Ægir - 01.07.1993, Qupperneq 34

Reglugerð
um loðnuveiðar 1993/1994
1. gr.
Reglugerð þessi tekur til loðnu-
veiða á tímabilinu frá og með 1.
júlí 1993 til 1. maí 1994.
2. gr.
Aðeins skipum, sem aflamark
hafa í loðnu, er heimilt að stunda
loðnuveiðar. Veiðar umfram afla-
mark í loðnu varða gjaldtöku sam-
kvæmt ákvæðum laga nr. 37/1992,
um sérstakt gjald vegna ólöglegs
sjávarafla.
3. gr.
Veiðar eru heimilaðar á eftir-
greindum svæðum meö |)essum
takmörkunum:
1. Loðnuveiðar eru bannaðar
sunnan 67°45'N, vestan 19°V,
tímabilið I. júlí til 1. nóvember
1993.
2. í lögsögu Grænlands eru loðnu-
veiðar bannaðar sunnan
64°30'N.
3. í lögsögu Jan Mayen eru loðnu-
veiðar heimilar þar til saman-
lagður afli íslensku loðnuveiði-
skipanna nemur 245.700 lestum
og sjávarútvegsráðuneytið hefur
tilkynnt stöðvun veiðanna í
lögsögu Jan Mayen.
4. gr.
Skipstjóri veiðiskips skal, þegar
skipið siglir inn í fiskveiðilögsögu
Jan Mayen og Grænlands, tilkynna
staðsetningu skipsins hlutaðeig-
andi aðilum samkvæmt leiðbein-
ingum ráðuneytisins þar að lút-
andi. Ennfremur um loðnuafla
sem veiddur er í lögsögu Græn-
lands og Jan Mayen.
5. gr.
Skipstjóri veiðiskips skal í skeyti
tilkynna áætlaðan loðnuafla til
veiðieftirlits Fiskistofu strax þegar
skip heldur til lands til löndunar
afla. Skal tilgreina í tilkynningu
reit þar sem afli er fenginn. Geta
skal sérstaklega í aflatilkynningu ef
afli er fenginn í lögsögu Græn-
lands eða Jan Mayen verði það
ekki greint á uppgefnum reit.
6. gr.
Rangar upplýsingar um afla-
magn varða tafarlausri sviptingu
veiðileyfis.
7. gr.
Ráðuneytið getur takmarkað
eða bannað loðnuveiðar á ákeðn-
um svæðum í tiltekinn tíma þyki
ástæða til þess, m.a. vegna vernd-
unarsjónarmiða og til þess að
stuðla að sem bestri hagnýtingu
loðnustofnsins. Jafnframt getur
ráðherra ákveðið aö aðeins stundi
loðnuveiðar í tilraunaskyni ákveð-
inn fjöldi skipa í því skyni að
kanna ástand loönustofnsins undir
eftirliti Hafrannsóknastofnunar-
innar.
8. gr.
Bannað er að veiða smáloðnu
minni en 12 sm að lengd sé hún
verulegur hluti af loönuafla fiski-
skips. Lágmarksstærð loðnu er
mæld frá trjónuoddi að sporðenda.
9. gr.
Sé skipstjóri fiskiskips í vafa um
hlutfall smáloðnu í kasti, þá ber
honum, áöur en verulega hefur
verið þrengt að loðnunni í nót-
inni, að taka sýnishorn af aflanum
í smáriðinn háf og mæla 100 loðn-
ur valdar af handahófi. Reynist
fleiri en 50 loönur vera undir 12
sm aö lengd ber honum að slepp3
loðnunni þegar í stað.
Í0. gr.
Nú kemur loðnuveiðiskip me
loönufarm blandaðan smáloðnu til
hafnar og er þá kaupanda aflanS
skylt að ganga úr skugga um hvert
sé hlutfall smáloðnu í aflanum a
þann hátt að tekin skulu þrjú s>'n
ishorn valin af handahófi með
loðnum í hverju. Sé hlutur sma
loðnu, sbr. 8. gr., að meðaltali m
þessum þremur sýnishornum ,Tieirl
en 55% skal kaupandi aflans ger‘
veiðieftirliti Fiskistofu aðvart.
Með mál, sem rísa út af hu,tin^
á reglugerð þessari, skal fariö 3
hætli opinberra mála og varða r
á viöurlögum samkvæmt ákvæ
um laga nr. 38 15. maí 1990, u
stjórn fiskveiða.
Reglugerö þessi er sett sa,u
kvæmt ákvæðum laga nr.
maí 1990, um stjórn fiskveröa' (
nr. 81 31. maí 1976, u,n vel ^
fiskveiðilandhelgi íslands, °8 ^
nr. 34 17. maí 1976, um veiW^
lenskra skipa utan fiskveiöi
helgi íslands, til þess að öðlas ^
ar gildi og birtist til eftirbrcytn^
um þeim, sem hlut eiga aö nl‘
Ákvæði til bráðabirg03 ^
Á loðnuvertíðinni 199 (p.
)r.,.gr., « íslenskum !^und
m heimilt að veiöa /
Sjávarútvegsráðune>ti
14. júní 1993-

34 LOÐNUVEIÐAR 1993