hafnarfjarðar. Komum
við þangað kl. 16.30. Þar með var Noregs-
ferð okkar lokið. Þarna komu vinir og
vandamenn til móts við okkur. Kvöddunist
við ferðafélagarnir þarna, eftir ánægjulega
samveru, ríkari af góðurn minningum u®
allt það, er við kynntumst í ferðinni.