Tímarit lögfræðinga - 01.11.1985, Blaðsíða 60
viðlögðum dagsektum, að gefa út afsal til stefnenda fyrír nefndri íbúð
samkvæmt kauptilboði þeirra frá 30. júní 1982 gegn greiðslu kaup-
verðsins, en til vara, að viðurkennt yrði með dómi, að framangreint
kauptilboð þeirra væri „gilt sem samningur“ um íbúðina. I báðum til-
vikum kröfðust stefnendur bóta úr hendi stefndu vegna afnotamissis
íbúðarinnar, auk málskostnaðar. HG var stefnt til réttargæslu. Af hálfu
stefndu, BÁ og RC, var krafist sýknu, en af hálfu réttargæslustefnda
var þess krafist, að hrundið yrði með dómi kröfu stefnenda um útgáfu
afsals af hálfu BÁ og RC.
1 héraði varð niðurstaðan sú, að kröfu um útgáfu afsals var hafnað,
en BÁ og RC gert að greiða stefnendum bætur fyrir afnotamissi íbúð-
arinnar, og var í því efni að mestu fallist á kröfufjárhæð stefnenda. I
dómsforsendum er tekið fram, að komist hafi á bindandi kaupsamnirig-
ur milli aðilja um viðkomandi íbúð. Sannað sé, að BÁ og RC hafi und-
irritað tilboð stefnenda milli kl. 17 og 18 hinn 30. júní 1982 og að
stefnendur hafi framlengt munnlegt tilboð sitt fram eftir þeim degi.
Hafi því kauptilboðið verið samþykkt innan samþykkisfrests, sbr. 1.
mgr. 2. gr. 1. 7/1936. Orðrétt segir í forsendunum: „I greindu kaup-
tilboði er tekið sérstaklega fram, að þegar tilboð hefur verið samþykkt
af báðum aðiljum (tilboðsgjafa og tilboðshafa) sé kominn bindandi
kaupsamningur þeirra á milli. Þetta ákvæði tilboðsins þykir bera að
túlka í samræmi við áður tilvitnaða 1. mgr. 2. gr. samningalaga, sem
hljóðar svo: „Hafi sá maður, sem boðist hefur til að gera samning (til-
boðsgjafi), krafist svars innan ákveðins frests (samþykkisfrests),
verður svar, sem tekur tilboðinu (smnþykki), að vera komið til hans
áður en sá frestur er liðinn.“ “ Var jafnframt talið sannað, að AG hefði
fengið tilkynningu um það símleiðis frá fasteignasölunni, skömmu eft-
ir að BÁ hafði skrifað undir, að viðkomandi kauptilboð hefði verið
samþykkt. „Með vísan til þess verður þar með talið, að fullnægt hafi
verið því skilyrði greinds lagaákvæðis samningalaganna, að samþykkið
hafi verið komið til stefnenda, enda ber að líta svo á, að nægjanlegt sé,
að samþykki tilboðs sé komið til vitundar tilboðsgjafa, þótt hann hafi
ekki fengið það sjálft í hendur .. . Samþykki stefndu var ekki aftur-
kallað innan þeirra tímamarka, sem tilskilið er samkvæmt 7. gr. samn-
ingalaga, og formleg riftun þess var fyrst sett fram af hálfu stefndu
hinn 1. júlí 1982. Ómótmælt er, að stefnendur hafi frá upphafi viljað
halda kaupum sínum upp á stefndu og gert ráðstafanir í því sambandi,
og verður því ekki talið, að riftun á samþykki kauptilboðsins af hálfu
stefndu fái staðist gegn mótmælum stefnenda, enda leiða lagasjónar-
mið ekki til annars.“ Einnig var talið í ljós leitt, að stefnendur hefðu
198