Ægir - 01.02.1973, Qupperneq 13

Sigurjón Stefánsson, skipstjóri á
Bjarna Benediktssyni, er fæddur
15. ágúst 1920 að Hólum í Dýra-
firði og var faðir hans Stefán
Guðmundsson, bóndi og skútu-
skipstjóri þar vestra. Sigurjón
lauk prófi frá fiskimannadeild
Stýrimannaskólans 1945 og varð
þá fljótlega stýrimaður á togur-
um, lengst af með Aðalsteini
Pálssyni á Belgaum og síðar
Fylki. Hann var stýrimaður hjá
Auðunni Auðunnssyni sem þá var
tekinn við Fylki, þegar hann sem
siglingaskipstjóri, bjargaði 11.
janúar 1952, þýzka togaranum Buxta frá Bremen, og dró
hann til hafnar í Reykjavík. Þetta var í foráttuveðri suð-
vestur af Vestmannaeyjum. Þótti þarna vel að verki staðið
við vondar aðstæður.
Þetta sama ár, 1952, tók Sigurjón við skipstjórn á Ing-
ólfi Arnarsyni og hefur verið með þann togara óslitið
síðan. Sigurjón sigldi með Ingólf, þegar hann rauf lönd-
unarbannið á vegum Dawsons 1953 og hann var einnig
með hann, þegar Ingólfur var fyrstur með fisk á brezk-
an markað, eftir að deilan leystist 1956. í báðum þessum
tilvikum var loft allt lævi blandið við löndunina ytra og
Sigurjón því áreiðanlega réttur maður á réttum stað enda
var hann þjóð sinni til sóma með stillilegri framkomu.
Sigurjón hefur alla tíð verið toppaflamaður og manna-
sæll, og svo hagsýnn í sókninni að reksturinn á skipi
hans hefur alltaf verið með því bezta sem gerðist i tog-
araflotanum. Nú er Sigurjóni mikill vandi á höndum, eins
og fleiri togaraskipstjórum okkar, sem eru um þessar
mundir að hefja veiðar á nýrri og þeim framandi skipa-
gerð. Ekki er þó að efa að Sigurjón reynist þessum vanda
vaxinn og óskar Ægir honum heilla.
2 hífingartromlur og auk þess
koppar á hvorum enda.
Rétt fyrir aftan togvinduna
eru tvær grandaravindur, bak-
borðs- og stjórnborðsmegin.
Hvor vinda hefur 4 tromlur,
2 fyrir grandarana og 2 til að
hífa fram bobbingana. Vindur
þessar eru enn ókomnar, vegna
þess að ekki var gert ráð fyrir
þessum búnaði í upphafi, en
gengið hefur verið frá undir-
stöðum og öllu öðru í sam-
bandi við vindurnar. Vindurn-
ar, sem eru af Norwinch-gerð
verða vökvadrifnar við lágan
þrýsting (35 kg/cm2). 2 All-
weiler-dælur, staðsettar á
millidekki framan við lestalúg-
urnar, sjá grandaravindunum
fyrir orku. Hvor dæla skilar
855 1/mín við 1000 sn./mín.
Aftarlega á togþilfarinu,
aftur undir skutrennu eru 2
vindur, stjórnborðs- og bak-
borðsmegin. Vindur þessar eru
af Norwinch-gerð, lágþrýstar
og á hvor um sig að skila 5 t
átaki. Sjálfstætt dælukerfi er
fyrir hvora vindu og er það
staðsett í netageymslum sitt
hvorum megin við skutrennu á
millidekki. Vindurnar eru not-
aðar m. a. til að losa úr pok-
anum, hífa vörpuna aftur,
þegar kastað er o. fl. Á tvö-
falda mastrinu eru tvær bóm-
un, sem notaðar eru til að for-
færa t. d. hlera og annað.
Á hvalbak er vökvadrifin
akkerisvinda af Norwinch-gerð
drifin af sjálfstæðu dælukerfi.
, "■ Palli yfir skutrennu er
lítil vinda fyrir kapal til höf-
uðlínumælis, og er vindan frá
Elac eins og höfuðlínumælir-
inn.
Dekklúgan, framan við skut-
rennuna, opnast niður, en ekki
nPP. . eins og algengast er.
Skýringin á þessu mun vera
sú> að minni slysahætta á að
vera ef lúgan opnast niður.
Aftur á móti virðist augljóst,
að ef alda skellur aftan á skip-
ið á sjórinn greiðan aðgang
að vinnuþilfari, ef lúgan opn-
ast niður.
Stíur þær sem taka við fisk-
inum, þegar hann kemur nið-
ur á milliþilfarið, fiskmóttaka,
rúma um það bil 30 tonn af
fiski. Ef stíur þessar verða
fullar er möguleiki að flytja
fisk með færibandi í stíur sem
eru framar og stjórnborðsmeg-
in í skipinu. Þessar stíur taka
um það bil 15 tonn, þannig að
alls má hafa 45 tonn af fiski
í stíum. Um borð er Shetland
slægingavél af gerðinni 28
MKl. Vél þessi tekur fisk af
stærðinni 38—71 cm. (annað
verður að handslægja) og há-
marksafköst eru 30 fiskar á
mínútu. Einnig eru um borð
tvær franskar fiskþvottavélar.
Fiskurinn fer gegnum „cyl-
inder“, sem snýst með jöfnum
hraða. Þetta er svonefnd „rot-
erandi“ þvottavél, en ekki ker-
þvottavél eins og algengast er
hér. Mikið er um færibönd og
Æ G I R — 29