Ægir - 01.06.1975, Blaðsíða 13

þess að loðnuleitin 1973 á því svæði hafði ekki
gefið vonir um hagstætt aflamagn og ísað-
st.æðurnar voru einnig mjög slæmar sumarið
1974 á þeim slóðum. Það voru aðeins Rússar,
sem veiddu loðnu á norðursvæðinu og héldu
S1g á Hamilton Inlet bankanum og suður á
bóginn til norðurstrandar Nýfundnalands.
Astand loðnunnar og veiðanleiki
Við Cape Race var meira um litla karlloðnu
eoa hængloðnu en á Southeast Shoal svæðinu
eg l'Oðnan hagaði sér einnig með mismunandi
ætti á þessum svæðum tveimur. Við Cape
ace var hún í hnapp eða torfum líkt og útaf
ínnmörku við Noreg, en á svæðinu Southeast
, °al lá hún í þéttri dreif eða flekk við botn-
lnn a daginn en lyfti sér á næturnar og dreifði
þá um allan sjó. Veiðarnar fóru því fram
e®an bjart var á daginn. Þó sáust Rússar
ena að toga einnig á næturnar, stundum.
Coðnan útaf Cape Race var ekki komin eins
g? ®gt hrygningu og loðnan á syðra svæðinu.
11 Ustu dagana var loðna, sem var um það
^ aÓ hrygna eða rétt búin að hrygna í lang-
(l, e'stu rnagni í aflanum. í köldum árum er
je 1 ólíklegt, að hrygning fari fram að veru-
gu leyti fyrr en fyrstu dagana í ágúst. Fitu-
v agnið féll jafnt og þétt frá maílokum, að það
r yfir 11%, þar til það var orðið um 3%
nyrjun júlí.
br^ ^ussa a norðursvæðinu var mest ókyn-
0g°h * loðna’ míöS feit- Fitumagnið um 20%
hei l.11 ^efur sennilega verið á leið til vetrar-
ekk^r nnanna 1 Notre Dame flóanum. Það er
ten Vað hrygning eigi sér stað á Hamil-
ja arikanum þar sem hitastig, dýpi og botn-
eru ekki vel fallið til hrygningar.
fta
^rernig verður liún notuð ?
ptaeð vísbending, —
Harn'far ltussanna á ókynþroska loðnu á
hyn ^t0n t;)ankanurn gefur óneitanlega til
Sja^na’ sömu möguleikar kunni að vera til
þnosk^ nor®ur at landinu, þar sem ókyn-
sókri a loðnan heldur sig á sumrum. Hafnann-
þeir hmenn hafa latið Það boð ut SanSa< að
Ujjj , ySgist rannsaka möguleika á sumarveið-
þa* °arna norður frá, en ekki veit ég hvenær
j,a að verða.
þeire.ta er góðra gjalda vert, en ég vona, að
aeæ,u menn taki það ekki sem neitt van-
traust á þá, að ég hefði haldið að okkur lægi
meira á en svo að fá úr því skorið, hvort þama
væru verulegir veiðimöguleikar — að við gæt-
um beðið eftir hentugleikum hafrannsókna-
manna. Það gæti heldur ekki orðið nægjan-
lega mikill kraftur í tilraunum þeirra á einu
skipi, ef tilraunirnar eiga ekki að taka mörg
ár, áður en reynsla fæst. Eðlilegast virðist að
senda með hafrannsóknaskipinu eins og tvö
eða þrjú góð veiðiskip, sem gætu veitt bæði í
vörpu og nót. Þegar eingöngu er um veiðitil-
raunir að ræða, þá held ég að það sé misskiln-
ingur að hafrannsóknaskip sé einhver algild
forsenda fyrir tilrauninni. Ég held, að því sé
þveröfugt farið. Hins vegar verður að kosta
veiðiskip með sama hætti og rannsóknaskipið.
það er, að ríkið standi undir úthaldinu líkt og
um ríkisrekið rannsóknaskip væri að ræða.
Það eira engir fiskimenn við tilraunir, ef þeir
eiga að byggja afkomu sína og aflabrögð á
tilraununum. Það er sjaldgæft að rannsókna-
skip, ekki sízt nokkurra ára gamalt, sé eins
vel búið til tiltekinna veiða og nýtízku fiski-
skip, sérhæft til þeirra sömu veiða.
F I S K V E R Ð
Humarverð
Verðlagsráð sjávarútvegsins hefur ákveðið
eftirfarandi lágmarksverð á ferskum og slitn-
um humri á humarvertíð 1975:
1. flokkur, óbrotinn humarhali,
25 gr og yfir, hvert kg.... kr. 560.00
2. flokkur, óbrotinn humarhali,
10 gr að 25 gr, og brotinn
humarhali, 10 gr og yfir, hvert
kg kr. 300.00
Verðflokkun byggist á gæðaflokkun Fisk-
mats ríkisins,
Verðið er miðað við, að seljandi afhendi
humarinn á flutningstæki við hlið veiðiskips.
Reykjavík, 23. maí 1975.
Verðlagsráð sjávarútvegsins.
Verð á liörpudiski
Verðlagsráð sjávarútvegsins hefur ákveðið
Framhald á bls. 178
ÆGIR — 171