Alþýðumaðurinn - 05.05.1942, Page 3
^LPt'ÐUííAÐURlNi'l
i
Vantar
vinnuatl?
Blöðin láta sér mjög tíðrætt um
þessar mundir um það, að skortur
muni verða á vinnuafii í sumar.
Petta er ekkert nýmæii bér á
tandi, því 'eldri veikamenn muna
ofurvel þá tíð, að menn vantaði til
nauðsynlegrar vinnu yfir háanna-
tímann, og datt engum í hug að
fara að gera sérstakar ráðstafanir
þess vegna.
Pað er eins og ráðamönnum lands
og þjóðar sé atvinnuleysið í kaup-
stöðunum oröið svo kært og eðli-
legt, að þeir hrökkvi við þfgar ekki
eru lengur tveir tða fleiri menn
um hvert handaivik. Pað er eins
og þeir haldi aö einhver sérstök
vá sé fyrir dyrum, ef verkamaður-
inn gengur ekki atvinnulaus annan
hvern dag. Og það er rokið til
að sett séu þvingunarlög til að varna
því að vrnnuatlrð hækki í verði
vegna váxandi ettirspurnar, eins og
önnur vara, sem gengur kaupum
og sölum. Petta hetir þó oft kom-
ið fyrir áður og engin sérstök
vandiæði hlotist af.
Erlenda setuliðinu er um kennt
að íslenskir atvmnurekendur eru
ekki í ár umknngdir af herskörum
atvmnuleysingja. En það eru fleiri
en setuliöið, sem auka eitirspuinina
eítir vinnuatlmu. Aukin peninga-
velta í landinu fæðir af sér auknar
framkvæmdir íslendmga, sem krefj-
ast aukins vinnuatls, og það er
svo langt frá að þær séu allar svo
nauðsynlegar eða til sérstakra þjóð-
þrifa.
Sé litið til tveggja áranna hér á
undan, má nokkuö af þeim læra í
þessum etnum. 1940 stariaði Ráðn-
ingastofa landbúnaðárins. Henni
báiust ljölmargar tólkspantamr frá
bændum, En þegar til kom var
megnið af þessum tólkspöntunum
ástæðulausar. Bændur réðu sitt
fólk sjálfir, flestir þeirra. Margir
tóku ekki þann fólksíjölda, sem þeir
hötðu pantað o. s. fiv. Raöninga-
bras Búnaðariélagsins reyndist ó-
þartt. Sl. ár bar ekki á öðiu en að
fólksráðningar til bænda gengju
sæmilega. Kaupgjald við landbún-
aðarvinnu var ekki ýkja mikið hærra
en 1940, en auðvitað verður það
að hækka í samiæmi við annað
kaupgjald. Pað er að mestu sama
fólkið í kaupstöðunum, sem árlega fer
í vinnu í sveitina að sumrinu. Sé
sérstök tregða á að fá fólkið í sveit-
ina nú, er það að kenna fávíslegum
ráðstöfunum ríkisvaldsins í kaup-
gjaldsmálum og engu öðru. En trú
mín er sú að þær standi þó ekki
til lengdar fyrir eðlilégri úrlausn
þessa máls. Pær verða að engu
hafðar og þá kemur lausnin að
mestu af sjálfu sér.
Pað er langt frá að- breska setu-
liðið hafi sýnt nokkurn vilja á að
keppa um vinnuaflið við íslensku
framleiðbluna. Sl. sumar fóru allir,
sem vildu, úr Bretavinnunni bæði
til sjós og í kaupavinnu, með góðu
samþykki bresku yfirmannanna, sem
með vinnuna höfðu að gera. Þeir
sögðu að auðvitað yrði framleiðsl-
an að sitja íyrir vinnuaflinu. Og
þegar verkamennir.nir komu af sjón-
um og úr sveitinni sl. haust, tók
breska setuliðið þá aftúr í vinnuna,
eins og það hefði bara lánað þá
burt um stundarsakir.
Pað hefir veiið rætt um kaup
við landbúnaðinn, sem hann þoli
ekki. Dæmi þau um heimskulega
kaupgreiðslu, sem vitnað er til, eru
bændum að kenna en ekki verka-
fólkinu. Auðvítað verður kaupgjald
við landbúnað að fylgja öðru venju-
legu kaupi f landmu. Petta eru
bændur líka farnir að skilja nú.
Trúa mín er því sú að ráðninga-
málin muni leysast með samvinnu
milli bænda og vetkafólksins, nú í
þetta sinn eins og svo oft áður,
Verkamaður.
Sjötugsatmæli
á 7. þ. m, Guðrún Kristjánsdóttir,
Oddeyrargötu 34. Guðrún bar
Alþýðumanninn til kaupenda í út-
bænum í mörg ár, og leysti það starf
af hendi meðprýði, Blaðið árnar henni
allra heilla í tilefni af afmælinu
Ábyrgðarmaður
Erlingui Friöjónsson.
Rykírakkar,
Regnkápur
karlrrii, kvenna, ungl.
og barna, gott úrval í
BRAUNS-VER2LUN
PÁLL SIGURGÉIRSSON.
Síðasta uppfinding Jónasar Jóns-
sonar til að hindra framgang kjör-
öæmamálsins, er sú að reyna a&
koma á fót »stríðsstjórn< með hlut-
deild þriggja flokkanna, sem áður
stóðu að þjóðstjórninni. Umræður
fóru fram milli flokkanna urn þetta
fyrir helgina, en >samkomulag náð-
ist ekki*. Var það meining Jónas-
ar að >öllum deilumálum* værr
frestað þar til eftir stríð. Aftur
krafðist Alþfl. framgangs kjördæma-
málsins og að »gerðardómurinn«
yrði lagður niður. Sjálfstæðisflokk-
urinn tvísté eins og vant er.
Nú fer Alþýöublaðið að komá
svo að segja daglega.
Gerist fastir kaupendur frá l.Maí.
Ársfjóröungurinn kostar kr. 7,50
Blaðið sent heim til fastra kaupenda.
Afgreiðslan í Lundarg. 5. Sími 110.
í lausasölu kostar hvert blað
25 aura.
Látið ekki dragast að pantæ
blaðið!