Ægir - 15.11.1973, Blaðsíða 12

og ríkisstjórn til ráðuneytis í öllum sjávar-
útvegsmálum og öðrum hagsmunamálum út-
vegsmanna, sjómanna og fiskiðnrekenda, sem
og að vera tengiliður milli ríkisvaldsins og
sjávarútvegsins, þar sem þess er þörf.
Telur þingið sjálfsagt, að Alþingi og ríkis-
stjórn leiti umsagnar félagsins um öll málefni
sjávarútvegsins, jafnframt því, sem leitað er
til samtaka veiða- og vinnslu.
Síldarrannsóknir.
32. Fiskiþing leggur ríka áherslu á að Haf-
rannsóknastofnunin auki verulega rannsóknir
á stofnstærðum og viðgangi þeirra síldar-
stofna, sem íslendingar hafa byggt veiðar á.
Full friðun sildarstofna við landið virðist
nauðsynleg fyrst um sinn, eða til haustsins
1974, enda verði gengið úr skugga um að síld-
arstofnar hafi þá náð þeirri stærð, að tak-
markaðar veiðar geti hafist undir ströngu
vísindalegu eftirliti.
Þá lítur þingið svo á, að þegar til veiða
kemur, verði um að ræða veiðar, sem miðast
við framleiðslu matvöru og öflun beitu.
Þingið telur brýna nauðsyn bera til, að
Hafrannsóknastofnunin rannsaki enn frekar
hvar aðalhrygningarsvæði síldar eru á hverj-
um tíma og beitt sér fyrir ásamt Fiskifélagi
Islands, að þau svæði verði friðuð fyrir botn-
vörpuveiðum, á meðan hrygning og klak
stendur yfir.
Þingið varar við hættu á smásíldarveiði,
þegar loðna gengur á uppeldissvæði síldar og
beinir til skipstjóra á veiðiflotanum, að hafa
sérstakan vara á því.
Markaðsmál.
32. Fiskiþing telur, að uppbygging stærri
sölusamtaka fyrir framleiddar sjávarafurðir
og starf þeirra að markaðsmálum hafi notast
vel fyrir íslenskan sjávarútveg og telur var-
hugavert að dreifa kröftunum í því efni, frekar
en orðið er.
Stærri einingar hafa reynst traustari og
hæfari til þess að nýta markaðsmöguleika er-
lendis og til þess að tryggja og viðhalda áliti
kaupenda á framleiðsluvörunum með stöðugu
gæðaeftirliti og einnig við að komast hjá
óþarfa milliliðakostnaði.
Verðjöfnunarsjóður fiskiðnaðarins.
32. Fiskiþing vill vekja athygli á, að Verð-
jöfnunarsjóður fiskiðnaðarins er myndaður af
andvirði útfluttra sjávarafurða og hlutverk
hans að mæta verðfalli sjávarafurða á erlend-
um mörkuðum.
Verðjöfnunarsjóðurinn er því óumdeilanlega
eign fiskimanna, útgerðar og fiskvinnslu.
Því mótmælir 32. Fiskiþing eindregið þeim
hugmyndum er fram hafa komið um að verja
fé sjóðsins til greiðslu annars en þess, sem
hann var stofnaður til.
Vélvæðing fiskiðnaðar.
32. fiskiþing bendir á það, að í nútímaþjóð-
félagi er vinnuaflið svo takmarkað og dýr-
mætt, að leggja ber mikla áherslu á, að nýta
það sem best, en því marki verður best náð
með aðstoð góðra véla og er því mikilsvert að
vel takist til um val þeirra. Því ber að leggja
mjög mikla áherslu á, að vandað sé til alls,
þegar valdar eru nýjar vélar og áhöld til fisk-
iðnaðarins. Öruggasta leiðin til að vel takist
til í þessu efni er, að tiltekinn aðili taki að sér
prófun, sem byggð sé á vísindalegri nákvæmni,
sem gerð sé áður en vélin eða áhaldið kemur
á almennan markað, og virðist vera eðlilegast
að Rannsóknastofnun fiskiðnaðarins annist
þetta þýingarmikla verkefni, eða „Tæknideild
Fiskifé’agsins" og þá ef til vill báðar þessar
stofnanir í samvinnu. Þá er mikilvægt, að fisk-
iðnaðurinn geti leitað til einhvers aðila, sem
gæti orðið honum ráðgefandi, þegar velja ska1-
vél eða endurskipuleggja skal starfsemina, og
væri æskilegt að Tæknideild Fiskifélagsins
verði fær um að annast þetta verkefni.
Tillaga:
Fiskiþingið telur að ef um verulega aukna
vélvæðingu í fiskiðnaðinum eigi að vera að
ræða, þurfi að auka til muna lán til þeirra
hluta.
Skorar því þingið á stjórn Fiskveiðasjóðs
íslands, að hún komi hér til liðs við mikið
nauðsynjamál og taki upp aukin útlán til vél-
væðingar fiskiðnaðarins.
392 — Æ GIR